Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

H ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥ




[Μάρκ. 5,1-20 και 9,14-29/ Ματθ. 8,28-34 και 16-17/ Λουκ. 8,26-39 και 9,37-42].

Κάποια φορά ο Ιησούς επισκέφθηκε την πόλη Γέργεσα με πλοιάριο. Εκεί τον συνάντησε ένας άνθρωπος (στο Ματθ. 8,28 αναφέρονται δύο άνθρωποι) με πνεύμα ακάθαρτο που κατοικούσε στα μνήματα (που ήταν τότε μέσα σε σπηλιές). Ούτε και οι αλυσίδες μπορούσαν να τον συγκρατήσουν, επειδή πολλές φορές είχε σπάσει τις αλυσίδες και τα δεσμά είχε συντρίψει, και κανείς δεν είχε τη δύναμη να τον δαμάσει. Και νυχθημερόν γύριζε στα μνήματα και τα βουνά, κραυγάζοντας και καταπληγώνοντας τον εαυτό του με πέτρες. Και όταν είδε τον Ιησού (τον μοναδικό αυτόν γιατρό ψυχών και σωμάτων), να έρχεται από μακριά, έτρεξε και τον προσκύνησε και αφού φώναξε με μεγάλη κραυγή, του λέει: «Τι σχέση έχω εγώ με σένα, Ιησού, γιε του Θεού του Υψίστου; Σε εξορκίζω στο Θεό, μη με βασανίσεις». Γιατί ο Χριστός τού έλεγε: «Βγες ακάθαρτο πνεύμα από τον άνθρωπο». Και τον ρωτούσε ο Ιησούς: «Ποιο είναι το όνομά σου;» Και απάντησε αυτό και είπε: «Λεγεώνα με λένε, γιατί είμαστε πολλοί» (Λεγεώνα ήταν στρατιωτικό σώμα από 6.000 περίπου πεζούς και 300 ιππείς). Και πολύ παρακαλούσε τον Ιησού να μην τους στείλει έξω από τη χώρα (ή στην άβυσσο, σύμφωνα με το Λουκ. 8,31). Αλλά ήταν και ένα κοπάδι χοίρων που έβοσκε προς το μέρος του βουνού. Και τον παρακάλεσαν τα πονηρά πνεύματα και του έλεγαν: «Στείλε μας στα γουρούνια και άσε μας να μπούμε μέσα σ’ αυτά». Και τους το επέτρεψε ο Χριστός (για να φανεί έτσι η δύναμη του Θεού και η αλήθεια των λόγων του), γιατί σπλαχνίστηκε τον δυστυχισμένο αυτόν άνθρωπο. Και πράγματι μπήκαν στους χοίρους και όρμησαν αυτοί από το γκρεμό στη θάλασσα. Ήσαν δε οι χοίροι περίπου 2.000 και πνίγηκαν στη θάλασσα -και συμβολικά ακόμη, η θάλασσα εκπροσωπούσε για τους Εβραίους τις δυνάμεις του χάους και της καταστροφής. Και οι χοιροβοσκοί έφυγαν και αναγγείλανε το γεγονός στην πόλη και στα χωράφια. Και οι κάτοικοι βγήκανε να δούνε τι συνέβη. Και έρχονται κοντά στον Ιησού και βλέπουν τον δαιμονισμένο να είναι πλέον καθισμένος και ντυμένος και γνωστικός, και φοβήθηκαν. Και άρχισαν να παρακαλάνε τον Ιησού να φύγει έξω από τα σύνορά τους (φοβήθηκαν μην πάθουν χειρότερα κακά, αλλά και παρέμειναν στην πτώση τους διότι δεν πίστεψαν σ’ αυτόν). Και όταν έμπαινε ο Χριστός στο πλοίο για να κατευθυνθεί στην Καπερναούμ, τον παρακαλούσε ο πρώην δαιμονισμένος να πάει μαζί Του (Είχε θαμπωθεί από το μεγαλείο του Χριστού, αλλά και δεν έπαυε να φοβάται μήπως επανέλθει στο ίδιο κακό). Και δεν τον άφησε ο Ιησούς, αλλά του λέει: «Πήγαινε στο σπίτι σου και στους δικούς σου και ανάγγειλέ τους όσα έκανε ο Κύριος σε σένα και σε ελέησε». Κι έφυγε ο ευεργετηθείς και άρχισε να κηρύττει στη Δεκάπολη όσα του έκανε ο Ιησούς και όλοι θαύμαζαν.



Αποσυμβολισμός:

-Για μια ακόμη φορά γίνεται αναφορά στη λεγεώνα των εγώ που φέρει ο καθένας μας στο υποσυνείδητό του εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ένας φυσιολογικός σε εισαγωγικά άνθρωπος φέρει κοντά στα 10.000 εγώ. 

-Επίσης η λεγεώνα των εγώ, εκλιπαρούσε το Χριστό να μην τα στείλει στην άβυσσο. Τα εγώ είναι τόσο πολύ γαντζωμενα πάνω στον άνθρωπο που κάνουν τα πάντα για να μην πεθάνουν. 

-Και ο Χριστός για να απαλλαξει τον δυσμοιρο άνθρωπο απ' τα πάθη του, έστειλε τη λεγεωνα σε ένα ζώο που βρίσκεται σε καθελικτικη πορεία όπως ο οικόσιτος χοίρος. Γι αυτό και όλοι οι Δάσκαλοι μας λένε να αποφεύγουμε το χοιρινό, επειδή μας αυξάνουν τις πονηρές σκέψεις και τη λαγνεία και μας οδηγούν σε ονειρώξεις. 

- Οι λεγεώνες όμως των άλλων ανθρώπων φοβουμενες ότι θα έχουν την ίδια κατάληξη, παρακάλεσαν το Χριστό να φύγει!!! 

- Ο Χριστός δε δέχτηκε τον πρώην δαιμονισμένο στο πλοίο του. Αλλά του είπε να γυρίσει στους δικούς του και να τους αναγγήλει όσα έγιναν. Γιατί ο Χριστός ήρθε για να μας δείξει το δρόμο και όχι για να αποκτήσει "ακόλουθους"!!!

-Και ο πρώην Δαιμονισμένος, απελευθερωμενος πλέον άρχισε να κηρύττει το λόγο του Χριστού!!



Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ



Η προσωπικότητα είναι ένα σώμα ενεργειακό και ατομικό, το οποίο διαμορφώνετε τα πρώτα επτά χρόνια του ανθρώπου, και από εκεί και πέρα προχωρώντας, αυτή ενισχύετε με τις εμπειρίες της ζωής.

Όλα αυτά που αποτελούν το περιβάλλον του παιδιού λειτουργούν στην διαμόρφωση και ενδυνάμωση της ψευδούς προσωπικότητας του. Αν το παιδί είναι όμορφο και του το λένε κάθε λεπτό, του αυξάνουν την υπερηφάνεια, την αυταρέσκεια. Εάν είναι ευφυής και του λένε «πρόσεξε γιατί είσαι ανώτερος από τους άλλους», του υποκινούν την υπερηφάνεια και την ματαιοδοξία του. Εάν είναι λίγο πίσω στα μαθήματα και τον υποτιμούν, αυξάνεται σε αυτόν το ένστικτο της έχθρας εναντίον των άλλων, δημιουργώντας εγκληματικά εγώ και κόμπλεξ κατωτερότητας.

Εάν εις το παιδί επειδή είναι εύπορης οικογένειας, του απαγορεύουν να συναντιέται με παιδιά οικογενειών κατώτερης τάξης, του υποκινούν εγώ σκληρότητας, υπερήφανα και εγωκεντρικά.

Μπροστά στα παιδιά οι γονείς δεν πρέπει να συζητούν, ούτε να κάνουν επανορθώσεις, επειδή αυτά, θεωρούν αυτά τα πράγματα ως φυσιολογικά στην ζωή, την οποία αργότερα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν.

Το θέμα αυτό της προσωπικότητας, είναι απαραίτητο να το εξεταστεί υπό το φως της Γνώσης, διότι δίκαια ένα από τα πρώτα βήματα που πρέπει να κάνουμε στις Γνωστικές σπουδές είναι να αρχίσουμε να αποσυνθέτουμε όλες τις αντιλήψεις που έχουμε για εμάς τους ίδιους, εάν είμαστε καλής οικογενείας, εάν είμαστε πολύ προετοιμασμένοι, εάν έχουμε κάνει μεγάλα πράγματα, εάν η γυναίκα μου είναι πολύ όμορφη, εάν είναι άντρας και τον θαυμάζουν όλοι, ή το αντίθετο αν εμείς είμαστε άσχημοι, εάν είμαστε φτωχοί, εάν είμαστε αμαθείς, όλα αυτά είναι κόμπλεξ τα οποία δεν μας εξυπηρετούν αλλά είναι ψυχολογικά φράγματα στον δρόμο μας, όλα αυτά είναι έννοιες πού ανήκουν στο εγώ και πουθενά αλλού.

Ο Α.Δ. Σαμαέλ μας λέει ότι τα πρώτα επτά χρόνια της ζωής σχηματίζουμε την προσωπικότητα μας εδώ στον κόσμο, και είναι μία προσωπικότητα που επιδεικνύει όλα τα εγώ μας, εγώ της τεμπελιάς, της υπερηφάνειας, της ζήλειας, της απληστίας, της οργής, του φθόνου, της λαιμαργίας, της φιλαυτίας, κλπ.

Αν εμείς μπαίνουμε στις Γνωστικές σπουδές χωρίς να ανησυχούμε για να κάνουμε μια αλλαγή στη ζωή μας, τότε αυτή η προσωπικότητα θα συνεχίσει όπως έχει σχηματιστεί και με κανέναν άλλο τρόπο, είναι αναγκαίο να σκοτώσουμε αυτή την παλιά και απαρχαιωμένη προσωπικότητα για να γεννηθεί άλλη καινούρια που θα επενδύσουμε με τις Αρετές του Είναι.

Αυτό πρέπει να το κάνουμε τα πρώτα επτά χρόνια των Γνωστικών σπουδών, και για αυτό το λόγο ο Α.Δ. Σαμαέλ λέει ότι υπάρχουν επτά χρόνια του μαθητευομένου, επειδή είναι όταν πραγματοποιεί την μεταμόρφωση, βγαίνοντας από ένα σαπισμένο τσόφλι, από την ψευδή προσωπικότητα, σχηματίζοντας μια άλλη πολύ διαφορετική, που πρέπει να μας υπηρετεί στο δρόμο των μυήσεων, που δεν είναι καταφύγιο από εγώ φιλονικίας, φωνακλάδικα, αυτάρεσκα, υπερηφάνειας, αυτό είναι το θεμελιώδες της δουλειάς σε ένα άτομο που παίρνει τα πράγματα στα σοβαρά.

Επειδή όπως χρειαζόμαστε χρόνο για να φτιάχνουμε μια προσωπικότητα μηχανική, αρνητική και κρύα, έτσι το ίδιο έχουμε ανάγκη τον ίδιο χρόνο για να διαλύσουμε αυτήν και να μορφοποιήσουμε άλλη, αλλά δεν μια μηχανική δουλειά αλλά συνειδητή, με θυσία, με αγάπη και κατανόηση.

Έχουμε δει την περίπτωση πολλών ατόμων που λένε πως θέλουν να κάνουν μια αλλαγή στη ζωή τους, αλλά δεν παίρνουν την απόφαση να διαλύσουν την πολλή αγαπημένη και ψευδή προσωπικότητα τους, και έτσι δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μια ριζική αλλαγή σε εμάς.

Α.Δ. ΛΑΚΣΜΙ (Η Μαγεία των Αρωμάτων)

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ



Σε εκείνους τους καιρούς κατά τους οποίους η Άννα Μπεσάντ κατείχε την προεδρία της Θεοσοφικής κοινωνίας, υπήρξε μια σύγκρουση μέσα σε αυτήν την θαυμάσια οργάνωση, της οποίας θεμελιωτής ήταν η Μεγάλη Μυημένη Έλενα Πετρονίλα Μπλαβάτσκυ. Το πρόβλημα που παρουσιάστηκε ήταν η περίπτωση Κρισναμούρτι.

Η κυρία Μπεσάντ σήκωσε το δάχτυλο για να βεβαιώσει στους τέσσερις ανέμους ότι ο μικρός Ινδός ήταν η ζωντανή ενσάρκωση του Ιησού Χριστού.

Ο Leadbeater, ο μεγάλος διορατικός και πάρα πολλοί άλλοι εξέχοντες Θεόσοφοι ήσαν απόλυτα σύμφωνοι με την κυρία Μπεσάντ και ορκίζονταν ότι ο μικρός Ινδοστανός ήταν ο Ιησούς Χριστός ενσαρκωμένος εκ νέου. Σήμερα θυμόμαστε το ίδρυμα εκείνης της τάξης, ονομαζόμενο το Αστέρι της Ανατολής, του οποίου μοναδικός σκοπός ήταν να υποδέχεται Μεσσίες. Αργότερα, ο ίδιος ο Κρισναμούρτι το διέλυσε. Από εκείνη την εποχή υπήρξε μια διάσπαση στους κόλπους της θεοσοφικής κοινωνίας.

Άλλοι σιγουρεύτηκαν ότι ο Κρισναμούρτι ήταν ο Μεσσίας και άλλοι δεν δέχτηκαν αυτήν την άποψη και αποχώρησαν από την Θεοσοφική Κοινωνία. Μεταξύ αυτών που απεχώρησαν ξεχωρίζει ο Δόκτωρ Ροντόλφο Στάινερ, ισχυρός φωτισμένος διορατικός, εξέχων διανοητικός, θεμελιωτής της Ανθρωποσοφικής Κοινωνίας. Το έργο του Στάινερ είναι μεγαλειώδες. Τα έργα του είναι Πηγές βαθιάς σοφίας. Επίσης ξεχωρίστηκε από την Θεοσοφική Κοινωνία η Ισπανική ομάδα του Marco Aurelio. Η διάσπαση που συνέβη στους κόλπους εκείνης της περίφημης Όταν οι Μπεσάντ, Leadbeater και άλλοι μελετούσαν την περίπτωση Κρισναμούρτι, έμειναν έκθαμβοι από το μεγαλειώδες φως εκείνου του Χριστικοποιημένου Βούδα και καθώς δεν γνώριζαν τον Χριστικό Εσωτερισμό, πίστεψαν με σιγουριά ότι ο Κρισναμούρτι ήταν η επανενσάρκωση του Ιησού Χριστού. Το λάθος δεν ήταν στην διόραση, το λάθος ήταν στην έλλειψη διανοητικής μόρφωσης. Αυτοί γνώριζαν μόνο τον θεοσοφικό Επταδισμό. Αυτοί γνώριζαν μόνο το σώμα, την ψυχή και το πνεύμα, αλλά αγνοούσαν ότι πέρα από αυτά… κάθε άνθρωπος έχει την Ακτίνα του (τον εσωτερικό του Χριστό) που τον ενώνει με το Απόλυτο. κοινωνίας ήταν μια πραγματική αποτυχία. 

Εμείς χρειαζόμαστε να αναλύσουμε την περίπτωση Κρισναμούρτι. Εφ’ όσον άλλοι ήσαν πεπεισμένοι ότι αυτός είναι η επανενσάρκωση του Ιησού Χριστού και άλλοι έλεγαν ότι είναι ένας αγνοών ο οποίος το μόνο που γνώριζε ήταν να χειρίζεται αυτοκίνητο, να παίζει τένις κτλ! Εν ολίγοις: Σε τί μένουμε; Τελικά τι; Το πιο περίεργο και παράξενο είναι ότι οι πιο μεγάλοι διορατικοί της Θεοσοφικής Κοινωνίας χωρίστηκαν σε δυο αντίθετες φατρίες, οπότε αναβλύζουν απόλυτα λογικές αυτές οι ερωτήσεις: Γιατί χωρίστηκαν οι Διορατικοί; 

Οι Διορατικοί είδαν το εσωτερικό είναι του μικρού Ινδού. Γιατί λοιπόν δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν; Επειδή κάποιοι Διορατικοί είδαν με έναν τρόπο και κάποιοι άλλοι με διαφορετικό τρόπο; Είναι δυνατόν οι Διορατικοί να αντιφάσκουν μεταξύ τους; Αν οι Διορατικοί είδαν το εσωτερικό είναι του Κρισναμούρτι, για ποιο λόγο δεν συμφώνησαν με την μια άποψη;Από την Φυσική άποψη, χίλια άτομα, βλέποντας ένα αντικείμενο, λένε: αυτό είναι ένα τραπέζι, μια καρέκλα, μια πέτρα, κτλ, κτλ ή βλέποντας ένα άτομο, όλος ο κόσμος λέει, είναι ένας άντρας, ή μια γυναίκα, ή ένα παιδί κτλ. Τί συμβαίνει λοιπόν με την διόραση; Για ποιο λόγο οι Διορατικοί δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν στην συγκεκριμένη περίπτωση του μικρού Ινδού; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κρισναμούρτι ήταν μια πραγματική Σπαζοκεφαλιά για την Θεοσοφική Κοινωνία. 

Το πιο σοβαρό είναι να βλέπει κανείς Διορατικούς να μάχονται μεταξύ τους. Αυτό είναι κάτι που μπερδεύει τον νου αυτών που μέχρι τώρα αρχίζουν αυτές τις σπουδές. Ο Κρισναμούρτι έπεσε σε σκεπτικισμό που διήρκεσε αρκετά χρόνια και στο τέλος αντέδρασε και άρχισε την αποστολή του. Όλοι εμείς οι εσωτεριστές Γνωστικοί αδελφοί αποφασίσαμε να ερευνήσουμε στους ανώτερους κόσμους την περίπτωση Κρισναμούρτι. Μετά από υπομονετικές εργασίες φθάσαμε στα ακόλουθα συμπεράσματα: 

Πρώτο: Κάθε άνθρωπος είναι μια τριάδα από σώμα, ψυχή και πνεύμα. Δεύτερο: Όταν το πνεύμα νικά την ύλη είναι ένας Βούδας. Τρίτο: Όταν η ψυχή εξαγνίζεται και αγιοποιείται, τότε ονομάζεται Μποντισάτβα. Τέταρτο: Το πνεύμα του Κρισναμούρτι είναι ένας Βούδας. Πέμπτο: Η ψυχή του Κρισναμούρτι είναι ένας Μποντισάτβα. Στην Ασία υπήρχαν πολλοί Βούδες που ακόμη δεν έχουν ενσαρκώσει τον Χριστό. 

Μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχει μια ακτίνα που μας ενώνει με το απόλυτο. Αυτή η ακτίνα είναι ο ιδιαίτερός μας απαστράπτων Δράκος της σοφίας, ο Εσωτερικός Χριστός, η Σεφιρωτική κορώνα. Οι Βούδες που δεν έχουν ενσαρκώσει τον εσωτερικό Χριστό, δεν έχουν ακόμη Χριστικοποιηθεί. Ο Βούδας του Ινδού Κρισναμούρτι ενσάρκωσε ήδη τον Απαστράπτοντα Δράκοντα της σοφίας του, την ιδιαίτερή του Ακτίνα, τον δικό του εσωτερικό Χριστό. 

Όταν οι Μπεσάντ, Leadbeater και άλλοι μελετούσαν την περίπτωση Κρισναμούρτι, έμειναν έκθαμβοι από το μεγαλειώδες φως εκείνου του Χριστικοποιημένου Βούδα και καθώς δεν γνώριζαν τον Χριστικό Εσωτερισμό, πίστεψαν με σιγουριά ότι ο Κρισναμούρτι ήταν η επανενσάρκωση του Ιησού Χριστού. Το λάθος δεν ήταν στην διόραση, το λάθος ήταν στην έλλειψη διανοητικής μόρφωσης. Αυτοί γνώριζαν μόνο τον θεοσοφικό Επταδισμό. Αυτοί γνώριζαν μόνο το σώμα, την ψυχή και το πνεύμα, αλλά αγνοούσαν ότι πέρα από αυτά… κάθε άνθρωπος έχει την Ακτίνα του (τον εσωτερικό του Χριστό) που τον ενώνει με το Απόλυτο. 

Αυτοί είδαν τον εσωτερικό Θεό του Κρισναμούρτι και πίστεψαν ότι ήταν ο Ιησούς της Ναζαρέτ και αυτό ήταν το λάθος τους. Το πιο σοβαρό ήταν η ζημιά που έκαναν στον μικρό Ινδό. Όταν ενός Μποντισάτβα του πουν ότι είναι ένας Δάσκαλος, χάνεται, βλάπτεται, κομπλεξάρεται. Ο μικρός Ινδός είδε να μαλώνουν οι διευθύνοντες εξαιτίας του και το αποτέλεσμα ήταν ένα ψυχολογικό τραύμα για την ανθρώπινη προσωπικότητά του. ο Κρισναμούρτι έχει ένα ψυχολογικό τραύμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι του έκαναν μεγάλη ζημιά. Οι Ιεράρχες της Θεοσοφίας όφειλαν να αφήσουν σε ειρήνη τον μικρό Ινδό. Αυτός θα είχε επιστρέψει ελεύθερα στην Ινδία, και τότε το έργο του θα είχε γίνει θαυμάσιο. 

Ο μεγάλος Βούδας του Κρισναμούρτι δεν μπόρεσε να δώσει όλο του το μήνυμα, γιατί ο Μποτισάτβα έχει ένα ψυχολογικό τραύμα. Αν εξετάσουμε την διδασκαλία του Κρισναμούρτι, βλέπουμε ότι το καλύτερο είναι βουδιστικό. Δυστυχώς δεν γνωρίζει τον Χριστικό εσωτερισμό. Ο μικρός Ινδός ήπιε στην πηγή του βουδιστικού Ευαγγελίου. Είναι κρίμα που δεν μελέτησε τον Χριστιανικό εσωτερισμό. Αργότερα ανέμειξε την Βουδιστική φιλοσοφία με την επίσημη φιλοσοφία του Ανατολικού κόσμου. 

Η διδασκαλία του Κρισναμούρτι είναι το αποτέλεσμα αυτής της ανάμειξης. Η διδασκαλία του Κρισναμούρτι είναι Βουδισμός. Η διδασκαλία του Υδροχόου θα είναι το αποτέλεσμα της ανάμειξης του Βουδιστικού Εσωτερισμού με τον Χριστιανικό Εσωτερισμό. Η διδασκαλία του Κρισναμούρτι είναι ΚΑΘΑΡΟΣ Βουδισμός. Ωστόσο η ζωντανή πηγή αυτής της διδασκαλίας είναι το θαυμάσιο Ευαγγέλιο του Κυρίου ΒΟΥΔΑ. Εμείς δεν είμαστε ενάντιοι στον Κρισναμούρτι, αλλά θλιβόμαστε που ο εσωτερικός Βούδας αυτού του Ινδοστανού φιλοσόφου δεν μπόρεσε να δώσει όλο το μήνυμα. Αυτό είναι όλο. Όταν ένας Διορατικός ανακαλύπτει ότι ο εσώτερος (το πνεύμα) κάποιου ανθρώπου είναι δάσκαλος, το καλύτερο είναι να σωπάσει για να μη βλάψει το άτομο. 

Όταν κάποιος φτάσει να γνωρίσει ότι το εσωτερικό του Είναι, είναι Δάσκαλος γεμίζει υπερηφάνεια και υπεροψία (ευτυχώς ο Κρισναμούρτι γνώριζε να είναι ταπεινός). Υπάρχουν επίσης πεσμένοι Μποδισάτβας. Αυτοί είναι χειρότεροι και από τα δαιμόνια. Σε κανέναν δεν πρέπει να λέγεται ότι είναι Δάσκαλος. Ο Διορατικός πρέπει να είναι σώφρων. Ο Διορατικός πρέπει να ξέρει να σωπαίνει. 

Το πνεύμα ενός ανθρώπου μπορεί να έχει επιτύχει τον βαθμό του Δασκάλου σε κάποια αρχαία μετενσάρκωση. Ο Μποδισάτβα (η ψυχή του Δασκάλου) μπορεί να έπεσε αργότερα, οπότε σήμερα ζει στο μονοπάτι του κακού. Ο Δάσκαλος δεν πέφτει. Αυτός που πέφτει είναι ο Μποδισάτβα (ψυχή) του Δασκάλου. Ο Διορατικός πρέπει να είναι σώφρων και πριν ανακηρύξει κάποιον Δάσκαλο, να περιμένει με υπομονή πολλά χρόνια για να δει πως συμπεριφέρεται στην ζωή ο από σάρκα και οστά άνθρωπος, ο Γήινος Μποδισάτβα. Ο Δάσκαλος μπορεί να είναι πολύ μεγάλος εκεί ψηλά, αλλά ο άνθρωπος από σάρκα και οστά εδώ κάτω είναι επικίνδυνος. Σε κάθε περίπτωση από τα φρούτα τους θα τους αναγνωρίσετε. 

Η Μπλαβάτσκυ λέει ότι το μυστήριο της διπλής προσωπικότητας είναι ένα από μεγαλύτερα μυστήρια του αποκρυφισμού. Όλοι οι καυγάδες και τα λάθη της Θεοσοφικής Κοινωνίας είναι η αιτία του τραύματος του Κρισναμούρτι. Η περίπτωση Κρισναμούρτι είναι πολύ σημαντική. Ο δόκτωρ Στάινερ γνώριζε τα Χριστικά Μυστήρια και για αυτό δεν αφέθηκε να μπερδευτεί. Ο Στάινερ ήταν γνωστικός. Ο Στάινερ δεν δέχθηκε ότι ο Κρισναμούρτι ήταν η μετενσάρκωση του Ιησού Χριστού. Πολλοί ακολούθησαν τον Στάινερ και πολλοί άλλοι την κυρία Μπεσάντ. Ο Διορατικός Στάινερ είχε μιαν απέραντη διανοητική μόρφωση και για αυτό δεν έπεσε σε αυτό το λάθος, ήταν ένας πραγματικός Ροδόσταυρος Γνωστικός.


A.Δ.Σαμαέλ Αούν Βεόρ 
(ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΑΣ 
ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ)