ΚΕΦΑΛΑΙΑ 5-6-7
5. Η αγνότητα
Άρχισα να δουλεύω κάθε μέρα με τον εαυτό μου πρόσεξα ότι έπρεπε να δουλεύω σε συνδυασμό τον πρώτο με τον δεύτερο παράγοντα για να έχω αποτέλεσμα στον δεύτερο παράγοντα, αλλά το πρόβλημα ήταν ότι δεν έλεγχα τα όνειρα μου και ιδιαίτερα τη λαγνεία.
Πήγα μετά το μεσημέρι στο σπηλιόσπιτο του Ερμή φυσούσε αρκετά δυνατά όταν έφτασα εκεί, ο Άρμπη έδειξε αδιαφορία στην παρουσία μου, φαίνεται ότι δεν του προκαλώ και ιδιαίτερο ενδιαφέρον πια, χαιρέτησα τον Ερμή, και κάθισα στην καρέκλα που με περίμενε, όταν ο Ερμής άρχισε να μου λέει:
«Καλά έτσι είπαμε έκανες σχεδόν δύο μήνες να φανείς.» Μου άρεσε που ένας τόσο ελεύθερος άνθρωπος, με τόσες γνώσις επιζητούσε την παρέα μου. Και συνέχισε. «Βλέπω ότι είσαι αρκετά ήρεμος.»
«Ναι το ίδιο μου είπε ένας φίλος μου προχτές.»
«Ξέρεις γιατί σου συμβαίνει αυτό;»
«Όχι δεν ξέρω»
«Γιατί άρχισες να κάνεις διαλογισμό.» Δεν περίμενα ότι μπορεί να καταλάβει από την ηρεμία μου τι κάνω, αυτό με εντυπωσίασε και με έκανε να νιώθω άβολα, έτσι απάντησα γρήγορα.
«Ναι αυτό είναι αλήθεια, άλλο είναι το πρόβλημα μου.» Τον κοίταξα να δω αν θα δείξει ενδιαφέρον στη λέξη πρόβλημα που είπα όταν με ρώτησε με ενδιαφέρον: «Ποιο είναι το πρόβλημα;»
«Όταν ξεκίνησα να δουλεύω με το εγώ του θυμού, που το θεωρούσα το πιο σημαντικό μου ελάττωμα, άρχισα να θυμώνω με τους συνανθρώπους μου με τα πιο ασήμαντα πράγματα σε σημείο να έρθω στα χέρια με όλους όσους θύμωσα. Αν δεν ήταν άλλοι άνθρωποι μπροστά στα γεγονότα πιστεύω ότι θα έφτανα στα άκρα. Αυτό δεν μου έχει ξανασυμβεί ποτέ ξανά στη ζωή μου.»
«Γιατί πιστεύεις ότι σου συνέβησαν όλες αυτές οι εκδηλώσεις του εγώ και πόσες φορές σου συνέβη;»
«Νομίζω αυτό συμβαίνει γιατί κάθε δράση έχει και αντίδραση. Αυτό μου συνέβη 5 φορές, αλλά αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι δεν το περίμενα τόσο ζωντανό και εγώ να έχω ταυτιστεί τόσο πολύ.»
«Σωστά το κατάλαβες και πως συνέχισες;»
«Σταμάτησα να δουλεύω με το συγκεκριμένο ελάττωμα. Και ξεκίνησα από ένα ελάττωμα που θεωρούσα πιο ήπιο, το ελάττωμα της απληστίας και μετά από ένα μήνα άρχισα να δουλεύω και ένα εγώ λαγνείας.»
«Θέλεις να μου πεις για τα εγώ σου; Φυσικά άμα θέλεις μου λες.»
«Ναι οπωσδήποτε αυτό που με εντυπωσίασε πάνω από όλα είναι ότι δεν περίμενα να έχω τόσα ελαττώματα και από την στιγμή που άρχισα να τα δουλεύω δεν ντρέπομαι για αυτά και η δύναμη που εκδηλώνεται όταν τα δουλεύεις.»
Άρχισε να γελάει σιγανά και κατσαρά λέγοντας: «Και που είσαι ακόμη.»
Χαμογέλασα και συνέχισα. «Κάποτε όταν διάβασα την αποκάλυψη του Ιωάννου αναρωτιόμουνα προτού με πάρει ο ύπνος, πότε θα έρθει η συντέλεια του κόσμου, και κατά τις πρωινές ώρες είδα ένα όνειρο ότι θα γίνει στις 17-7.»
«Σχεδόν πριν δύο μήνες, πέρασε.»
«Ναι άκου. Όταν πλησίαζε αυτή η ημερομηνία την είχα ξεχάσει. Και ξέρεις τι έγινε;»
«Τι;»
«Εκείνη τη μέρα ξεκίνησα να δουλεύω με τα ελαττώματα μου, αλλά το πιο περίεργο που μου συνέβη ήταν όταν άρχισα να δουλεύω τη λαγνεία, και συγκεκριμένα τη μοιχεία, της έδωσα μια μορφή σαν ένα διάβολο που είχα δει εικονογραφημένο μαύρο με κόκκινα κέρατα, και όταν έκανα πρακτική άρχισα να ζητάω επιτακτικά λέγοντας της, Θεϊκή μου Μητέρα σκότωσε το, σκότωσέ το, σκότωσε το. Το επανέλαβα πολλές φορές και την τρίτη μέρα την ώρα που διέταζα την θεϊκή μου Μητέρα να το σκοτώσει, ακούω μια ανδρική δυνατή επιβλητική φωνή να μου λέει: «ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΣ;» Άνοιξα τα μάτια μου για να καταλάβω από πού ήρθε αυτή η φωνή, κατάλαβα ότι δεν ήταν φωνή από το χώρο που βρισκόμουν μόνος εκείνη την στιγμή αλλά από μια φωνή που ήρθε από πάνω και μέσα μου. Εκεί ζήτησα συγνώμη την εκλιπαρούσα να συγχωρέσει την αγένεια μου, και από εκείνη την στιγμή άρχισα να παρακαλάω την θεϊκή μου Μητέρα, να σκοτώσει το ελάττωμα.» Κοίταζα τον Ερμή στα μάτια, μήπως αμφισβητήσει αυτά που έλεγα. Όταν μου είπε:
«Πολύ άνθρωποι έχουν ακούσει αυτή την φωνή, ειδικά όταν διαλογίζονται.» Πήρα θάρρος να συνεχίσω να συζητώ για την εμπειρία μου. Και συνέχισα:
«Μετά από αυτό είδα ότι ήταν πολύ εύκολο να σκοτώνω ένα διάβολο, τότε αποφάσισα να παρακαλέσω την θεϊκή μου Μητέρα να μου δείξει πως είναι το εγώ της μοιχείας.»
«Και τι έγινε;»
«Είδα συνειδητή φαντασία μια πολύ όμορφη γυναίκα, γυμνή, ψιλή, με τακούνια, με σοβαρό ύφος, γεμάτη νάζι.»
«Και τι έκανες μετά;»
«Μου φάνηκε πολύ δύσκολο να πάρω την απόφαση να σκοτώσω το εγώ της μοιχείας μου, έκανα τρεις μέρες να ξεκινήσω να το σκοτώνω,» είπα αστειευόμενος. Γελάσαμε και συνέχισα: «Τότε κατάλαβα ότι αυτό που αγαπάω και με πονάει να το σκοτώσω πρέπει να το σκοτώσω, τότε έκανα όλη την διαδικασία που μου είχες πει πώς να δουλεύω το ελάττωμα, πως εκδηλώθηκε πρώτη φορά και όλα όσα έχουμε πει το πώς να το εξαλείφουμε.»
«Να ξέρεις ότι από την στιγμή που άρχισες να δουλεύεις την μοιχεία θα έχεις και τους ανάλογους πειρασμούς.»
«Σαν τι;»
«Ότι έχει σχέση με την μοιχεία, ας πούμε ότι μπορεί να σου την πέσουν γυναίκες.»
«Αυτό δεν μου έχει συμβεί ποτέ.»
«Καλά.»
«Έπαθα κάτι άλλο που θέλω να σου πω την στιγμή που άρχισα να δουλεύω με την απληστία, έμεινα από δουλειά, η γυναίκα μου δεν δουλεύει, είχαμε κάποιο εισόδημα που ξαφνικά σταμάτησε να μας παραχωρείται, έτσι δεν είχαμε λεφτά ούτε να φάμε κατόπιν έβρισκα διάφορα λεφτά που ήξερα ότι δεν έπρεπε να τα πάρω γιατί δεν ήταν δικά μου, όταν τελείωσα μέσα σε αυτούς τους δύο μήνες με την απληστία, φυσικά δεν το δούλεψα σε όλα τα επίπεδα απλώς χοντρικά γιατί στην αρχή δεν πίστευα ότι έχω απληστία. η πεθερά μου μετά από πολλά χρόνια που με κοίταζε πάντα καχύποπτα στο θέμα το οικονομικό, άλλαξε συμπεριφορά απέναντι μου.»
«Και τι έκανε;»
«Να εμείς είχαμε ένα σπίτι το οποίο το νοικιάζουμε, αλλά αυτό είναι σε άλλη πόλη και εδώ που μένουμε νοικιάζουμε εμείς το σπίτι που μένουμε και τα πεθερικά αποφάσισαν να μας δώσουν λεφτά να αγοράσουμε και άλλο σπίτι εδώ που μένουμε δηλαδή να ξεφύγουμε από τα ενοίκια ώστε να έχουμε κάποιο εισόδημα, γιατί εγώ δεν έχω πάντα δουλειά.»
«Ναι έτσι γίνεται, συνήθως έχουμε ανταμοιβές για την εσωτερική δουλειά που κάνουμε, αλλά στη περίπτωση σου πρέπει να το πάρεις ότι αυτό που έγινε με την πεθερά σου μπορεί να είναι και σύμπτωση.»
«Ναι καλά δεν λέω, αλλά να άλλαξε η συμπεριφορά της τελείως ως προς τον οικονομικό τομέα.»
«Γιατί δεν σκέφτεσαι ότι αυτό το διάστημα που είχες οικονομικά προβλήματα τα πεθερικά είδαν την συμπεριφορά σου και άλλαξαν γνώμη για σένα.»
«Γιατί τα πεθερικά μου δεν ξέρανε τίποτα τι περνάγαμε εμείς.»
«Απλώς στο επισημαίνω γιατί πρώτα πρέπει να εξαντλούμε τη λογική και μετά να βγάζουμε συμπεράσματα.»
«Τώρα που δουλεύω με τη λαγνεία, έχω πολλές επιθέσεις στο ύπνο μου και καταλαβαίνω ότι πρέπει να σκοτώσω πολλά ελαττώματα που είναι παρελκυόμενα με τη λαγνεία.»
«Η αλήθεια είναι ότι θα αντιμετωπίσεις κάθε μορφή λαγνείας που έχεις θρέψει μέχρι τώρα, έτσι θα αναγκαστείς να κάνεις θάνατο στην πορεία κατά την διάρκεια της ημέρας, επίσης θα πρέπει να καταλάβεις ότι πρέπει να γίνεις απόλυτα αγνός σε σημείο ανώτερο από την αγιοσύνη, θα πρέπει να γίνεις σαν ένα παιδί.»
«Ναι έτσι όπως το λες καταλαβαίνω γιατί ο Ιησούς είπε να γίνουμε σαν τα παιδιά, δηλαδή να γίνουμε αγνοί, με δίψα για Γνώση.»
«Έτσι είναι αυτοί οι τρεις παράγοντες δίνουν όλες τις απαντήσεις μέσα από την αγία γραφή.»
«Ποιος είναι ο λόγος που έχουμε τόσα ελαττώματα;»
«Είναι οι συνέπειες ενός οργάνου που λέγεται κουνταρτιγκουαδόρ, που μας εμφυτεύτηκε κάποτε και εμείς στην συνέχεια τις πολλαπλασιάσαμε με τα διάφορα εγώ μας, έπειτα μας αφαιρέσανε αυτό το όργανο, έχουν γράψει μεγάλοι δάσκαλοι γι αυτό το όργανο.»
«Τι άλλο πρέπει να κάνω; Για να με βοηθήσει στην εσωτερική μου δουλειά.»
«Πρέπει να κάνεις τρία πράγματα.»
«Και ποια είναι αυτά;»
«Πρέπει να κάνεις, θάνατο, θάνατο, θάνατο.» Γελάσαμε και στη συνέχεια είπε σοβαρεύοντας το ύφος του. «Εκτός από τους τρεις παράγοντες. Είναι πολύ σημαντικό να κάνεις κάθε μέρα διαλογισμό, είναι ο άρτος ο επιούσιος.»
«Συγνώμη αλλά μέχρι τώρα νόμιζα ότι ο άρτος ο επιούσιος αναφέρονταν στην καθημερινή τροφή μας.»
«Όχι ανάλυσέ το και θα δεις ότι αναφέρεται πάνω στον άρτο επί της ουσίας, που θρέφει την ψυχή ή αλλιώς την ουσία μας.
«Τώρα καταλαβαίνω γιατί νόμιζα ότι Κύριος ημών Ιησούς Χριστός φάσκει και αντιφάσκει εκεί που μας λέει να μην μεριμνούμε για το αύριο.»
Υπήρχε μια μεγάλη σιγή, κοιτάζαμε προς την είσοδο της σπηλιάς όταν έσπασα την σιωπή λέγοντας
«Τη σημαίνει η φράση που είπε ο Ιησούς: <Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι Διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.> Φυσικά δεν πρέπει να αναφέρεται στους χαζούς, τους καθυστερημένους και τους ηλίθιους, έτσι δεν είναι;»
«Όχι δεν αναφέρεται σε αυτούς, απλώς ανάλυσε το και πες ποιόν θα έλεγες εσύ πτωχό, εστιάσου στη λέξη πτωχό.»
«Πιο πτωχό θα έλεγα κάποιον που πεινάει και ζητιανεύει φαγητό.»
«Στην συγκεκριμένη περίπτωση πως θα το τοποθετούσες.»
«Αυτός που πεινάει πνευματικά.»
«Και ποιός είναι αυτός που πεινάει πνευματικά; Πάρε τον εαυτό σου.»
«Μάλλον θα κάνω αυτήν την σύγκριση με τον εαυτό μου, είναι κάποιος που πιστεύει στο Θεό αλλά αυτό όλο δεν τον καλύπτει γιατί πιστεύει ότι ο εαυτός του έχει και άλλες δυνατότητες να έρθει σε επαφή με το θείο, έχει απορίες που θέλει να λύσει, και θέλει πνευματική αποκατάσταση των δυνατοτήτων του.»
«Ναι καλά τα είπες, αλλά θα σου προσθέσω κάτι, είναι αυτός που η ύπαρξη του δεν καλύπτεται με την πίστη και να περνάει η ζωή του έτσι απλά μέσα στα γεγονότα της καθημερινότητας, έχει υπαρξιακούς προβληματισμούς και θέλει πνευματικά να αυξηθεί, όταν λέμε πνευματικά δεν εννοούμε διανοητικά.»
«Μπορείς να μου πεις γιατί υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αυτές τις ανησυχίες, και άλλοι όχι;»
«Αυτό εξαρτάται από το είναι τους.»
«Και πως το κάνει το είναι αυτό σε κάποιον.»
«Το είναι δεν το κάνει αλλά αυτό το άτομο ή από αυτήν την ζωή ή από άλλες ζωές του έχει αξίες»
«Και ποιες είναι αυτές οι αξίες;»
«Οι βασικότερες είναι οι αξίες της καρδιάς.»
«Και πως είναι αυτές οι αξίες της καρδιάς;»
«Η βασικότερη είναι η αγάπη που τρέφει ένα μέρος του είναι μας τον εσώτερο και αργότερα στο δρόμο που θα προχωρήσεις το έμβρυο Χριστό που πρέπει να αναπτυχθεί μέσα μας»
«Μου αρέσει αυτό που λες αλλά το έμβρυο Χριστό γιατί πρέπει να αναπτυχθεί μέσα μας;»
«Πολλά είπαμε επί του θέματος Χριστός. Αυτά θα τα συναντήσεις στο δρόμο σου. Το μόνο που θα σου πω τώρα είναι ότι τον Χριστό τον ενσαρκώνουμε κάποια στιγμή για να μας απαλλάξει από τα εγώ αιτία του αιτιατού κόσμου. Αυτό στο έχω ξανά αναφέρει.»
«Εμείς ενσαρκώνουμε τον Ιησού Χριστό;»
«Πρόσεχε δεν είπα τον Ιησού, αλλά μόνο τον Χριστό.»
«Βλέπω ότι μπορεί να μου αναφέρεις κάτι που το έχεις ξαναπεί αλλά κάθε φορά μου ξεφουρνίζεις και κάτι επιπλέον.»
«Η αλήθεια είναι ότι δεν σκοπεύω να σου πω πολλά για το δρόμο που διάλεξες γιατί αυτά θα σου έρθουν μόνα τους θα τα συναντήσεις μπροστά σου αν είσαι άξιος.»
«Δεν γίνεται να μου λες μερικά πράγματα τουλάχιστον να δω τι γίνεται σ’ αυτόν τον δρόμο που διάλεξα;»
«Όποτε έρχεσαι θα σου λέω τι θα αντιμετωπίσεις.»
«Έφυγα νωρίς για να έχω περισσότερο χρόνο να δουλέψω με τον εαυτό μου.
Στο δρόμο σκεφτόμουνα αυτό που μου είπε ο Ερμής ότι μπορεί να μου την πέσουν γυναίκες και μου άρεσε η ιδέα να μου συμβεί αυτό, μόλις είδα να παρασέρνομαι από αυτήν την ιδέα αμέσως έκανα θάνατο στην πορεία παρακαλώντας την θεϊκή μου Μητέρα να πάρει αυτό το ελάττωμα από μένα, αυτομάτως όποια άλλη σκέψημου έβγαινε τη θανάτωνα αμέσως, μέχρι που πήγα σπίτι και εκεί συνειδητοποίησα ότι σε κάποια στιγμή πρέπει να ταυτίστηκα με κάποια σκέψη γιατί από ένα σημείο και πέρα δεν θυμόμουνα τον εαυτό μου μέχρι που έφτασα σπίτι.»
Πέρασαν δύο εβδομάδες και κίνησα μετά το μεσημεριανό φαγητό να πάω στον Ερμή, μπήκαστη σπηλιά περιμένοντας να δω τον Άρμπη, αλλά δεν τον είδα πουθενά. Χαιρέτησα τον Ερμή και τον είδα να πηγαίνει τα πιατικά του στον νεροχύτη, με χαιρέτησε και είπε ότι σήμερα περίμενε ότι θα τον επισκεπτόμουνα,
«Γιατί είσαι Μάντης;» του είπα, με την καχυποψία ότι μπορεί να έχει κάποια ικανότητα να με παρακολουθεί.
«Όχι αλλά το διαισθάνθηκα»
«Αλήθεια τι είναι η διαίσθηση;»
«Είναι μια ικανότητα της καρδιάς, που δεν την παίρνει το εγώ.»
«Και πως αποκτάς την Διαίσθηση;»
«Μπορείς άμα θέλεις να εξασκηθείς.»
«Πως;»
«Μπορείς άμα θέλεις να κάνεις ένα μάντραμ, το μάντραμ Ο. Φαντάζεσαι ένα τροχό, ένα λωτό, ή ένα δίσκο να περιστρέφεται στο σημείο της καρδιάς.»
«Με ποια φορά;»
«Όπως όταν κοιτάζεις το στήθος σου στο σημείο της καρδιάς, θα πρέπει να έχεις τη φορά από αριστερά πάνω δεξιά» έδειξε με το δάκτυλο «και θα το προφέρεις έτσι, θα παίρνεις ανάσα και θα προφέρεις ΟΟΟΟΟΟ και θα φαντάζεσαι το λωτό ή το δίσκο να περιστρέφεται.»
«Για πόση ώρα;»
«Άμα το κάνεις κάθε μέρα τα 20 λεπτά φτάνουν μπορείς να το κάνεις και 60 λεπτά άμα θέλεις.»
Μου έδειξε να κάτσω, με ρώτησε αν έχω φάει για μεσημέρι και αν ήθελα τίποτα, μου έφερε ένα πικρόγλυκο χυμό και ένα ποτήρι νερό και ένα για αυτόν, με ρώτησε πως τα πέρασα όλες αυτές τις μέρες.
«Προσπαθώ συνέχεια κάθε μέρα με τα ελαττώματά μου αλλά έχω έναν φοβερό πόλεμο, που ξεκίνησε και στην προσωπική μου ζωή»
«Με ποιό ελάττωμα, άμα θέλεις μου λες.»
«Με τη λαγνεία και συγκεκριμένα με τη μοιχεία.»
«Είναι επειδή δουλεύεις αυτό το ελάττωμα.»
«Ναι το κατάλαβα αυτό, γιατί μου το είχες επισημάνει κιόλας.»
«Και πως έδρασες;»
«Στην αρχή κολακεύτηκα μου άρεσε που άρεσα σε μια ωραία γυναίκα αλλά στη συνέχεια κατάλαβα ότι θα έκανα λάθος να προχωρήσω σε κάτι που θα μου κατέστρεφε την εσωτερική μου δουλειά.»
«Και τι έκανες;» με ρώτησε με αγωνία κάτι πρωτοφανές για τον Ερμή να ταυτιστεί με κάτι.
«Το ανέφερα στην γυναίκα μου γιατί δεν ήθελα να κάνω κάποιο λάθος.»
«Και πως αντέδρασε η γυναίκα σου;»
«Απλώς δέχτηκε θετικά που της το είπα και όταν συζητήσαμε έδειξε κατανόηση και μου είπε να προσέχω.»
«Παντός καλά θα κάνεις να προσέχεις.»
«Γιατί το λες αυτό;»
«Γιατί η μοιχεία είναι ένα σοβαρό παράπτωμα που θα σε καταστρέψει ψυχολογικά, οικονομικά, και θα σου μεταφέρει ενεργοποιώντας τα ελαττώματα από τη μια γυναίκα στην άλλη, έτσι θα αντιμετωπίσεις τα ίδια προβλήματα που είχες με τα εγώ και το χαρακτήρα της προηγούμενης γυναίκας και στην άλλη, γι αυτό κανονικά πρέπει να απέχεις ένα χρόνο αν χωρίσεις ή πεθάνει ο σύντροφος.» Με κοίταξε περιμένοντας να πω κάτι, ήπιε λίγο από το ποτήρι με το νερό του και εγώ έκανα το ίδιο και συνέχισε. «Γι αυτό η μοιχεία θεωρείται προδοσία γιατί έτσι μεταφέρεις σαν τα μικρόβια τα ελαττώματα από την μια γυναίκα στην άλλη εν αγνοία της.»
«Αλήθεια θα σου πω ότι ένιωθα ότι ήμουν ερωτευμένος, από την στιγμή όμως που το είπα στην γυναίκα μου, μου έφυγε αυτή η ερωτική διάθεση που έτρεφα γι’ αυτήν την γυναίκα.»
«Με εντυπωσιάζεις με τον τρόπο που ενεργείς και ότι το είπες στη γυναίκα σου»
«Παλιά που δεν γνώριζα πιστεύω ότι θα ενεργούσα διαφορετικά. Ο μόνος λόγος που ενέργησα έτσι είναι γιατί καταλαβαίνω ότι στη ζωή, οι λάθος αποφάσεις που παίρνουμε μπορεί να μας στοιχίσουν μια ενσάρκωση που θα πάει χαμένη μόνο και μόνο γιατί πήραμε μια απόφαση να έχουμε μια ερωτική περιπέτεια.»
«Μπράβο»
«Αυτό το αναφέρει ο Ιησούς Χριστός με πιο μεγάλη σημασία ακόμα και στην λεπτομέρεια της μοιχείας.»
«Για πες μου.»
«Να δεν έχω τη βίβλο μαζί μου αλλά θυμάμαι σε κάποιο εδάφιο να λέει ότι άμα σε πειράζει το μάτι βγάλτω, άμα σε πειράζει το χέρι κόφτω παρά να ξαναπέσεις στη γέννα.»
«Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να βρίσκονται ερωτικά με το αντίθετο φίλο χωρίς να νιώθουν τίποτα. Πιστεύω ότι πρέπει να επικοινωνούμε πρώτα ψυχικά, διανοητικά και μετά σωματικά, ο κύριος οδηγός μιας σχέσης πρέπει να είναι η αγάπη.» Μείναμε λίγο σιωπηλοί όταν ρώτησα τον Ερμή.
«Η αγάπη τι είναι; μάλλον πως θα ορίζαμε την αγάπη.»
«Βάζεις περίεργα ερωτήματα άμα θέλεις μπορούμε να αναλύσουμε τι είναι αγάπη.»
«Ρώτησα γιατί δεν ήξερα τι να σου απαντήσω και γιατί όταν σε πρώτο γνώρισα δεν το αναλύσαμε πλήρως και για να συνεχίσουμε σε πιο υψηλό επίπεδο τη συζήτησή μας.»
«Πες μου τι είναι αγάπη και από πού πηγάζει.»
«Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που πηγάζει από την καρδιά.»
«Ωραία και τι άλλο υπάρχει στην καρδιά.»
«Τι άλλο υπάρχει δεν ξέρω.»
«Θα στο θέσω αλλιώς ποιος υπάρχει στην καρδιά.»
«Ααα.. αυτό εννοείς, φυσικά ο εσώτερος.»
«Και τι άλλο υπάρχει, μάλλον τι άλλο πηγάζει από κει.»
«Δεν ξέρω, εννοείς το αντίθετό του; Το μίσος;»
«Όχι το μίσος είναι πιο πολύ διανοητικό που σκοντάφτει στην ψυχή και βαραίνει τον ψυχισμό μας.Ενώ η αγάπη μας κάνει τον ψυχισμό μας ανάλαφρο σαν να πετάμε, εννοώ ότι από την καρδιά πηγάζουν και οι επιθυμίες μας.»
«Και τι σχέση έχουν οι επιθυμίες με την αγάπη.»
«Κανονικά καμία. Απλώς οι επιθυμίες προέρχονται από τις ανάγκες των εγώ μας και η αγάπη που νιώθουμε για μερικούς ανθρώπους είναι γιατί μας καλύπτουναυτές τις ανάγκες μας. Η αγάπη η πραγματική έρχεται όταν δεν έχουμε εγώ και εκφράζεται το είναι μας δηλαδή συμμετέχει και ο εσώτερος ή ο εσωτερικός Χριστός αργότερα στα πιο ανώτερα επίπεδα.»
«Πόσο αργότερα;»
«Άστο πολύ αργότερα.»
«Θέλω μόνο να μου πεις τι είναι ο Χριστός και όταν λες συμμετέχει, μας βοηθάει σε κάτι;»
«Τον Χριστό τον γεννάμε μέσα όπως σου είχα πει και στη συνέχεια μας βοηθάει με τα εγώ αιτία.»
«Πως γεννιέται»
«Θα σου πω. Ξέρεις πόσους σπονδύλους έχουμε στην σπονδυλική μας στήλη;»
«Μου φαίνεται 33 σπονδύλους»
«Για συνδύασε τα με τα χρόνια του Ιησού Χριστού μέχρι που σταυρώθηκε και αναστήθηκε.»
«Ναι είναι 33 χρόνια.»
«Δεν έχει κάνει τίποτα τυχαίο μας άφησε να καταλάβουμε πολλά πράγματα αρκεί να τα προσέξουμε.»
«Τι άλλο υπάρχει;»
«Ας πούμε η καρδιά είναι το σημείο όπου πηγάζει η αγάπη, ο Χριστός είναι αγάπη, αν βάλεις σκοπό να ενσαρκώσεις τον Χριστό μέσα σου δουλεύοντας φυσικά με το εαυτό σου, θα νιώσεις αυτήν την ανιδιοτελή αγάπη.»
Έμεινα λίγο σιωπηλός κοιτάζοντας την είσοδο όταν συνέχισε: «Ο αιθέρας της καρδιάς έχει 12 πέταλα αν προσέξεις ο Ιησούς Χριστός είχε 12 μαθητές.»
«Και τι σημαίνει αυτό;»
«Ότι έχουμε 12 μέρη του είναι μας μέσα μας.»
«Ναι αλλά ο ένας ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού.»
«Ναι έχεις δίκιο είναι γιατί πριν την Ανάσταση μας καταβάλουν οι διάφορες επιθυμίες, οι επιθυμίες είναι αυτός ο εσωτερικός μας προδότης.»
«Γι αυτό μετά οι μαθητές γίνονται πάλι 12 με τον απόστολο Παύλο;.»
«Αν και στην πραγματικότητα οι μαθητές ήταν πολύ παραπάνω, πρώτη και καλύτερη η Μαρία η Μαγδαληνή.»
«Πιστεύεις αυτό που λέγεται ότι η Μαρία η Μαγδαληνή είχε σχέσεις με τον Ιησού Χριστό;»
«Καταρχήν να σε ρωτήσω πιστεύεις στην ανθρώπινη φύση του Ιησού;» Κατάλαβα που οδηγούσε η συζήτηση, απάντησα ότι:
«Ναι ξέρω ότι ήταν πραγματικός άνδρας και γνωρίζοντας ότι αυτός ο δρόμος περνά μέσα από την Γυναίκα και την αγάπη που είχε για την Μαρία την Μαγδαληνή πιστεύω, όχι σίγουρα βέβαια, ότι μπορεί να ασκούσε τον δεύτερο παράγοντα.»
«Ωραία γιατί εκεί θα ήθελα να καταλήξω, με την διαφορά ότι ο Ιησούς είχε μια ιέρεια που ασκούσε τον δεύτερο παράγοντα στους ναούς της Αιγύπτου.»
«Κάτι άλλο θα ήθελα να σε ρωτήσω.»
«Σαν τι;»
«Τη γνώμη έχεις για το άγιο δισκοπότηρο;»
«Το άγιο δισκοπότηρο το έχει κάθε γυναίκα που εξασκεί τον δεύτερο Παράγοντα με το άντρα της φυσικά, ή αντίστροφα.»
«Και αυτά που λέγονται…» με διέκοψε απότομα.
«Είναι βλακείες, μυθεύματα που συνεχίστηκαν με τις διάφορες φαντασιώσεις του καθένα που πρόσθετε και κάτι για να καλύψει την άγνοια του.»
«Ναι και αυτό που λέγεται ότι έχει περάσει στην τέταρτη διάσταση;»
«Αν είσαι άξιος και μπορείς πέρνα στην τέταρτη διάσταση και βρες το.»
Κατάλαβα ότι με την απάντηση που μου έδωσε έπρεπε να εξασκώ την δουλειά με το άγιο δισκοπότηρο για να δημιουργήσω το αντίστοιχο σώμα που θα με οδηγούσε στη τέταρτη διάσταση.
Και συνεχίσαμε την συζήτηση, για την αγάπη που θα έπρεπε να έχουμε απέναντι στην γυναίκα και συγκεκριμένα μου είπε ότι: «Η γυναίκα είναι το πλάσμα εκείνο που φέρνει ζωή και θα έπρεπε να υπάρχει πιο πολύ σεβασμός και αγάπη προς το γυναικείο φύλο, και στις μέρες μας έχει χάσει ένα πολύ ουσιαστικό και κύριο ρόλο, που είναι η ανατροφή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών, όχι μόνο των δικών της παιδιών αλλά και των ξένων.» Κοίταξα τον Ερμή περιμένοντας να διευκρινίσει το τελευταίο που είπε. Όταν πήρε μια ανάσα και συνέχισε. «Θα έπρεπε να βλέπουμε τα ξένα παιδιά σαν δικά μας, γιατί κανένας δεν ανήκει σε κανέναν.»
Έφυγα για το σπίτι μου χωρίς να συναντήσω τον Άρμπη.
7. Ο θρίαμβος
Είναι μια μέρα με πολύ ήλιο και αρκετό κρύο. Πήγα μεσημέρι μετά από αρκετό καιρό να συναντήσω τον Ερμή. Μπήκα στη Σπηλιά περίμενα να συνηθίσουν τα μάτια μου. Φώναξα χωρίς ανταπόκριση. Έλειπαν και αποφάσισα ότι αν εμφανιζόταν ο Άρμπη, θα ήμουν έτοιμος να τον αντιμετωπίσω, Κοίταξα από την είσοδο την θέα των βουνών που ξεδιπλώνονταν μπροστά μου, όταν ο Άρμπη με τρόμαξε με το απότομο γαύγισμα του, δεν του έδειξα ότι τρόμαξα το μόνο που έκανα ήταν να του μιλήσω φιλικά και σιγανά όπως έκανε ο Ερμής προχωρώντας προς το μέρος του, όταν είδα να κουνάει την ουρά του και είχε τα αυτιά του τεταμένα και μπροστά τον χάιδεψα και ανταποκρίθηκε χωρίς να με πειράξει βάζοντας τα μπροστινά του πόδια πάνω στο διπλωμένο χέρι μου και συνέχισα να τον χαϊδεύω τρέχοντας προς τα μέσα της σπηλιάς και αυτός προσπαθούσε με τα μπροστινά του πόδια να ακουμπά τα δικά μου. Σταμάτησα και τον χάιδευα όταν ο Ερμής μπήκε μέσα λέγοντας: «Μπράβο γίνατε φίλοι βλέπω.»
Κάθισα έτοιμος να κάνουμε κουβέντα χαρούμενος που έπιασα φιλίες με τον Άρμπη. Όταν τον ρώτησα «Που είχατεπάει πρωί πρωί.»
«Μια βόλτα στα βουνά.» Μου απάντησε. Με κοίταξε σαν να περίμενε να του κάνω κάποια άλλη ερώτηση. Όταν συνέχισα του είπα: «Οι σχέσεις μου με τους συνανθρώπους μου πηγαίνανε πολύ καλά και ιδιαίτερα με την γυναίκα μου και στην δουλειά μου.»
Κάθισε και αυτός και τον ρώτησα «Θυμάσαι όταν μου είχες πει ότι αν ασχοληθώ με τους τρεις παράγοντες θα αισθάνομαι τη θεϊκή αρχή μέσα μου;»
«Ναι, για πες μου και τι σου είχα πει;»
«Ότι αυτό θα το δω μόνος μου. Και ακόμα μου είπες ότι για αυτό το λόγο οι Ισραηλίτες ήταν ο λαός του Θεού.»
«Ναι έτσι γίνεται, νιώθεις τη θεϊκή σου Μητέρα να εξαλείφει τα εγώ σου και τον θεϊκό πατέρα να σε βοηθάει σε αυτήν την δουλειά.»
«Γιατί πιστεύεις ότι μας βοηθάνε τώρα πιο πολύ από ότι παλιότερα που προσευχόμουνα και παρακαλούσα πιο πολύ;»
«Γιατί τώρα έχεις ένα καλύτερο ψυχισμό που οι Ιεραρχίες και τα θεϊκά σου μέρη αντέχουν να συντονιστούν»
«Τι θέλεις να πεις ότι αν κάποιος υποφέρει και ζητάει βοήθεια είναι πιο δύσκολο για αυτόν;»
«Ναι γιατί ο ψυχισμός του έχει προκαλέσει όλα του τα προβλήματα και αν υποφέρει τώρα από κάποια αρρώστια ή κάποιο πρόβλημα είναι το φυσικό αποτέλεσμα και επακόλουθο του ψυχισμού του, που εκδηλώνετε στο φυσικό επίπεδο.»
«Έτσι θέλεις να μου πεις ότι αν κάποιος βάλει σε λειτουργία στην ζωή του τους τρεις παράγοντες δεν αρρωσταίνει.»
«Όχι δεν είπα κάτι τέτοιο γιατί υπάρχει ο νόμος του πεπρωμένου, που σημαίνει ότι τα λάθη που έχεις κάνει σε προηγούμενες ζωές θα τα πληρώσεις στις επόμενες ζωές.»
«Αυτό γίνεται και σε ένα πόλεμο, που αναγκαζόμαστε να πολεμήσουμε για σώσουμε την ζωή μας και αυτόν που προστατεύουμε;»
«Κανονικά δεν θα έπρεπε να πολεμάμε καθόλου μεταξύ μας, ούτε να περνάει από τον νου μας αυτή η σκέψη, αν από την εποχή του Ιησού δεν αντιστεκόμασταν στους αλλόθρησκους και διατηρούσαμε τα μυστικά της διδασκαλίας του Ιησού, σήμερα θα υπήρχε μια θρησκεία πάνω στην γη, αλλά αν αναγκαστούμε με τα σημερινά δεδομένα να πολεμήσουμε έναν κατακτητή που δεν είναι ανώτερος πνευματικά, ψυχικά και σωματικά από μας, δηλαδή δεν εξασκεί τους τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης όσο μεγάλη και αν είναι η αριθμητική τους δύναμη ή η ισχύς των όπλων τους θα τους νικούσαμε.»
«Πιστεύεις ότι το ίδιο έγινε και στην επανάσταση του 1821;»
«Ναι»
«Γιατί το πιστεύεις αυτό;»
«Αν διαβάσεις το καταστατικό της Φιλικής Εταιρίας, αφού τους ανακοίνωναν μυστικά, ένα μυστικό το οποίο δεν έπρεπε να ανακοινώσουν σε άλλους, ορκιζόντουσαν στα Ελευσίνια μυστήρια, είναι και ότι μια τόση μικρή δύναμη πως μπόρεσαν να νικήσουν μια τόση μεγάλη δύναμη των τούρκων.»
«Επομένως αυτά τα μυστικά πρέπει να μένουν τελείως κρυφά.»
«Δεν νομίζω ότι είναι κακό να μαθαίνανε και αυτοί αυτά τα μυστικά και να τα εφαρμόζανε γιατί θα τους βοηθούσε να γίνουν περισσότερο ανθρώπινοι, με ειρηνικό ψυχισμό, η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστούν ιδιαίτερα στις μέρες μας.»
«Γιατί ιδιαίτερα στις μέρες μας.»
«Γιατί υπάρχει πολύ λαγνεία και μοιχεία και οι άνθρωποι έχουν δώσει προτεραιότητες στην απόκτηση υλικών αγαθών.»
«Τι συμβαίνει σε αυτόν που δουλεύει με τους τρεις παράγοντες και έχει τόσες δυνάμεις; Είναι επειδή τον βοηθάνε οι ιεραρχίες;»
«Δεν είναι μόνο επειδή τον βοηθάνε οι ιεραρχίες αλλά και επειδή ο οργανισμός του αλλάζει σημαντικά.»
«Τι αλλαγές έχει παραπάνω;»
«Να οι ορμόνες στο σώμα παίρνουν μια καινούρια τροφή, μια ανώτερη τροφή, αυτή θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η αμβροσία, η τροφή των θεών.»
«Και αυτό γίνεται για να έχουμε παραπάνω δυνάμεις;»
«Όχι για να πολεμάμε άλλους, αλλά τα ίδια μας τα ελαττώματα.»
«Βλέπω ότι πάντα γυρνάς την συζήτηση γύρω από τα ελαττώματα.»
«Είναι το μόνο που έχουμε και πρέπει να το αποβάλουμε, για να πούμε ότι είμαστε πραγματικοί άνθρωποι.»
«Γιατί το λες αυτό» του είπα περιπαιχτικά.
«Γιατί ο άνθρωπος όταν θριαμβεύσει πάνω στα ελαττώματα νικώντας τα διάφορα πάθη του αρχίζει να έχει μια αληθινή νοητική καιψυχική ηρεμία την οποία αποδίδει στο Θεό με αντιπρόσωπο τον εσώτερο.»
«Σίγουρα το αποδίδει στο Θεό; και όχι στον εαυτό του;»
«Απλώς αρχίζει να βλέπει πιο καθαρά τα πράγματα.»
«Δηλαδή;»
«Να απλώς αντιλαμβάνεται τη μοναδικότητα του είναι του, αυτό τον κάνει να καταλαβαίνει ότι η ύπαρξη του σαν άτομο που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του μέσα στον σύμπαν δεν εξαρτάται από τον ίδιο γιατί δεν μπορεί να υπάρξει άλλος σαν αυτόν και αυτό που το χαρακτηρίζει μοναδικό το αποδίδει στο Θεό.»
«Και αν αυτή την μοναδικότητα την αποδώσει στον εαυτό του;»
«Τότε είναι ακόμα ταυτισμένος με τα εγώ του και αυτό μπορεί να τον κάνει παρανοϊκό, εγωλάτρη και μυθομανή, γι’ αυτό πρέπει να εξαλείψει την υπερηφάνεια και να γίνει πιο ταπεινός και να αφεθεί στον Θεό.»
«Μπορεί άμα θέλει να στραφεί σε αγίους ή σε αγγέλους;»
«Ναι θα μπορούσε αλλά σκέψου τι είναι οι άγιοι;»
«Μου είχες πει ότι ξαναγεννιούνται και προσκυνάνε τον εαυτό τους.»
«Ναι εκτός από αυτό, άμα δεις, έχουν δώσει διάφορες ιδιότητες στους αγίους, όπως ο προστάτης των ναυτικών, είναι ο άγιος Νικόλαος, της αεροπορίας, ο αρχάγγελος Μιχαήλ και Γαβριήλ, η αγία Βαρβάρατου πυροβολικού και άλλοι πολύ προστάτες.»
«Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις, ότι έχουμε κάνει Θεούς για κάθε πράμα, για να καλύψουμε τους φόβους μας.»
«Όχι δεν θέλω να πω αυτό απλώς υποτροπιάζουμε και κάνουμε Θεούς για κάθε τι όπως είχανε οι άνθρωποι στην αρχαιότητα όπως ο θεός τηςθάλασσας ήταν ο Ποσειδώνας, του πολέμου ο Άρης και πάει λέγοντας και αυτό όλο πάει ενάντια σε αυτό που λέει ο Θεός στο δεκάλογο του Μωυσή ότι: Μην έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα άρα κάνουμε τα ίδια πράγματα.»
«Ναι αλλά εσύ μου λες να επικαλούμαι τους θεϊκούς μου γονείς για την εσωτερική μου δουλειά.»
«Ναι το ίδιο λέει και στον δεκάλογο του Μωυσή. Το ίδιο σου λέω και εγώ.» με κοίταξε λίγο πάνω από το κεφάλι και μου έδωσε την αίσθηση ότι κάτι βλέπει που εγώ δεν βλέπω και συνέχισε. «Ξέρεις που;»
«Ναι πρέπει να είναι η πέμπτη εντολή, που λέει : Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου για να ζήσεις πολλά χρόνια πάνω στην γη που σου δίνει ο κύριος ο Θεός σου.»
«Μπράβο τα θυμάσαι καλά τα λόγια.»
«Και τώρα που το συζητήσαμε καταλαβαίνω γιατί δεν αναφέρεται στους φυσικούς μας γονείς.»
«Για πες μου;»
«Γιατί οι γονείς μας μπορεί να έχουν ελαττώματα, όπως ένας πατέρας που έχει εγκαταλείψει τα παιδιά του και δεν έχει καμιά επαφή μαζί τους άρα δεν τον γνωρίζουν ειδικά αν τα εγκατέλειψε σε μικρή ηλικία και δεν έχει καμιά επαφή μαζί τους, και το άλλο θα σεπάω στα άκρα, αν είναι δολοφόνος ή βιαστής η μοιχός; Και αν δεν βρίσκεται στη ζωή από την στιγμή που γεννήθηκε κάποιος πως μπορείς να τους τιμάς;»
«Ναι σωστό αυτό που λες, θα σου πω κάτι σαν επισήμανση, να ξέρεις ότι αν δεν τα πας καλά με τους φυσικούς σου γονείς εφόσον τους έχεις, δεν μπορείς να πας και με τους εσωτερικούς σου γονείς.»
«Πως μπορείς όμως να τα πας καλά από την στιγμή που δεν μπορείς να ταιριάξεις σε κανένα επίπεδο με του φυσικούς σου γονείς;»
«Η αλήθεια είναι ότι φταίει το καταστημένο, γεννιόμαστε για να μην ταιριάζουμε μεταξύ τους, απλώς πρέπει να δούμε ποια ελαττώματα μας δημιουργούν αυτές τις αποστάσεις, να τις εξαλείψουμε και στη συνέχεια να προσευχόμαστε να τα πάμε καλά μαζί τους. Θα προσεύχεσαι όπως είπαμε τιμώντας τους εσωτερικούς μας γονείς παρακαλώντας αυτούς να μεσολαβήσουν, γιατί αν το κάνουμε χωρίς να τους παρακαλάμε να μεσολαβήσουν τότε είναι σαν να παρακαλάμε δια μέσω των εγώ μας, άμα όμως θέλεις να σκοτώσεις ένα εγώ δεν μπορείς να παρακαλάς το εγώ να σκοτώσει το εγώ, γιατί εμείς είμαστε όλο εγώ, αυτά στα έχω ξαναπεί.»
«Ήθελα να σε ρωτήσω πως και αυτά δεν τα λέει η θρησκεία;»
«Τα λένε όλες οι μεγάλες θρησκείες και αρκεί να είσαι ειλικρινής και να ψάχνεις την αλήθεια που θα σε οδηγήσουν σε αυτά και φυσικά παίζει ρόλο η λογική στα δεδομένα που σου δίνει η ζωή.»
«Και ποια είναι τα δεδομένα;»
«Η λογική ανάλυση που σε οδηγεί να βρεις το αντίκρισμα της ανάλυσης σου σε διάφορες αλήθειες που μας έχουν δοθεί από αληθινά εμπνευσμένους ανθρώπους, που ήρθαν για αυτό το σκοπό.»
«Και πρέπει να βρεις αυτούς τους ανθρώπους;»
«Δεν είναι απαραίτητο να τους βρεις γιατί αυτό που γυρεύεις πρέπει να καλύπτει εσένα και την αλήθεια που αντέχεις να ακούσεις ή να διαβάσεις.»
«Α, α, μπορείς να το διαβάσεις;»
«Ναι υπάρχουν και σε βιβλία, αλλά το ουσιαστικό είναι να βρεις την αλήθεια που θα σε καλύψει τόσο, που να νιώθεις ότι κατέχεις την γνώση σε όλα τα επίπεδα
έτσι ώστε να έχεις προσωπικές εμπειρίες που θα σου δώσουν την σιγουριά σε αυτό που πιστεύεις χωρίς να νιώθεις την ανάγκη να πείσεις άλλους να πιστέψουν αυτό που πιστεύεις και να γίνεσαι φανατικός, γιατί ξέρεις ότι ο δρόμος που ακολουθείς βασίζεται στην εμπειρία που σου δίνει μια πίστη που την έχεις βιώσει ο ίδιος και νιώθεις την σιγουριά ότι βαδίζεις σωστά και αυτή η πίστη είναι ακλόνητη.»
«Θέλεις να πεις ότι δεν πρέπει να λέμε για αυτές τις εμπειρίες μας και να μην βοηθάμε άλλους να έχουν τις ίδιες εμπειρίες;»
«Για να μπορείς να θριαμβεύεις και να σε βοηθάνε σε αυτόν τον δρόμο, πρέπει να δίνεις γνώση για να πάρεις γνώση, αλλά χωρίς να αναφέρεσαι σε προσωπικές εμπειρίες.»
«Ναι αλλά πώς να πείσεις κάποιον ότι κατέχεις το σωστό αν δεν αναφερθείς σε παραδείγματα που έχεις βιώσει.»
«Μπορείς να αναφερθείς σε τρίτο πρόσωπο χωρίς να πεις τα προσωπικά σου βιώματα.»
«Δεν νομίζω ότι είναι κακό να λες τις εμπειρίες.»
«Μη νομίζεις ότι δεν είναι κακό, είναι κακό γιατί η εμπειρία που αποκαλύπτεις τρέφει την υπερηφάνεια σου και στη συνέχεια εσωτερικά δεν σε βοηθάνε οι Ιεραρχίες.»
«Και ποιοι είναι αυτές οι Ιεραρχίες;»
«Οι Ιεραρχίες μπορεί να είναι διάφοροι άγγελοι, μεγάλοι δάσκαλοι μέχρι και απλοί άνθρωποι που κάνανε το δρόμο στο παρελθόν και όλοι αυτοί έχουν σαν σκοπό να βοηθήσουν την ανθρωπότητα.»
«Και που κατοικούν όλοι αυτοί;»
«Στον αιθερικό ή αστρικό κόσμο ή αλλιώς στην 4η ,ή 5η διάσταση.»
«Μπορούμε να ορίσουμε ένα χώρο που μπορούν να κατοικούν όλοι αυτοί;»
«Κατοικούν στον δικό μας πλανήτη και στους άλλους φυσικά στις διαστάσεις τους ή απλώς στις διαστάσεις στα ανώτερα επίπεδα τους.»
«Υπάρχουν και στις ανώτερες διαστάσεις ας πούμε στην 6η;»
«Ναι υπάρχουν και εκεί.»
«Έρχονται ποτέ σε επαφή με τους ανθρώπους;»
«Ναι πολλές φορές και συνήθως αν ο ψυχισμός μας είναι σε ψηλότερα επίπεδα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας δια μέσου του αστρικού.»
«Και γιατί δεν το αντιλαμβανόμαστε;»
«Άμα βγεις συνειδητά στον αστρικό κόσμο θα τους αντιληφθείς.»
«Πω, πω! Θα ήταν φοβερό να συναντήσεις έναν άγγελο και να συζητήσεις μαζί του.»
«Δεν είναι και τόσο εύκολο να τα καταφέρεις εφόσον το επιδιώκεις εσύ.»
«Γιατί;»
«Γιατί μόλις τους καλέσεις ή τους συναντήσεις στον αστρικό κόσμο και είναι όντως αυτοί, θα σου πούνε περίμενε λίγο, και αν δεν έχεις μεγάλη ικανότητα συγκέντρωσης ή θα ταυτιστείς με τον κόσμο του αστρικού και θα πέσεις στο όνειρο, ή θα ξυπνήσεις στο φυσικό σου σώμα.»
«Γιατί υπάρχει περίπτωση άμα τους καλέσεις να μην είναι αυτοί;»
«Ναι υπάρχει γιατί στο αστρικό οι αρνητικές οντότητες ή οι μαύροι μάγοι μπορεί να σου παρουσιαστούν σαν μεγάλοι δάσκαλοι για να σε παραπλανήσουν.»
«Και πως μπορείς να προστατευτείς;»
«Δεν χρειάζεται να προστατευτείς θα κάνεις τον εξορκισμό του Διός ή όποιον άλλον εξορκισμό γνωρίζεις και αν είναι Δάσκαλος θα σου χαμογελάσει και θα σε πλησιάσει, αν είναι μαύρος μάγος θα εξαφανιστεί.»
«Οι Δάσκαλοι σε τι μπορεί να μας βοηθήσουν;»
«Το βασικό που μπορεί να μας δώσουν είναι μια ανώτερη γνώση η οποία είναι μόνο για σένα και ένα μέρος θα μπορούσες να το μοιράσεις με άλλους.»
«Τι άλλο θα μπορούσαν να μας δώσουν οι Δάσκαλοι;»
«Να θα μπορούσες να κάνεις διαπραγματεύσεις με τον νόμο.»
«Τι διαπραγματεύσεις;»
«Πολλές και διάφορες.»
Μιλήσαμε λίγο ακόμα για απλά καθημερινά θέματα και όταν βγήκε η πανσέληνος και σκόρπισε το ασημένιο βλέμμα του μέσα στην παγωνιά της νύχτας χάιδεψα τον Άρμπη για να σιγουρέψω την φιλία μας και επέστρεψα σπίτι.
