ΜΑΝΤΡΑΜ "GATE GATE PARAGATE"

«Έχοντας πάει, έχοντας πάει, έχοντας πάει όλο το δρόμο, 

κάθε ένας έχοντας πάει στην άλλη όχθη, 

φώτιση σόχα!». 

Όταν λέτε κάτι σαν αυτό με όλη σας την ύπαρξη, όχι μόνο με το στόμα ή νοητικά, αλλά με όλο σας το είναι, τότε αυτό μπορεί να μεταμορφώσει τον κόσμο. Μια δήλωση που έχει τέτοια δύναμη μετασχηματισμού, ονομάζεται μάντρα.

Το μάντρα του Αβαλοκιτεσβάρα είναι «Γκάτε, γκάτε, παραγκάτε, παρασαμγκάτε, μπόντι, σόχα!». Γκάτε σημαίνει έχοντας πάει. Έχοντας πάει από την δυστυχία στην απελευθέρωση από την δυστυχία. Έχοντας πάει από την απάθεια στην προσεχτική συνειδητότητα. Έχοντας πάει από τη δυαδικότητα στην μη δυαδικότητα. Γκάτε, γκάτε σημαίνει έχοντας πάει, έχοντας πάει. Παραγκάτε σημαίνει έχοντας πάει όλο το δρόμο προς την άλλη όχθη. Έτσι αυτό το μάντρα έχει λεχθεί μ’ ένα πολύ δυνατό τρόπο. Έχοντας πάει, έχοντας πάει, όλο το δρόμο. Στο Παρασαμγκάτε, το σαμ σημαίνει καθ’ ένας, η σάνγκα, όλη η κοινότητα των όντων. Κάθε ένας έχοντας πάει πέρα στην άλλη όχθη. Μπόντι είναι το εσωτερικό φως, η φώτιση ή η αφύπνιση. Το βλέπετε και η θέαση της πραγματικότητας σας απελευθερώνει. Και σόχα είναι μια κραυγή χαράς ή συγκίνησης όπως «Καλοδεχούμενο», ή «Αλληλούια».

«Έχοντας πάει, έχοντας πάει, έχοντας πάει όλο το δρόμο, κάθε ένας έχοντας πάει στην άλλη όχθη, φώτιση, σόχα!».

Αυτό προφέρει ο μποντισάττβα. Όταν ακούμε αυτό το μάντρα, πρέπει να φέρουμε τους εαυτούς μας σ’ αυτή την κατάσταση της προσοχής, της συγκέντρωσης, έτσι ώστε να μπορέσουμε να δεχθούμε την δύναμη που προέρχεται από τον Μποντισάττβα Αβαλοκιτεσβάρα.

Δεν απαγγέλουμε την Σούτρα της Καρδιάς σαν να τραγουδάμε ένα τραγούδι ή μόνο διανοητικά. Αν ασκείσαι στον διαλογισμό της κενότητας, αν διαπερνάς την φύση του ενυπάρχειν με όλη σου την καρδιά, το σώμα και το νου σου, θα πραγματώσεις μια κατάσταση πλήρους συγκέντρωσης. Αν πεις τότε το μάντρα, με όλο σου το είναι, το μάντρα θα έχει τη δύναμη και εσύ θα είσαι ικανός να έχεις πραγματική επικοινωνία, πραγματική επαφή με τον Αβαλοκιτεσβάρα και θα μπορείς να κινηθείς προς στην κατεύθυνση της Φώτισης. Αυτό το κείμενο δεν είναι μόνο για ψαλμωδία ή για να τοποθετηθεί με σεβασμό πάνω σ’ ένα βωμό. Μας έχει δοθεί σαν ένα εργαλείο για να δουλέψουμε για την απελευθέρωσή μας, για την απελευθέρωση όλων των όντων. Είναι ένα εργαλείο για καλλιέργεια, μας έχει δοθεί για να καλλιεργηθούμε. Αυτό είναι το δώρο του Αβαλοκίτα.