AΣΤΡΙΚΟ ΞΕΔΙΠΛΩΜΑ

Ο κόσμος των ονείρων
Ζούμε το ένα τρίτο της ζωής μας κοιμισμένοι. Όμως παρόλα αυτά δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε για τον ύπνο και τα μυστήρια που κρύβει.
Το μοναδικό που ουσιαστικά γνωρίζουμε είναι το ότι βλέπουμε όνειρα. Αλλά και για αυτά γνωρίζουμε ελάχιστα. Οι περισσότεροι άνθρωποι ξέρουν μόνο αυτά που γράφονται σε διάφορα περιοδικά και συνήθως δεν έχουν πολύ σχέση με την πραγματικότητα. Ο αστρικός διαχωρισμός ονομάζεται επίσης και αστρική προβολή ή αστρικό ταξίδι ή συνειδητό ονείρεμα ή εξωσωματική εμπειρία. Πρέπει να πούμε ότι η Ουσία κατά τη διάρκεια των ωρών του ύπνου, αν και εμφιαλωμένη μέσα στο Εγώ, βρίσκεται έξω από το φυσικό σώμα. Έτσι με το Εγώ και την Ουσία έξω από το φυσικό σώμα, είναι βέβαιο ότι ζούμε στο αστρικό επίπεδο που είναι ο κόσμος των επιθυμιών κοιμισμένοι, όπως ακριβώς ζούμε εδώ, σε αυτό το επίπεδο.
Κατ’ αρχήν πρέπει να γίνει μια περιγραφή του τι συμβαίνει την στιγμή που κοιμόμαστε:
-Το σώμα χαλαρώνει και οι σκέψεις μας αρχίζουν να μετατρέπονται σε εικόνες. Είναι η στιγμή που τα Εγώ πρέπει να φύγουν από το σώμα, μπαίνοντας στον κατώτερο αστρικό κόσμο, για να του επιτρέψουν να ξεκουραστεί και να επιδιορθώσει τις όποιες βλάβες έπαθε κατά την διάρκεια της ημέρας. Αν κάποιος είναι προσεκτικός, τότε ίσως ακούσει διάφορες φωνές οι οποίες απομακρύνονται και χάνονται «κάπου». Το φυσικό σώμα (κατά την ώρα που λείπει το Εγώ) επισκευάζει το ζωτικό σώμα. Ο θυρεοειδής αδένας εκκρίνει διάφορα είδη βιολογικού ιώδιου. Αυτά απολυμαίνουν τον οργανισμό. Έτσι το ηλιακό πλέγμα και το πλέγμα του ήπατος δουλεύουν εντατικά. Όταν έπειτα ξαναγυρίζει το Εγώ μέσα στο σώμα, αυτό είναι έτοιμο για τις καινούργιες δραστηριότητες της ημέρας.
-Έπειτα το σώμα κοιμάται και η Ουσία φεύγει και μεταφέρεται και αυτή στον κατώτερο αστρικό κόσμο. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι κοιμισμένη και έτσι παρασύρεται μαζί με τα Εγώ. Αυτά που θα δει και θα ακούσει στην διάρκεια του ύπνου, γίνονται αντιληπτά (όταν ο άνθρωπος επιστρέψει στην κατάσταση της επαγρύπνησης) σαν όνειρα.
– Το Εγώ τριγυρίζει στις ανώτερες διαστάσεις, στις υπερευαίσθητες επαρχίες της Φύσης και του Κόσμου και συνεχίζει να ονειρεύεται με τα ίδια όνειρα που έχει στο φυσικό κόσμο, δηλαδή με τις γνωστές διανοητικές προβολές και φαντασίες του, προσπαθώντας να ικανοποιήσει τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες του.
-Μπορεί επίσης η Ουσία να παρασυρθεί στους κόσμους κολάσεις, οπότε ο άνθρωπος θα θυμάται εφιάλτες. Ορισμένες φορές βλέπουμε όνειρα που έχουν σχέση με αυτά που κάνουμε όλη την ημέρα ή με πράγματα που επιθυμούμε. Αυτά δεν είναι παρά απλές διανοητικές προβολές.
-Υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες η Ουσία μπορεί στιγμιαία να αντιληφθεί αποκαλύψεις των μεγάλων Δασκάλων ή να της δώσουν κάποια ειδική διδασκαλία. Αυτές όμως οι περιπτώσεις είναι πολύ σπάνιες.
Όταν κάποιος αρχίζει να εφαρμόζει το κλειδί ΥΑΤ, συνηθίζει να παρατηρεί καί το σώμα καί το περιβάλλον του. Έτσι έχει την πιθανότητα σε κάποια στιγμή να καταλάβει ότι δεν αισθάνεται το σώμα του «έτσι όπως το έχει συνηθίσει». Ή θα αντιληφθεί ότι κάτι περίεργο συμβαίνει στο περιβάλλον, ότι «κάτι δεν πάει καλά». Τότε η Ουσία του θα ξυπνήσει και θα καταλάβει ότι βρίσκεται στον αστρικό κόσμο. Δεν θα δει τίποτε ιδιαίτερο σε σχέση με το απλό όνειρο που έβλεπε μέχρι εκείνη την στιγμή. Το περιβάλλον συνήθως παραμένει σταθερό. Απλά θα τον καταλάβει μία έκπληξη επειδή θα θυμηθεί ότι πριν λίγη ώρα είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι του για να κοιμηθεί. Τότε μπορεί να πει:
-Είμαι με το αστρικό μου σώμα!
Θα θυμηθεί όλες τις δυνατότητες που έμαθε θεωρητικά ότι έχει. Μπορεί για παράδειγμα να πετάξει, να περάσει μέσα από τοίχους και να πάει σε όποιο μέρος θέλει ή να ψάξει για κάποιον Δάσκαλο ο οποίος θα τον διδάξει ότι χρειάζεται. Και πάντοτε θα αισθάνεται έκπληξη, επειδή η Ουσία ξυπνώντας αντιμετωπίζει κάτι πρωτόγνωρο για αυτήν.
Ανάλογα, με το πόσο δυνατή συγκέντρωση υπάρχει, η εμπειρία μπορεί να κρατήσει από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι αρκετή ώρα. Φυσικά στο επίπεδο στο οποίο βρισκόμαστε οι εμπειρίες αυτές είναι σπάνιες και διαρκούν ελάχιστα. Είναι όμως αρκετές για να ταράξουν την Ουσία μας και να της δείξουν ότι υπάρχει και κάτι άλλο εκτός από τα όνειρα που προβάλλει ο Νους.
Θα περιγράψουμε τώρα τι πρέπει να κάνει κανείς για να επιτύχει τον Αστρικό Διαχωρισμό:
Βασικά εφαρμόζουμε συνεχώς το κλειδί ΥΑΤ, δηλαδή ο διαχωρισμός της προσοχής σε Υποκείμενο, Αντικείμενο και Τόπο πρέπει να γίνεται συνέχεια. Η πρακτική που εξασκούμε σε κατάσταση επαγρύπνησης, τυπώνεται στο υποσυνείδητο και μετά, κατά τη διάρκεια των ωρών του ύπνου λειτουργεί αυτόματα.
Επίσης πρέπει να σταματάμε την καθημερινή δράση μας και να αναρωτιόμαστε συχνά για τον τόπο που βρισκόμαστε:
-Που βρίσκομαι; Είμαι με αστρικό ή με φυσικό σώμα;
Παρατηρούμε προσεκτικά και διευκρινίζουμε αν είμαστε στον αστρικό ή στον φυσικό κόσμο. Για μεγαλύτερη σιγουριά τραβάμε το δάχτυλό μας ή κάνουμε ένα πηδηματάκι. Εάν είμαστε στο αστρικό τότε το δάκτυλό μας θα μακρύνει (επειδή εκεί η ύλη είναι ελαστική) ή θα αιωρηθούμε γιατί ο νόμος της βαρύτητας δεν ισχύει.
Αν επίσης κατά την διάρκεια της ημέρας βλέπουμε κάτι περίεργο, αμέσως πρέπει να αναρωτιόμαστε:
-Που βρίσκομαι; Είμαι με αστρικό ή με φυσικό σώμα;
Αυτό το κάνουμε γιατί στο αστρικό βλέπουμε πολλά περίεργα πράγματα, αλλά ποτέ δεν αναρωτιόμαστε για αυτά. Τα θεωρούμε φυσιολογικά. Όταν όμως ξυπνήσουμε συνήθως αισθανόμαστε κατάπληξη που είδαμε τέτοια περίεργα πράγματα. Και λέμε στους άλλους: Άκου τι όνειρο είδα εχθές!!!
Μετά την αναρώτηση, συνήθως ο νους μας πείθει ότι είμαστε ΕΔΩ, χωρίς να τον ενδιαφέρει αν είμαστε στο αστρικό ή στο φυσικό. Έτσι κι αλλιώς και στις δύο περιπτώσεις είμαστε ΕΔΩ, αλλά λείπει η διευκρίνιση. Έτσι προσπαθούμε να κάνουμε το πηδηματάκι με σκοπό την αιώρηση ή να τραβήξουμε το δάχτυλό μας.
Κάποιες φορές όμως ο νους μας βάζει βάρος και δεν πετάμε. Όποτε είναι δυνατόν ανεβαίνουμε σε ένα σκαμνί ή σε ένα σκαλοπάτι και πηδάμε. Έτσι προσπαθούμε να διαπιστώνουμε αν είμαστε ή όχι στο αστρικό.
Τελικά, είτε αιωρηθούμε είτε αισθανθούμε το δάκτυλό μας να μετατρέπεται σε λάστιχο και να μακραίνει, μας καταλαμβάνει ισχυρή έκπληξη η οποία μας αφυπνίζει. Είναι ένα σοκ στιγμιαίο. Όπως για παράδειγμα όταν φεύγεις από το σπίτι για μια δουλειά και ξαφνικά θυμάσαι και λες: ΩΧ!!! ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ!!!
Αισθάνεσαι ΚΑΠΩΣ, σαν να ξυπνάς από έναν λήθαργο, αισθάνεσαι έκπληξη και ταράζεσαι. Η αστρική συνειδητοποίηση είναι παρόμοια.

Μία άλλη πρακτική γίνεται την ώρα που πάμε για ύπνο:
Ξαπλώνουμε ανάσκελα (με το στόμα προς τα πάνω) και με το κεφάλι προς τον βορρά ή την ανατολή (αν γίνεται βέβαια).
Παρατηρούμε το δωμάτιό μας πολύ προσεκτικά, εντοπίζοντας όλες τις λεπτομέρειές του (αντικείμενα, χρωματισμούς, διάταξη χώρου) και μετά λέμε πολλές φορές στον εαυτό μας:
-Ξάπλωσα για να κοιμηθώ. Εάν βρεθώ στην δουλειά μου ή οπουδήποτε αλλού, θα θυμηθώ ότι ξάπλωσα για ύπνο και δεν μπορεί να βρίσκομαι εκεί. Τότε θα καταλάβω ότι είμαι με αστρικό σώμα και θα κάνω το πήδημα με σκοπό να αιωρηθώ.
Όταν τελικά στην διάρκεια του ονείρου θυμηθούμε να κάνουμε το πηδηματάκι, θα αιωρηθούμε και θα ξυπνήσουμε στο αστρικό επίπεδο (για μερικά δευτερόλεπτα έστω).
Θα πρέπει επίσης ο γνωστικός μαθητής να προσπαθεί τα εξής:
-Πριν ξαπλώσει να έχει φάει ελαφρύ φαγητό. Όταν φάει κάποιος βαριά κοιμάται εύκολα και κάποιες φορές μπορεί ακόμη και να δει εφιάλτες.
-Όταν μετατρεπόμενος σε φρουρό του ύπνου του, είναι μισοκοιμισμένος και αισθάνεται αυτήν την χαλάρωση του ύπνου, πρέπει να φαντάζεται και να αισθάνεται ότι είναι ελαφρύς σαν αέριο.
-Όντας σε αυτήν την κατάσταση, προσπαθεί να ξεχνάει ότι έχει βάρος και σκέπτεται ότι μπορεί να πετάξει όπου θέλει.
-Μετά προσπαθεί να σηκωθεί από το κρεβάτι του ξεχνώντας το φυσικό του σώμα, αισθανόμενος ότι είναι σύννεφο, άρωμα, αέρας, θεϊκή πνοή.
-Αυτό δεν γίνεται διανοητικά, αλλά σηκώνεται απαλά από το κρεβάτι του, απολύτως ταυτισμένος με το απαλό και ρευστό πνεύμα του.
-Όταν βγει από το φυσικό του σώμα, μπορεί να δει το σώμα του που κοιμάται, να περιδιαβεί το σπίτι του ή να φύγει και να πάει σε όποιο μέρος θέλει.
Υπάρχουν και άλλες πρακτικές:
-Η συγκέντρωση στους κτύπους της καρδιάς μας, η οποία πρέπει να γίνεται πριν το στάδιο του ύπνου και απαιτεί αρκετή χαλάρωση εκ μέρους μας για να αντιληφθούμε την αίσθηση των παλμών της καρδιάς.
-Η συγκέντρωση σε μία μαύρη γάτα. Επειδή η κατάμαυρη γάτα έχει πολύ δυνατό στοιχειώδες, μπορεί να μας βοηθήσει να βγούμε συνειδητά στο αστρικό. Μπορούμε ακόμη να συγκεντρωθούμε σε φυτά ή και στον σκύλο μας.
-Η προφορά ορισμένων Μάντραμς, λέξεων δύναμης.
-Η επίκληση σε Δασκάλους του Αστρικού πεδίου, οι οποίοι εκπαιδεύουν όποιον τους το ζητήσει.
Όταν είμαστε καλά συγκεντρωμένοι τότε μπορεί να ακούσουμε ένα βούισμα λίγο πριν μας πάρει ο ύπνος που μοιάζει και με τον ήχο που κάνει ο γρύλλος. Τότε συγκεντρωνόμαστε σε αυτό το βουητό για να έλθει πιο εύκολα η συνειδητή αστρική έξοδος.
Καμιά φορά επίσης νομίζουμε ότι γίνεται σεισμός ή νοιώθουμε ένα απότομο τράνταγμα στο σώμα ή πιθανόν νομίζουμε ότι το σώμα μας φουσκώνει και γίνεται τεράστιο ή αντίθετα ότι μικραίνει και μετατρέπεται σε τελεία. Αυτά είναι σημάδια συγκέντρωσης και εξόδου στο αστρικό και δεν πρέπει να φοβόμαστε γιατί τότε θα χαθεί όλη η προσπάθεια.

Το τελευταίο βήμα γίνεται την ώρα που ξυπνάμε το πρωί:
-Μένουμε ακίνητοι, επειδή με την κίνηση ταράζεται το αστρικό σώμα και χάνονται οι αναμνήσεις.
-Αμέσως κάνουμε μια αναδρομική άσκηση για να θυμηθούμε με κάθε λεπτομέρεια τα μέρη που επήγαμε, τους ανθρώπους με τους οποίους μιλήσαμε και γενικά την κατάσταση στην οποία βρισκό¬μασταν, όσο ήμασταν έξω από το φυσικό σώμα.
Μπορούμε επίσης να κρατάμε σημειώσεις για όλα αυτά, επειδή σιγά σιγά τα όνειρα χάνονται κατά την διάρκεια της ημέρας. Αυτά που γράφουμε μας δείχνουν την εξέλιξη που έχουμε, στον δρόμο της αφύπνισης της συνείδησης, σαν αποτέλεσμα της προ¬σπάθειάς μας.
Πολλοί ονειρεύονται πως είναι ξύπνιοι, αλλά πρόκειται απλά για ένα όνειρο. Ο ξύπνιος άνθρωπος ζει με εντατική επαγρύπνηση κατά την διάρκεια του ύπνου, αλλά και κατά την διάρκεια της καθημερινής δραστηριότητας.
Ορισμένοι, όταν βγαίνουν στο αστρικό, βλέπουν το φυσικό τους σώμα ξαπλωμένο στο Κρεβάτι. Τότε φοβούνται ότι θα πεθάνουν και τρομοκρατημένοι επιστρέφουν πίσω και ξυπνούν.
Ορισμένοι επίσης προσπαθούν (ακριβώς λόγω του φόβου του αγνώστου ή του θανάτου) να αποφύγουν να έχουν πάλι τέτοιου είδους εμπειρίες. Αυτό είναι παράλογο γιατί είτε το καταλαβαίνουν είτε όχι, είτε θέλουν είτε όχι, κάθε βράδυ βγαίνουν στο αστρικό. Όλοι οι άνθρωποι βγαίνουν στο αστρικό αλλά φυσικά δεν πέθανε κανείς, ούτε έπαθε τίποτε.
Τους φυσιολογικούς αυτούς φόβους τους αυξάνουν πολλοί ψευτο-εσωτεριστές, που παριστάνοντας τους ειδήμονες, φοβίζουν τον κόσμο λέγοντας ότι το αστρικό είναι επικίνδυνο και χρειάζεσαι έναν Δάσκαλο για να σε προστατέψει. Αντίθετα μπορούμε να πούμε ότι κινδυνεύουμε όταν δεν βγαίνουμε συνειδητά στο αστρικό. Ο λόγος είναι ότι υπάρχει η δυνατότητα ακόμα και να μας σκοτώσει ένας δαίμονας υψηλής ιεραρχίας. Αυτό που μας συμβαίνει συνήθως είναι ότι παρασυρόμαστε στους κολάσιους κόσμους. Εκεί εκπαιδεύουν τα ελαττώματά μας για να κάνουν ακόμα «καλυτέρα» τις καθημερινές αταξίες τους.

Κάποιες φορές μπορεί να ξεκολλήσει ολόκληρο το αστρικό μας σώμα από το φυσικό, αλλά να μένουμε κολλημένοι πχ στο κεφάλι. Άλλες φορές προσπαθούμε να περάσουμε μέσα από τον τοίχο, αλλά αυτός είναι ελαστικός, υποχωρεί και μας εμποδίζει να φύγουμε. Κάποιοι αιωρούνται στο δωμάτιο μη μπορώντας να κινηθούν. Αυτό συμβαίνει γιατί ακόμα ο νους μας βάζει διανοητικά εμπόδια. Μεταφέρει τις καταστάσεις του υλικού κόσμου στον αστρικό κόσμο και μας δημιουργεί προβλήματα.
Ο καλύτερος όμως τρόπος για να υπάρξει έξοδος στο αστρικό είναι ένας και μοναδικός, αν και είναι ο δυσκολότερος.
Σε όλες τις μεθόδους που περιγράψαμε πριν είναι απαραίτητη η προσπάθεια για να επιτευχθεί η αστρική εμπειρία μερικών δευτερολέπτων. Μετά πρέπει να ξαναγίνει το ίδιο.
Όμως όταν δουλεύουμε πάνω στον θάνατο του Εγώ και απελευθερώνουμε την Ουσία μας τότε αυτή μετατρέπεται σε Συνείδηση.
Μία από τις βασικές ικανότητες της Συνείδησης είναι η συνεχής επαγρύπνηση.
Έτσι όταν κοιμόμαστε η Συνείδησή μας βγαίνει στον αστρικό κόσμο φυσιολογικά χωρίς ανάγκη ιδιαίτερων πρακτικών.
Το αφυπνισμένο άτομο επίσης μπορεί:
-Να κατανοεί τα συμβολικά όνειρα που βλέπει.
-Να ταξιδεύει σε οποιοδήποτε μέρος της γης ή ακόμα και σε άλλους πλανήτες.
-Να πηγαίνει στους Ναούς των Μυστηρίων και να ζητήσει από τους μεγάλους Δασκάλους να τον εκπαιδεύσουν.
-Να μελετήσει τα Ακασικά Αρχεία της Φύσης για να γνωρίσει όλα εκείνα που τον ενδιαφέρουν.
-Να αναλαμβάνει εργασίες που θα του αναθέσουν στον Γνωστικό Ναό, κερδίζοντας έτσι Αξίες, αφού εργάζεται για το καλό της ανθρωπότητας.
Όλα αυτά γίνονται αργά και οδυνηρά γιατί η Φύση δεν κάνει άλματα. Και το πρώτο σκαλοπάτι για αυτήν την θαυμάσια σκάλα εσωτερικής προόδου λέγεται συγκέντρωση. Χωρίς αυτήν δεν πρόκειται ποτέ ποτέ ποτέ να επιτύχει κανείς τίποτε στον εσωτερικό δρόμο.



ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι είναι το ξεδίπλωμα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πραγματικά αγνοείτε τι είναι το ξεδίπλωμα; 
Καταλαβαίνω πολύ καλά, δεσποινίς, ότι η ερώτησή σας είναι ειλικρινής. Το ξεδίπλωμα, περιληπτικά, είναι απλό και εύκολο, είναι ένα φυσικό φαινόμενο όπως το φαγητό, το ποτό, κλπ., κλπ. Είναι σαφές ότι όταν το φυσικό σώμα κοιμάται, η ψυχή βγαίνει από αυτό και ταξιδεύει παντού, όταν επιστρέφει η ψυχή, όταν ξαναμπαίνει στο σώμα της θυμάται πολλές φορές τα μέρη που πήγε, τα άτομα με τα οποία μίλησε, κλπ. Και αυτά τα ονομάζουμε όνειρα, αυτό είναι πραγματικά το ξεδίπλωμα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτό μπορεί να γίνει μόνο σε όνειρα ή και με την θέλησή μας επίσης;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όπως και να έχει χρειάζεται ύπνος για να μπορέσουμε να ξεδιπλωθούμε ακόμα και αν είναι με την θέλησή μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το ξεδίπλωμα δεν είναι επικίνδυνο;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μου φαίνεται ότι το να είναι κανείς συνειδητός των ίδιων του των φυσικών φαινομένων ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι επικίνδυνο, πρέπει να είναι κανείς συνειδητός των τροφών που τρώει, αυτού που πίνει, της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η υγεία του και της διαδικασίας του ξεδιπλώματος επίσης η οποία συμβαίνει σε όλα τα ζωντανά πλάσματα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εξηγήστε μου την τεχνική για να μπορέσω να ξεδιπλωθώ. Θα ήθελα να πάω στο Παρίσι με την θέλησή μου.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εκείνα που κάνετε πάντα με αθέλητο, ασυνείδητο τρόπο, μάθετε να τα κάνετε με ηθελημένο και συνειδητό τρόπο. Ανέκαθεν ξεδιπλωνόσασταν, κατά τις στιγμές που μισοκοιμόμαστε όλες οι ψυχές βγαίνουν από το σώμα με ασυνείδητο, δυστυχώς, τρόπο. Κάντε ακριβώς το ίδιο, αλλά με ηθελημένο και συνειδητό επαναλαμβάνω, τρόπο. Όταν αισθάνεστε ότι είστε σε αυτήν την κατάσταση της χαλαρότητας που χαρακτηρίζει τον ύπνο, όταν αρχίζετε να μισοκοιμάστε, φανταστείτε ότι είστε σαν ένα λεπτό, αέρινο φάντασμα, σκεφτείτε ότι θα βγείτε από το σώμα σας. Καταλάβετε ότι εσείς δεν είστε το σώμα, καταλάβετε ότι είστε μια ψυχή, αισθανθείτε ότι είστε ψυχή και σηκωθείτε από το κρεβάτι σας απαλά, προσεκτικά, όπως σηκώνονται οι ψυχές. Αυτό που σας λέω μεταφράστε το σε συγκεκριμένα γεγονότα, δεν πρόκειται για σκέψεις, αλλά για πράξεις! Όταν σηκωθείτε, κάντε μετά ένα πηδηματάκι μέσα στο ίδιο σας το δωμάτιο με την σταθερή πρόθεση να αιωρηθείτε στο διάστημα, έτσι, είναι σαφές ότι αν αιωρηθείτε θα είναι γιατί είστε πια έξω από το φυσικό σας σώμα, τότε μπορείτε να βγείτε από το δωμάτιό σας και να αιωρείστε στο διάστημα, μπορείτε να πάτε στο Παρίσι, στο Λονδίνο ή σε όποιο μέρος θέλετε, όμως αν δεν αιωρηθείτε θα είναι γιατί θα έχετε σηκωθεί από το κρεβάτι σας, με το φυσικό σας σώμα, τότε ξαναμπείτε στο κρεβάτι σας και επαναλάβετε το πείραμα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν επιπλέουμε, το φυσικό σώμα μένει στο κρεβάτι;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θέλω να με καταλάβετε, είναι σαφές ότι αν επιπλέετε στο γύρω περιβάλλον αυτό συμβαίνει γιατί βρίσκεστε έξω από το φυσικό σώμα, σε αυτήν την συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει να καταλάβετε ότι το σώμα σας έχει μείνει μέσα στο κρεβάτι και ότι εσείς βρίσκεστε έξω από σώμα και μακριά από το κρεβάτι.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν αισθάνεται κανείς ότι επιπλέει πρέπει να σκεφτεί ότι ταξιδεύει προς ένα συγκεκριμένο μέρος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θέλω να καταλάβετε ότι δεν πρόκειται για σκέψη, παρά για δράση, που είναι άλλο πράγμα. Για παράδειγμα, εγώ σας βλέπω καθισμένη σε εκείνη την καρέκλα, όμως αν σκέπτεστε ότι θα σηκωθείτε από εκείνη την καρέκλα και θα βγείτε στον δρόμο και δεν δράτε, είναι σαφές ότι θα παραμείνετε εκεί, καθισμένη στην καρέκλα, αυτό που χρειάζεται είναι δράση: με καταλάβατε;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτό είναι που μου αρέσει στην Γνώση, ότι όλα όσα δεν καταλαβαίνω μου το εξηγούν ξεκάθαρα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτό είναι σαφές, εμάς μας αρέσει η πιστότητα σε όλα, η ακρίβεια.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορείτε να μου διηγηθείτε κάποια συγκεκριμένη περίπτωση ηθελημένου ξεδιπλώματος;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με την μεγαλύτερη ευχαρίστηση, ξεχωριστή δεσποινίδα, θα σας διηγηθώ μια προσωπική περίπτωση. Θέλω να σας διηγηθώ το πρώτο μου ξεδίπλωμα, ήμουν πολύ νέος ακόμα όταν αποφάσισα να ξεδιπλωθώ ηθελημένα. Θυμάμαι ξεκάθαρα ότι τότε έβαλα πολύ προσοχή στην διαδικασία του ύπνου και όταν αισθάνθηκα πια μισοκοιμισμένος, σ’ εκείνην την κατάσταση της μετάβασης που υπάρχει μεταξύ αγρύπνιας και ύπνου, έδρασα έξυπνα.

Δεν άρχισα να σκέπτομαι ότι επρόκειτο να ξεδιπλωθώ, γιατί είναι φανερό ότι θα είχα μείνει να σκέπτομαι και δεν θα είχα πραγματοποιήσει το ποθούμενο πείραμα, επαναλαμβάνω: έδρασα, σηκώθηκα με μεγάλη απαλότητα από το κρεβάτι μου και κάνοντάς το προκλήθηκε ένας πολύ φυσικός χωρισμός μεταξύ της ψυχής και του σώματος, η ψυχή βρέθηκε έξω και το σώμα έμεινε να κοιμάται στο κρεβάτι.

Βγήκα από το σπίτι μου στον δρόμο με σαφή και αυθόρμητο τρόπο και μετά περπάτησα σε έναν απόμερο δρόμο. Σταμάτησα στην επόμενη γωνία του δρόμου και σκέφτηκα για λίγες στιγμές σχετικά με το μέρος που έπρεπε να πάω, αποφάσισα να πάω στην Ευρώπη.

Είναι προφανές ότι έπρεπε να ταξιδέψω πάνω από τα νερά του Ατλαντικού επιπλέοντας θαυμάσια στο φωτεινό διάστημα, αισθάνθηκα γεμάτος από μια ευτυχία ασύλληπτη για τα ανθρώπινα όντα και τελικά έφτασα στην πόλη του Παρισιού.

Περπατώντας ή καλύτερα θα λέγαμε επιπλέοντας σε αυτήν την φωτεινή ατμόσφαιρα, αισθάνθηκα ενστικτωδώς την ανάγκη να μπω σε ένα σπίτι.

Δεν μου ήταν δύσκολο να εισχωρήσω στο συγκεκριμένο σπίτι, το περίεργο της υπόθεσης ήταν η συνάντηση με έναν Μυημένο που είχα γνωρίσει σε αρχαίες επανενσαρκώσεις.

Κι αυτός επίσης βρισκόταν έξω από το σώμα του, μπόρεσα να διαπιστώσω βεβαίως ότι το σώμα του βρισκόταν κοιμισμένο μέσα στο κρεβάτι, μαζί του είδα μια γυναίκα και δυο παιδιά που επίσης κοιμούνταν, κατάλαβα ότι επρόκειτο για την σύζυγο και τα παιδιά του.

Χαιρέτισα με αγάπη τον φίλο μου και την ψυχή της συζύγου του, που βρισκόταν επίσης έξω από το σώμα της, δεν είναι περιττό να ειπωθεί ότι καθώς εκείνα τα παιδιά κοιμούνταν, οι ψυχές τους βρίσκονταν έξω.

Ήταν έτοιμες να τρομάξουν από την παρουσία μου εκείνες οι παιδικές ψυχές, κατάλαβα την ανάγκη να αποσυρθώ για να αποτρέψω την επιστροφή εκείνων των τρομαγμένων ψυχών στα αντίστοιχα σώματά τους, είναι αναντίρρητο ότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τα παιδιά θα έκλαιγαν στο κρεβάτι τους και το κλάμα θα είχε ξυπνήσει τον φίλο μου και την γυναίκα του, τότε θα είχε σταματήσει ο διάλογος, τόσο η ψυχή του φίλου μου όσο και της συζύγου μου θα ήταν αναγκασμένες να εισχωρήσουν στα αντίστοιχα σάρκινα και οστέινα σώματά τους.

Όλα αυτά τα κατάλαβα σε χιλιοστά του δευτερολέπτου και για να αποφύγω αυτό ακριβώς το πρόβλημα, πρότεινα στον φίλο μου να αφήσει το σπίτι και να βγει μαζί μου για μια βόλτα στους δρόμους του Παρισιού, μεγάλη ήταν η χαρά μου όταν δέχτηκε.

Πήγαμε μαζί στα περίχωρα εκείνης της μεγάλης πόλης και μέχρι που τον συμβούλεψα να επιστρέψει στον Δρόμο μπαίνοντας στο Μονοπάτι του Φωτός, τέλος του πρότεινα να επισκεφτούμε έναν θαυμάσιο Ναό που υπάρχει στην Γερμανία, ο φίλος μου απέρριψε εκείνη την πρόσκληση λέγοντάς μου ότι δεν μπορούσε να το κάνει αυτό γιατί έπρεπε να συγκεντρώσει την προσοχή του στα προβλήματα της πρακτικής ζωής, δεδομένου ότι είχε γυναίκα, παιδιά, κλπ., κλπ., αποχωρίστηκα εκείνον τον Μυημένο και αιωρήθηκα στην ατμόσφαιρα, πέρασα πάνω από κάτι μεγάλα τείχη και μετά έφυγα προς μια λεωφόρο, έναν φιδίσιο δρόμο γεμάτο στροφές, μέχρι που έφτασα σε έναν θαυμάσιο Ναό.

Μπροστά σε αυτό το Ιερό είδα πολλές ψυχές διαφόρων εθνικοτήτων, ανθρώπους που κατά την διάρκεια των ωρών του ύπνου δραπέτευαν από το πυκνό τους σώμα για να έρθουν μέχρι εδώ.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, μαζεμένοι σε διάφορες ομάδες, συζητούσαν μεταξύ τους, μιλούσαν για το Σύμπαν, για τους νόμους, για τις μετενσαρκώσεις και για το Κάρμα, για τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου, κλπ.

Έψαξα ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες να βρω κάποιον φίλο μου επιδέξιο στο ξεδίπλωμα, όμως δεν τον βρήκα.

Τότε πλησίασα μέχρι το κατώφλι του Ναού και είδα έναν εξαίσιο κήπο με μαγευτικά λουλούδια που ανέδιδαν ένα μεθυστικό άρωμα, στο βάθος ξεχώριζε η σιλουέτα ενός μεγαλοπρεπή Ναού που φωτιζόταν από την μεγαλοπρέπεια των άστρων, θέλησα να μπω, όμως ο φύλακας επενέβη λέγοντάς μου: «Αυτός είναι ένας Ναός της σοφίας, αποσυρθείτε, δεν είναι ώρα ακόμα».

Υπακούοντας τις διαταγές, αποσύρθηκα σε κάποια απόσταση χωρίς να απομακρυνθώ πολύ από το κατώφλι, τότε κοίταξα τον εαυτό μου, παρατήρησα τα πνευματικά χέρια και πόδια μου και μέχρι που μου επέτρεψα την πολυτέλεια να τα συγκρίνω με τα χέρια και πόδια εκείνου του σώματος από σάρκα και κόκαλα που εκεί, στην Λατινική Αμερική, στην ιερή γη των Αζτέκων, είχα αφήσει να κοιμάται μέσα στο κρεβάτι.

Είναι εμφανές ότι όλες αυτές οι συγκρίσεις είχαν σαν αποτέλεσμα να επιστρέψω στην στιγμή στο φυσικό μου, υλικό όχημα το οποίο ροχάλιζε κοιμισμένο βαθειά μέσα στο κρεβάτι, τότε ξύπνησα τρομαγμένος λέγοντας: «Βρισκόμουν στον Ναό της Σοφίας, τι χαρά, τι ευτυχία».

Ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνο το τόσο λευκό, το τόσο άσπιλο φως που ακτινοβολούσε σε εκείνο το Ιερό. Βεβαίως, εκείνο το φως δεν έμοιαζε με καμιάς φυσικής λάμπας, έβγαινε από παντού και δεν έκανε σκιά κανενός είδους.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορεί κανείς να ταξιδέψει σε οποιονδήποτε τόπο ακόμα και αν δεν τον ξέρει;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εγώ πήγα σε εκείνον τον Θεϊκό Ναό και ωστόσο, δεν τον γνώριζα, με πήγε θα λέγαμε μια «ανώτερη τηλεπαθητική αίσθηση», θα μπορούσα να σας πω ότι με οδήγησε το ίδιο μου το Πνεύμα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν κάνετε το ηθελημένο ξεδίπλωμα μπορείτε να θυμηθείτε όταν ξυπνάτε που πήγατε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι σαφές ότι αν δεν θυμάται κανείς είναι γιατί δεν έχει ξεδιπλωθεί θεληματικά, γιατί εμένα μου φαίνεται αδύνατον ένας άνθρωπος που ξεδιπλώνεται θεληματικά, που βγαίνει από το σώμα σκόπιμα, συνειδητά να μην είναι ικανός να θυμηθεί ότι είδε έξω από το σώμα του. Για παράδειγμα, όταν φεύγετε από το σπίτι σας για το γραφείο και μετά επιστρέφετε από το γραφείο στο σπίτι σας, θυμάστε τι είδατε στο γραφείο; Την δουλειά που κάνατε, τις οδηγίες του αφεντικού σας;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ναι, θυμάμαι όλα όσα έκανα στο γραφείο όταν επιστρέφω στο σπίτι.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτή λοιπόν είναι η ίδια περίπτωση, δεσποινίς, θυμηθείτε ότι το φυσικό σας σώμα είναι ένα σπίτι από σάρκα και κόκαλα, αν βγείτε με την θέλησή σας από αυτό το σπίτι θα δείτε πολλά πράγματα και αν επιστρέψετε με την θέλησή σας, είναι επίσης φανερό ότι θα θυμάστε όλα όσα είδατε και ακούσατε.

Α.Δ.Σαμαέλ Αούν Βεόρ (Πιο πέρα απ΄το Θάνατο)