Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

O ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ



Θέλω να ευχαριστήσω το φίλο και αδερφό γνωστικό Γ.Κ., 
 (ο οποίος θέλει να παραμείνει ανώνυμος), που μου έδωσε την άδεια να δημοσιεύσω την "Υπέροχη" αυτή ιστορία.




ΠΡΟΛΟΓΟΣ 

Έγραψα αυτό το βιβλίο, με σκοπό να βοηθήσω την ανθρωπότητα, σε μία κρίσιμη περίοδο, που περνάει ο πλανήτης, για να δώσω μια εσωτερική κατανόηση του μικρόκοσμου, που ζούμε. Με την ελπίδα από την καρδιά και την ψυχή μου, ότι θα υπάρξουν άνθρωποι, που θα θελήσουν να αλλάξουν πραγματικά και θα κινηθούν προς αυτό το σκοπό. 
Ίσως αυτά που αναφέρω μέσα στο βιβλίο, να μην ειπώθηκαν και να έγιναν ακριβώς έτσι, όπως τα αναφέρω, τα πιο πολλά ήταν ερωτήματα που είχα στην παιδική ηλικία και βρήκαν απάντηση όταν ήμουν έτοιμος να τα πάρω.
Για αυτούς που δεν πιστεύουν και θέλουν λογικές εξηγήσεις σε ερωτήματα, που τους είχαν δημιουργηθεί μπορεί να διαβάσουν αυτό το βιβλίο ¨ Ο στρατιώτης του Θεού.¨
Δεν παραλείπω να πω, ότι αυτή η γνώση ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα, ας είναι όποια θρησκεία θέλει να είναι και να παραμείνει ο καθένας.
Ειρήνη, δύναμη, αλήθεια και αληθινή αγάπη, για όλους τους νεοσύλλεκτους στρατιώτες που θα υπηρετήσουν, σε αυτόν τον άνισο, δύσκολο και ειρηνικό πόλεμο της ψυχής.

ΦΩΣ + ΑΓΑΠΗ



ΚΕΦΑΛΑΙΑ 1,2


1. ΗΜΕΡΑ 1η
Ξεκίνησα προς τα βουνά για να βρω έναν μυστηριώδη άνθρωπο, που είχα ακούσει ότι μπορεί να μου λύσει όλες τις απορίες μου. Μου είχαν πει ότι όσο και να τον έψαχνες ποτέ δεν μπορούσες να τον βρεις σε έβρισκε πάντα αυτός, και σε όποιον είχε την τύχη να τον συναντήσει εμφανίζονταν με το όνομα που το ίδιο το άτομο που τον έψαχνε έπρεπε να το πάρει προσωπικά και ανάλογα με την αρχή της συζήτησης που θα κάναμε αυτός θα έκρινε αν θα συνέχιζε να συζητά μαζί σου ή θα έφευγε. Έφαγα όλη τη μέρα μέσα στα βράχια και τους θάμνους, είχα αποκομίσει πολλές γρατσουνιές από αυτή μου την προσπάθεια, όσο και να προσπαθούσα να συγκεντρωθώ στο χώρο γύρω μου δεν μπόρεσα, ήμουν χαμένος στις σκέψεις και σ’ έναν εσωτερικό διάλογο με αυτόν τον άγνωστο άνδρα, έφτιαχνα διάφορα σενάρια, πως θα του μιλούσα, τι εξυπνάδα θα του έλεγα για να τον κάνω να με ακούσει, και αναρωτιόμουν αν θα μου έλεγε την αλήθεια.

Την αλήθεια την έψαχνα από μικρός όταν πρωτοπερπάτησα στα μονοπάτια της αναζήτησης μου σε αυτόν τον κόσμο, όταν αναρωτήθηκα γιατί υπάρχω σε αυτόν τον κόσμο ποιος ο σκοπός της ύπαρξης μου. Τι είναι ο Θεός που δεν τον έχει δει κανένας; περίμενα ανυπόμονα τη μέρα που θα πήγαινα σχολείο να πάρω απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που γεννούσε το φτωχό πεινασμένο μου μυαλό. Πηγαίνοντας στο σχολείο την αρχική χαρά όσο προχώραγαν τα μαθήματα διαδέχτηκε η απογοήτευση με αποτέλεσμα να πάψει να με ενδιαφέρουν τα του σχολείου και να ορίσω ότι την μόρφωση μου θα την αναλάβω μόνος μου. Μεγαλώνοντας και ψάχνοντας για κάτι που θα ξύπναγε το ναρκωμένο μου μυαλό έψαξα μέσα στη θρησκεία που γεννήθηκα ανοίγοντας τις πόρτες από άλλες θρησκείες, αιρέσεις, πεποιθήσεις, δόγματα και θεωρίες για να βρω την αλήθεια. Φοβόμουν ότι το κουρασμένο μου μυαλό θα τρελαινόταν, όταν όλες οι πόρτες οδηγούσαν προς την έξοδο. Εκεί κατάλαβα ότι δεν είμαι τίποτα και ότι το πρώτο πράγμα είναι να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου, γιατί είχα καταθέσει πάνω στην ιδέα, που είχα για τον εαυτό μου. Τότε στηρίχτηκα στον λόγο που έλεγε «Ζήτα και θα σου δοθεί», «Ρώτα και θα μάθεις.» Ξάπλωσα στη γη να πάρω μια ανάσα προσπαθώντας να βολέψω την πλάτη μου μες στα χαλίκια και προσαρμόζοντας ένα μικρό σακίδιο που κουβαλώ πάντα μαζί μου,κτυπώντας το από τη μια πλευρά για να ζυγίσω τα αντικείμενα που έχει μέσα να έρθουν σε μια θέση, ώστε όλα τα αντικείμενα να μαζευτούν από την αριστερή πλευρά για να σηκωθεί το κεφάλι μου λίγο πιο ψηλά. Ζήτησα σφίγγοντας τα μάτια τι πρέπει να κάνω, ρωτώντας που είσαι Θεέ μου, πως μπορώ να καταλάβω την αλήθεια, τι πρέπει να κάνω, τι πρέπει να κάνω, όταν μισάνοιξα τα μάτια έστρεψα το βλέμμα μου προς την μεριά του ήλιου αφήνοντας μια χαραμάδα σταβλέφαρα μουνα περνάνε ελάχιστες ακτίνες του ήλιου και μου φάνηκε ότι είδα μια φωτεινή μορφή, ανακάθισα και σιγουρεύτηκα ότι κάποιος είναι, του είπα:

«Κόπιασε» πλησίασε προς το μέρος μου και μου φάνηκε ότι το κεφάλι του παρέσυρε μια λάμψη από τον ήλιο λες και γεννήθηκε από τις ακτίνες του τόσο φωτεινό και καθαρό φαινόταν το πρόσωπο του, με χαιρέτησε λέγοντας με μια φωνή που έσκισε τον αέρα περνώντας κατευθείαν στο μυαλό μου λες και παρέκαμπτε τα αυτιά μου.

«Χαίρεται», μου λέει και τη χαρά του την αισθανόμουν αληθινή.

«Χαίρεται», του ματαλέω.

Κάθισε κοιτάζοντας το χώμα πήρε ένα μικρό ξερόκλαδο και βάλθηκε να κλείσει μια μικρή εσοχή που υπήρχε στο έδαφος σπρώχνοντας με το κλαράκι μια μικρή πετρούλα που ταίριαξε ακριβώς στην εσοχή. Αδιαφόρησεγια το ξάφνιασμα μου και βόλεψε το κλαράκι στη θέση του εκεί που το βρήκε και πλάγιασε το σώμα του για να βολευτεί και με ρώτησε.

«Τι θέλεις σε αυτή την ερημιά χάθηκες;»

«Τι θέλεις και με ρωτάς είμαι χαμένος από καιρό», του λέω.

«Όλοι πιστεύουν τους εαυτούς τους χαμένους γιατί δεν χρησιμοποιούν την ειλικρίνεια με τον εαυτό τους, αλλά μόλις αρχίσουν να την εξασκούν η αλήθεια βγαίνει μπροστά τους, φανερώνεται με κωδικούς του νου, που σε βάζει να παρατηρείς τα πράγματα πιο προσεκτικά και εκεί είναι που δεν πρέπει να απορρίψεις τους οιωνούς που παρουσιάζονται μπροστά σου.» Ένιωθα ότι μου τα’λεγε αυτά για να με εντυπωσιάσει και συνέχισε. «Έτσι μαθαίνεις από κάθε σημάδι που σε οδηγεί στον επόμενο οιωνό άμα φοβηθείς ή απορρίψεις αυτό που αναζητείς τότε θα μείνεις πίσω.»

Ξαφνιάστηκα από την λογική του και τον ρώτησα;

«Πως σε λένε;»

«Ερμοκλή με λένε», μου είπε.

«Και μένα Ιάωνα.» του λέω.

«Από πού είσαι;» τον ξαναρωτάω

«Κατάγομαι από την Γη και σκοπός μου είναι η τάξη.»

Ήμουν έτοιμος να μιλήσω για μένα αλλά η απάντησή του με έκανε να σκεφτώ ότι όλοι είμαστε συνταξιδιώτες του πλανήτη γη και δεν ήθελα να δώσω τα στοιχεία μου σε κάποιον που υπερασπίζεται τον νόμο, με κοίταξε κατευθείαν στα μάτια λες και καταλάβαινε τι σκεπτόμουνα, και συνέχισε ψιθυρίζοντας χωρίς να περιμένει ότι μπορεί να θέλω να μιλήσω, Κάτι σαν. «Και την μητέρα μου την λένε Σοφία» ή κάτι τέτοιο.

Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα και παράλληλα σηκώνοντας το κορμί μου λίγο πιο ψηλά από την αντηλιά που σκίαζε το πρόσωπο του, κατάφερα προσέχοντας πιο πολύ τα χαρακτηριστικά του να προσέξω ότι μου έμοιαζε, νόμιζα πως βλέπω έναν καθρέπτη που βάλθηκε να μου ασπρίζει την εμφάνιση ας ήταν το κεφάλι του στη σκιά. Συνέχισα να τον κοιτάζω βγάζοντας τις λέξεις με τα υπολείμματα της αναπνοής μου. «Δηλαδή και εσένα πρέπει να λάβω σαν οιωνό;»

«Άμα το θέλεις έτσι τότε σταματάει η αναζήτησησου στη τωρινή στιγμή, μέχρι να συναντήσεις το επόμενο οιωνό.»

«Και τι είναι οιωνός.»

«Είναι τα σημάδια που αφουγκράζεσαι με τα μάτια σου όμως.»

«Και πως το κάνω αυτό;»

«Γιατί θέλεις να μάθεις;»

«Γιατί θέλω να μάθω…» Κοντοστάθηκα πήγα το σώμα λίγο πιο δεξιά για να ξεχωρίσω την εμφάνισή του που συνέχιζε να το σκιάζει ο ήλιος για να έχω και μια δικαιολογία να σκεφτώ τι θα του πω και παρατήρησα το πρόσωπο του για να βγάλω για ποιο λόγο θέλω να μάθω από κάποιον που τον ξέρω τόσο λίγο και όμως ένιωθα ότι τον ήξερα από την μέρα που γεννήθηκα και απλώς δεν το είχα προσέξει τόσο πολύ, συνέχισα.

«Από κάποιον που φαίνεται ότι γνωρίζει πολλά.»

«Θέλεις πράγματι να μάθεις; γιατί η γνώση που ψάχνεις είναι έξω από αυτά που ξέρεις, είναι πιο ομαδική και είναι για λίγους δεν ξέρω αν είσαι έτοιμος.» Προσπαθούσα να τον πίσω να συνεχίσει την συζήτηση με κοίταξε διστακτικά σαν να μου έλεγε «εσύ το θέλησες,» και συνέχισε.

«Βάζεις μια ερώτηση αλλά περιμένεις μια απάντηση, ο πιο σωστός τρόπος είναι να στραφείς μέσα σου στο εσώτερο, ρωτάς μέχρι να σε πάρει ο ύπνος τις περισσότερες φορές όταν ξυπνάς μπορεί να ξέρεις την απάντηση, αλλά άμα ξέρεις να ερμηνεύεις τα όνειρα σου τότε ξέρεις την απάντηση αλλιώς θα παρατηρείς τον κόσμο που σε περιβάλει και μπορεί να ακούσεις εκούσια την απάντηση από ένα παιδί, ή μια γριά, ή ένα μάγειρα, ή οποιοδήποτε άνθρωπο, ή από ένα βιβλίο που μπορεί να υποπέσει στην αντίληψη σου,που το εξώφυλλο μπορεί να αντιστοιχεί στο ερώτημα που ψάχνεις, ή μπορεί κάποιος φίλος σου να επιμένει να σου δώσει ένα βιβλίο, άμα το αρνηθείς, ή το βαρεθείς να το διαβάσεις σταματάει η αναζήτηση σου εκεί.»

«Πες πως πρέπει να ξεκινήσω;»

«Αν δεν το κατάλαβες ξεκίνησες κιόλας,»

Απόρησα. «Πως το έκανα αυτό.»

«Από την στιγμή που θέτεις ένα ερώτημα και παίρνεις μια απάντηση όπως αυτή που ρώτησες τι είναι οιωνός;»

«Αυτά τα ήξερα απλώς όχι με τόσες λεπτομέρειες, άλλα είναι που δεν ξέρω.»

«Σαν τι.»

«Ας πούμε τι είναι αλήθεια, πως μπορώ να καταλάβω που βρίσκεται ο Θεός, πιο πολύ με ενδιαφέρει η αλήθεια, τι πρέπει να κάνω με τον εαυτό μου, δεν μπορώ να πιστέψω ότι μόνο η πίστη μπορεί να με σώσει γιατί δεν μπορώ να νιώσω αναμάρτητος και ευτυχής. Αφού γεννήθηκα σε αυτήν την θρησκεία θέλω την αλήθεια μέσα από αυτήν, είναι πολλά σημεία που με αφήνουν ακάλυπτο. Ανήκω σε μια θρησκεία που μας λέει πολλές φορές να μετανοήσουμε και θα σωθούμε. Αλλά δεν μου λέει το πώς, αυτά που λέει νιώθω ότι είναι μόνο για εκείνη τη στιγμή, κατόπιν ξαναπέφτω στα ίδια σφάλματα. Που μιλάει για συνείδηση και δεν μου λέει πώς ή τι είναι συνείδηση. Που μιλάει για το άγιο πνεύμα και για ψυχή αλλά δεν μου λέει τι πρέπει να κάνω. Ανήκω σε μια θρησκεία που μιλάει για αγάπη συγκεκριμένα ν’ αγαπάτε αλλήλους και δεν μου λέει πώς να αλλάξω από την εγωϊκή αγάπη που νιώθω σε μια αγάπη αληθινή χωρίς αντάλλαγμα σε ένα πιο μεγάλο και απεριόριστο βαθμό αγάπης αυτή που διδάσκει ο Ιησούς Χριστός.

Ανήκω σε μια θρησκεία που αναφέρει για επικοινωνία με το Θεό και δεν μου λέει πως μπορώ να επικοινωνήσω με το Θεό και να νιώσω ότι μου απαντάει.»

«Ιάωνα δύσκολα ερωτήματα έβαλες στο μυαλό σου, ας ψάξουμε μαζί με ερωτήματα που θα αναζητήσουμε μαζί. Ας αναρωτηθούμε τι είναι το πρώτο ερώτημα που έθεσες τι είναι αλήθεια; Για πες μου τι είναι αλήθεια για σένα;»

«Για μένα αλήθεια με την απλή έννοια είναι να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, και με τους άλλους, ξέρω ότι είναι κάτι πιο βαθύ γιατί όταν ο Πόντιος Πιλάτος ρώτησε τον Ιησού τι είναι αλήθεια ο Ιησούς δεν απάντησε, και ο Βούδας όταν τον ρωτήσανε τι είναι αλήθεια γύρισε την πλάτη του και έφυγε.»

«Άραγε την αλήθεια πρέπει να την ψάξουμε σε ένα άλλο επίπεδο να την ορίσουμε πρώτα ετυμολογικά να δούμε πως ορίζεται στην ελληνική μας γλώσσα και να συνεχίσουμε λοιπόν από πού βγαίνει η λέξη αλήθεια, για πες μου λοιπόν τι νομίζεις;»

«Πρέπει να βγαίνει από το αληθής, δηλαδή αλαθής αυτό που δεν περιέχει το λάθος μέσα του.»

«Και τι δεν έχει λάθος μέσα του;»

«Καταλήγουμε στο πραγματικό αυτό που δεν ψεύδεται και το ψέμα είναι το αντίθετο του αληθές.»

«Και όταν λέμε πραγματικό τι εννοούμε.»

«Αυτό που επαληθεύεται.»

«Άρα καταλήγουμε στις πέντε αισθήσεις από εκεί που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα, άρα η αγάπη, το μίσος γενικά τα αισθήματα τα όνειρα, η φαντασία δεν υπάρχουν και αν προχωρήσουμε πιο πέρα δεν υπάρχουν άγγελοι κολάσεις και Θεός.»

«Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχουν, γιατί όλοι οι άνθρωποι περνούν από αυτές τις καταστάσεις, οι μόνες καταστάσεις, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, που δεν αντιλαμβάνομαι είναι οι άγγελοι, οι κολάσεις και ο Θεός, αν και για Θεός θα έλεγα ότι πρέπει να είναι όλα που βλέπουμε γύρω μας, γιατί δεν υπάρχει λογική στο φαινόμενο αυτό που ονομάζουμε ύπαρξη και που είπαμε ως πραγματικότητα.»

«Άρα αν ορίσουμε ότι Θεός είναι σε όλα όσα βλέπουμε γύρω μας τότε και ο Θεός θα είναι μέσα μας άρα ότι υπάρχει στην ύπαρξη είναι ενέργεια άρα και η ύλη περιέχει ενέργεια δεν ξέρω αν συμφωνείς μέχρι εδώ;»

«Ναι συνέχισε και πες μου τι είναι Θεός.»

«Θεός πρέπει να είναι μια ανώτερη μορφή ενέργειας φωτός από αυτή που αντιλαμβανόμαστε από την ενέργεια του ήλιου στο υλικό επίπεδο που θρέφει ότι είναι στην ύπαρξη άρα αυτή η ενέργεια πρέπει ήδη να υπάρχει σε όλο το σύμπαν σε ότι μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει άυλο και υλικό.»

«Πως μπορούμε να πούμε με σιγουριά για το ότι ο Θεός σαν φως είναι παντού;»

«Με σιγουριά από το φυσικό δεν μπορείς να το πεις, αλλά από άλλες διαστάσεις μπορείς να το πεις αυτό και να το κάνεις.»

«Και πως μπορείς να το κάνεις;»

«Υπάρχει ένας απλός τρόπος, να βγεις με το αστρικό σου σώμα στον αστρικό κόσμο και εκεί θα δεις ότι όλα τα αντικείμενα τα περιβάλει ένα πρασινωπό φως και όσο ανεβαίνουμε διαστάσεις το φως αυξάνεται μέχρι που όλα γίνονται καθαρό διαπεραστικό φως με μια απερίγραπτη αγάπη.»

«Και πως βγαίνεις στον αστρικό κόσμο;»

«Ένας απλός τρόπος είναι να παρακολουθήσεις την στιγμή, το πώς σε παίρνει ο ύπνος, ή να συγκεντρωθείς στην καρδιά σου, σε ένα πρόσωπο, ή σε κάποιο μέρος που σου αρέσει, κινούμαστε κάθε βράδυ ασυνείδητα σε αυτόν τον κόσμο χωρίς να το καταλαβαίνουμε, μπορείς να ξυπνήσεις και μέσα στο όνειρο και να κινηθείς συνειδητά και να πας όπου θέλεις πετώντας με όποια ταχύτητα θέλεις.»

«Και μπορώ να το κάνω αυτό έτσι απλά;»

«Μπορείς να το κάνεις έτσι απλά μια, δύο, δέκα φορές, αλλά άμα είσαι συνειδητός και θυμάσαι τονεαυτό σου κατά την διάρκεια της ημέρας αυτό θα σε βοηθήσεινα το κάνεις ικανότητα και να βγαίνεις όποια στιγμή θέλεις με την θέληση σου.»

«Και πως μπορώ να θυμάμαι τον εαυτό μου και για πόσο διάστημα πρέπει να το κάνω αυτό.»

«Είναι απλό πρέπει να ζεις την στιγμή στο εδώ και τώρα, ούτε μια στιγμή μετά γιατί είναι μέλλον, ούτε μια στιγμή πριν γιατί είναι παρελθόν. Αυτό είναι που ονομάζεται Ζεν. Και χρειάζεται από δύο μέχρι έξη μήνες εξάσκηση.»

«Και γιατί δεν γεννιόμαστε με αυτές τις ικανότητες.»

«Γιατί έχουμε 97% εγώ και 3% ουσία, οι Πρωτοπλασματικοί άνθρωποι είχαν αυτή την ικανότητα αλλά από ζωή σε ζωή επειδή δεν είχαν το ξέρω ταυτίστηκαν με τα ελαττώματα.»

«Σιγά, σιγά γιατί μου βάζεις και άλλα ερωτήματα με αυτά που λες τώρα, τι είναι ουσία, τα εγώ τι είναι αυτά που λες από ζωή σε ζωή τα ελαττώματα και πως…»,

«Εντάξει», μου είπε κάνοντας μου νεύμα να ηρεμήσω δείχνοντας μου στη συνέχεια με μια κίνηση με το βλέμμα του, ότι θα μου τα εξηγήσει.»

«Μου αρέσει να βάζεις τόσα λεπτομερή ερωτήματα λες και είσαι παιδί.»

«Έχω καταλάβει ότι δεν ξέρω τίποτα και ότι άμα δεν αναλύεις τα πράγματα από λέξη σε λέξη δεν θα καταλάβω τι είναι τι και τι όχι.»

«Λοιπόν που είχαμε μείνει, α ναι για την ουσία, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή τότε που δημιουργήθηκε ο άνθρωπος. Τον άνθρωπο τον δημιούργησαν οι άγγελοι, αυτά που σου λέω τώρα τα ανέφερε ο Ιησούς Χριστός στον μαθητή του Ιωάννη, τις λεπτομέρειες μπορείς να τις βρεις στα Χειρόγραφα του Ναγκ Χαμμαντί στο απόκρυφο του Ιωάννη, έφτιαξαν τότε οι άγγελοι με αρχηγό τον Ιαλδαβαώθ ένα ον κατά εικόνα του ανώτερου όντος που ονομάζουμε λανθασμένα θεός είναι κάτι ασύλληπτο με το μυαλό μας για να του δώσουμε κάποιο όνομα γιατί είναι αδιανόητο ο κοινός μας νους να συλλάβει την ύπαρξη του δημιουργού του είναι σαν το γλυπτό άγαλμα ενός γλύπτη να αντιληφθεί την ύπαρξη του δημιουργού του. Γι αυτό όσο προσπαθούμε στο φυσικό επίπεδο να εξηγήσουμε τι είναι Θεός πως δημιουργήθηκε και καταλήξουμε στο ερώτημα ποιος δημιούργησε το Θεό η πιο μεγάλη πιθανότητα είναι να τρελαθούμε. Θα σου πω ένα τρόπο στον οποίο μπορείς να αντιληφθείς τι αισθάνεται, ή τι νιώθει το δημιούργημα σου,» με κοίταξε κατευθείαν στα μάτια να δει πόσο προσεχτικά τον κοιτάζω και συνέχισε, «Μπορείς να συγκεντρωθείς σ’ ένα φυτό ένα ποτήρι ή σε όποιο αντικείμενο νομίζεις ότι θέλεις να πάρεις μια πληροφορία, μπορείς ακόμα να δημιουργήσεις με την ηθελημένη φαντασία σου το δημιούργημα που επιθυμείς,να πάρεις την πληροφορία του δηλαδή να γίνεις το ίδιο αντικείμενο που συγκεντρώθηκες και αυτό να γίνει εσύ και εσύ αυτό.»

«Και τι θα γίνει μετά από αυτό;»

«Απλώς θα μάθεις τι είναι το φυτό ή το αντικείμενο που συγκεντρώθηκες δηλαδή από κει και έπειτα θα ξέρεις την αλήθεια του, και θα μπορούσες να είσαι πιο ειλικρινής στις απόψεις σου από άλλους ανθρώπους όταν πεις ξέρω τι είναι ένα τριαντάφυλλο ή ένα ποτήρι.»

«Για πες μου εσύ, τι είναι ένα ποτήρι»

«Γιατί δεν με ρωτάς τι είναι το τριαντάφυλλο δηλαδή κάτι πιο ζωντανό»

«Γιατί θέλω να δοκιμάσω εγώ αυτήν την εμπειρία με τα φυτά.»

«Πες μου τι νομίζεις εσύ ότι είναι ποτήρι.»

«Το ποτήρι είναι ένα αντικείμενο που το κατασκεύασε ο άνθρωπος να εξυπηρετεί τις ανάγκες του, κατασκευάστηκε σε κάποιο εργαστήρι, η πρώτη του ύλη αποτελείται από άμμο που έλιωσε σε μια ορισμένη θερμοκρασία και οι τεχνίτες του δώσανε το ανάλογο σχήμα για να εξυπηρετεί της ανάγκες του για τη μεταφοράκαι την συλλογή ενός υγρού.»

«Τι άλλο θα μπορούσες να πεις για το ποτήρι.»

«Τι άλλο θα μπορούσα να πω; Ότι είναι διάφανο, λείο στην αφή.»

«Εντάξει αυτά όλα σου τα λέει ο νους.»

«Εσύ τι θα έλεγες παραπάνω.»

«Απλώς δεν έχει να κάνει με το τι θα πεις παραπάνω, αλλά με μια αίσθηση που βασίζεται στη γνώση της καρδιάς.»

«Δηλαδή για το ποτήρι τι θα έλεγες εσύ.»

«Δεν έχει σχέση με το τι θα πεις όπως σου είπα, γιατί είναι μια αίσθηση που δύσκολα μπορείς να το πεις με λόγια και να το δώσεις να το καταλάβει ο άλλος»

«Δεν μπορείς να μου πεις τουλάχιστον πως είναι αυτή η αίσθηση;»

«Εντάξει θα σου πω, πρέπει να ξεκινήσεις βγάζοντας ότι σου λέει ο νους όπως μου είπες όλα αυτά για το ποτήρι στη συνέχεια αφού εξαντλήσεις το νου σου με όλες τις πληροφορίες που γνωρίζεις γύρω από το ποτήρι, θα ρωτάς τι είναι ποτήρι;……… Τι είναι ποτήρι;……… Και άμα σου έρχεται μια απάντηση στο νου θα απαντάς μέχρι να εξαντλήσεις το νου από τις πληροφορίες που έχεις, θα συνεχίσεις να ρωτάς περιμένοντας απάντηση, και κάποια στιγμή που δεν θα το καταλάβεις θα υπάρξει μια στιγμή σαν να δημιουργήθηκε ένα κενό στο νου σου, αυτή την στιγμή δεν θα την καταλάβεις όταν θα σου συμβεί, θα το θυμηθείς μετά, αμέσως το ποτήρι θα έχει γίνει πολύ πιο μεγάλο από το μέγεθος που έχει, θα το αισθανθείς ο ίδιος, ότι έχεις κάποιο βάρος, θα αισθανθείς την γυαλάδα του ποτηριού, θα αισθανθείς αυτήν την κυκλικότητα πάνω σου, την εσωτερικότητα, την εξυπηρέτηση που προσφέρεις στους άλλους. Άμα αντέξεις και δεν τρομάξεις με αυτό που σου συμβαίνει ώστε να σε επαναφέρει στο νου θα προχωρήσεις ακόμα ποιο βαθιά αντιλαμβανόμενος μια άλλη διάσταση και άμα συνεχίσεις να αντέχεις αυτήν την κατάσταση θα κινηθείς στους ηλεκτρόνιους κόσμους αντιλαμβανόμενος την αιτία όλης αυτής της κατάστασης που σου συμβαίνει,»

«Πως γίνεται να συμβεί αυτό;»

«Απλώς τη στιγμή του κενού εκεί που σταματάει ο νους είναι η στιγμή που σταματάει το εγώ να εκδηλώνεται σα σκέψη και αντιλαμβάνεται η ουσία όλη αυτή την αλήθεια για το αντικείμενο»

«Δεν μου εξήγησες ακόμα τι είναι ουσία και τι εγώ.»

«Λοιπόν ξανάπαμε στην αρχή τότε που δημιούργησαν οι άγγελοι τον άνθρωπο, τον φτιάξανε κατά εικόνα του Θεού, για να πάρουν παράδειγμα από αυτό το όν και όταν το κατασκευάσανε ήταν ένα ερμαφρόδιτο όν,που ήταν ασάλευτο και απαθές, για κάμποσο καιρό, τότε καταλάβανε το λάθος τους, που δεν ζητήσανε τη συγκατάβαση, από τον Μητροπάτορα των πάντων, που ζήτησε στη συνέχεια από το Ιαλδαβαώθ, να φυσήξει στο πρόσωπο του πλάσματος μέρος από το πνεύμα του, που είναι δύναμη της Μητέρας του, όταν φύσηξε το σώμα του κινήθηκε απέκτησε δύναμη και έγινε φωτεινό, και όταν πρόσεξαν όσοι του είχαν δώσει μέρος της δύναμης τους ότι ήταν φωτεινός και σκέφτεται καλύτερα από αυτούς ένιωσαν μεγάλη ζηλοφθονία και τον εξόρισαν στην ύλη. Αυτό το φως είναι η ουσία που έχουμε όλοι μέσα μας ή αλλιώς ψυχή και μας κρατάει στη ζωή και δυστυχώς όπως σου είπα και πριν το 97% είναι εγκλωβισμένο στα εγώ και ένα μικρό ποσοστό το 3% της ουσίας είναι ελεύθερο.»

«Πως ξέρουμε με ακρίβεια ότι είναι το 3% της ουσίας ελεύθερο;»

«Το ξέρουμε γιατί ο άνθρωπος την κάθε στιγμή ζει ή στο παρελθόν ή στο μέλλον δεν ζει ποτέ την στιγμή στο εδώ και τώρα και υπάρχουν και αυτή που είναι άδεια σπίτια και δεν έχουν ούτε και αυτό το ποσοστό ελεύθερο.»

«Και ποίοι είναι αυτοί; Ποιο είναι το όνομά σου είπαμε;» ήθελα να τον πω με το όνομα του γιατί έτσι θα με άκουγε πιο προσεκτικά στις ερωτήσεις που θα ήθελα να του κάνω, πίστευα ότι θα το έπαιρνε σαν ένα είδος τιμής προς το άτομο του να τον προσφωνώ με το όνομα του.»

«Ερμοκλής.» Με κοίταξε προσεκτικά και πρόσθεσε. «Μπορείς να με λες Ερμή για να το θυμάσαι.» Και συνέχισε. «Αυτοί που έχουν διαπράξει υψηλή προδοσία. Οι δολοφόνοι και οι βιαστές που η ουσία εγκλωβίζεται όλη και ζουν μόνο και μόνο για να εκπληρώσουν το πεπρωμένο τους μέχρι να τελειώσουν όλες τις ζωές τους στο γήινο επίπεδο και στο τέλος να γυρίσουν στην κόλαση στο καθαρτήριο της γης.» Ξανασήκωσε το βλέμμα του λίγο πιο πάνω από το κεφάλι και περίμενε να τον ρωτήσω κάτι αλλά εγώ συνέχισα να επεξεργάζομαι αυτά που μου είπε και στο τέλος με ρώτησε «ξέρεις από τι αποτελείται το εγώ» η ερώτηση που μου έκανε με έβαλε να ενδιαφερθώ πιο πολύ για την συζήτηση, έκατσα λίγο σκεφτικός και του απάντησα.

«Από ουσία εφόσον την έχει εγκλωβίσει.» Νόμιζα ότι η απάντηση τελείωσε εδώ

και πρόσθεσε.»

«Η ουσία είναι το θεϊκό κομμάτι που του δίνει ζωή, αποτελείται και από διανοητική ύλη και σεξουαλική ενέργεια.»

«Και πως ξέρουμε ότι αποτελείται από διανοητική ύλη και σεξουαλική ενέργεια;»

«Πες μου ένα ελάττωμα που θέλεις να αναλύσουμε.»

«Το πιο σοβαρό σε μένα θεωρώ το θυμό.»

«Ωραία το θυμό λοιπόν, όταν θυμώνεις εκείνη την στιγμή του θυμού, περνάει πρώτα σα σκέψη, αν είσαι σε αυτοπαρατήρηση το σταματάμε εκεί, αλλά αν δώσουμε συνέχεια, ταράζεται το συγκινησιακό μας κέντρο, στο διανοητικό κέντρο, χάνεις εγκεφαλικό ιστό, εγκεφαλικές ίνες, φαιά ουσία, και στη συνέχεια βλέπεις ότι αισθάνεσαι εξαντλημένος, αυτό γίνεται γιατί έχεις εξαντλήσει ένα ποσοστό από την διανοητική σου ύλη και το σώμα για να αντεπεξέλθει κλέβει ενέργεια από το σεξουαλικό που είναι ένα πιο ευαίσθητο κέντρο θα έχεις προσέξει μετά νιώθεις κουρασμένος και μπορεί να τρέμεις κιόλας νιώθεις περίπου την ίδια εξάντληση σαν να είχες κάνει σεξ, μπορεί και να νιώθεις και πόνο στους σεξουαλικούς αδένες.»

«Αυτό συμβαίνει με όλα τα ελαττώματα;»

«Ναι με όλα, αλλά με διαφορετικό τρόπο, αν αναλύσεις το κάθε ελάττωμα, θα το προσέξεις.»

«Πόσα ελαττώματα υπάρχουν;»

«Πάρα πολλά, εκατοντάδες να μη πω χιλιάδες, αλλά τα βασικά είναι επτά, είναι αυτά που λέμε τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα,.»

«Αφού είναι επτά τα ελαττώματα πως και ανέφερες ότι είναι εκατοντάδες και...»,

«Θα σου συνεχίσω, καταρχήν τα επτά ελαττώματα ξέρεις ποια είναι;»

«Θα σου πω το ένα είναι αυτό που είπαμε πριν ο θυμός, αλλά θα με βοηθήσεις και εσύ εντάξει;» κούνησε το κεφάλι καταφατικά και συνέχισα, «πρέπει να είναι ο φθόνος, η απληστία, η τεμπελιά, η λαιμαργία, είναι ο θυμός που είπαμε είναιαιαι……α…άλλα δεν θυμάμαι.»

«Είναι η λαγνεία και η υπερηφάνεια.»

«…»Πήγα να τον ρωτήσω αν η υπερηφάνεια είναι ελάττωμα. Και συνέχισε

«Κάθε ελάττωμα έχει και τα παρακλάδια του, που είναι και αυτά ελαττώματα που σχετίζονται με το βασικό ελάττωμα, αλλά όλα μπορούμε να πούμε ότι είναι εγώ, εμείς θα διαχωρίσουμε τα κύρια εγώ σαν ελαττώματα, για χάρη της κουβέντας, και τα παρακλάδια τους σαν εγώ.»

«Για πες μου για τα παρακλάδια δηλαδή τα εγώ.»

«Πες μου ένα ελάττωμα.»

«Το φθόνο, όχι, όχι, την υπερηφάνεια.»

«Καλά θα σου πω και για τα δύο το δεύτερο που είπες θέλει ιδιαίτερη προσοχή.

Ο φθόνος έχει μεγάλη σχέση με το ελάττωμα της απληστίας και της υπερηφάνειας, τα παρακλάδια είναι μνησικακία, προδοσία, εκδίκηση, ζήλια, μαγγανεία, ρατσισμός, συκοφαντία, υποκρισία, ψεύτης, ανταγωνισμός, ζήλια για εσωτερικές εξουσίες, και άλλα που δεν μου έρχονται τώρα.»

«Θέλω να μου πεις πως η υπερηφάνεια είναι ελάττωμα, εγώ είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας.»

«Και Τούρκος να γεννιόσουνα πάλι υπερήφανος θα ήσουν, ο καθένας πιστεύει για τον εαυτό του ότι έχει γεννηθεί και είναι κάτι ξεχωριστό, τα λάθη του τα δικαιολογεί, αν νιώθει κόμπλεξ ή νιώθει αυτό που πιστεύει, ήαυτό που είναι, ή αυτό που δείχνει ότι είναι, δεν μπορεί να το αποδείξει γι αυτόν είναι το σωστό τότε γίνεται φανατικός προσπαθώντας πρώτα να πείσει τον εαυτό του ότι αυτό που πιστεύει είναι σωστό, παρασύροντας και τους άλλους στο λάθος του.»

«Γιατί η υπερηφάνεια θέλει ιδιαίτερη προσοχή;»

«Γιατί είναι ένα ελάττωμα που όταν αρχίζεις να το δουλεύεις για να το εξαλείψεις, πρέπει να κάνεις θάνατο στη πορεία, σε άλλα τρία εγώ ή ψυχολογικά επιπρόσθετα όπως αλλιώς λέγονται, στην εγωλατρία, μυθομανία και παράνοια,»

«Κάτσε λίγο γιατί θα παρανοήσω πριν την ώρα μου, είπες ότι δουλεύεις για να εξαλείψεις ένα ελάττωμα και να κάνεις θάνατο στην πορεία.»

«Σε καταλαβαίνω περίμενε θα σου τα πω όλα, όταν θέλεις να αλλάξεις, να αυξήσεις συνείδηση, να γίνεις πιο σωστός άνθρωπος, και να πηγαίνεις σωστά στην κοινωνία, χωρίς αρρώστιες και ιδιαίτερα προβλήματα, πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου, με τα ελαττώματα σου.»

«Και πως το κάνεις αυτό;» τον κοίταζα με περιέργεια και απορία λίγο επιδεικτικά για να καταλάβει ότι με ενδιαφέρει το θέμα. Και συνέχισε.

«Πολλοί άνθρωποι γεννιούνται χωρίς να ξέρουν γιατί γεννήθηκαν τι πρέπει να κάνουν στη ζωή τους περιμένουν να συμβεί κάτι από θαύμα για να αλλάξει την ζωή τους, μέχρι μια μέρα βλέπουν ότι γέρασαν και τα γηρατειά τα συνοδεύει ο θάνατος και να θέλουν να αλλάξουν είναι ήδη αργά. Αλλά αν ένας άνθρωπος δεν αφήσει να περάσει η ζωή του έτσι χωρίς νόημα πρέπει να κάνει μια ιδιαίτερη δουλειά με τον εαυτό του. Πρέπει πρώτα να παραδεχτεί ότι έχει ελαττώματα και ότι ποτέ δεν είναι μόνο ένας μέσα του, πρέπει να καταλάβει ότι υπάρχει μια ολόκληρη λεγεώνα μέσα του από τα εγώ, που προσπαθούν την κάθε στιγμή να καταλαμβάνουν το σώμα του, τη μια στιγμή νιώθει ζήλια, την άλλη εκδίκηση, την άλλη ένα συναίσθημα χαράς ή λύπης που συνοδεύεται από μια σκέψη, που την συνοδεύει ένα ψυχολογικό επιπρόσθετο δηλαδή εγώ.

«Πες μου πως δουλεύεις για να εξαλείψεις ένα ελάττωμα;»

«Αυτό σπεύδω να σου πω, λοιπόν ένα ελάττωμα το παρακολουθείς πως εκδηλώνεταιμέσα στη ζωή κατά τη διάρκεια της ημέρας, έπειτα πας σπίτι αν γίνεται να έχεις ένα χώρο δικό σου, κάνοντας αναδρομή βλέπεις πως εκδηλώθηκε πρώτη φορά στη ζωή σου, πως συνέχισε να υπάρχει, πως το τρέφεις, και στη συνέχεια, το παρατηρείς πως εκδηλώνεται στα 5 κέντρα. Πρώτα στο σεξουαλικό κέντρο, δεύτερο στο ένστικτο κέντρο του ηλιακού πλέγματος, τρίτο στο συγκινησιακό στην καρδία, τέταρτο στο κινητικό στον αυχένα, και πέμπτο στο διανοητικό, το δικάζεις το καταδικάζεις, και παρακαλάς τη θεϊκή αρχή που έχουμε μέσα μας, να μας εξαλείψει το ελάττωμα, και φανταζόμαστε την θεϊκή μας Μητέρα να σκοτώνει το ελάττωμα με το δόρυ της, το ελάττωμα εξαλείφεται μέσα σε δύο με τρεις μήνες αν το δουλεύουμε σε καθημερινή βάση το ίδιο εγώ, και αν γίνεται να μην σου πω ότι το θεωρώ απαραίτητο πρέπει παράλληλα να δουλεύεις και ένα ελάττωμα λαγνείας.»

«Και πως το κάνει αυτό η θεϊκή Μητέρα;»

«Απλώς φαντάζεσαι ότι το κάνει η θεϊκή σου Μητέρα και αυτό θα εξαλείφεται σιγά, σιγά, μέρα με την ημέρα, στην αρχή το ελάττωμα θα εκδηλώνεται όσο το δουλεύεις σε απρόσμενες στιγμές, πρέπει να το προσέξεις αυτό γίνεται πιο εύκολα αν είσαι σε αυτοπαρατήρηση, και αν το βλέπεις να εκδηλώνεται λες σκότωσέ το θεϊκή μου Μητέρα, σε παρακαλώ.»

«Και πως τη φαντάζομαι τη θεϊκή Μητέρα.»

«Καλά που ρώτησες τη φαντάζεσαι με όποια μορφή θέλεις μπορείς να της δώσεις μια σεβαστή μορφή από την ζωή σου,τη μορφή της Παναγίας, της Παρθένου του φωτός, της θεάς Αθηνάς, της Ίσιδος, όποια μορφή θέλεις, και αυτή με τον καιρό και προσπάθεια από την μεριά μας θα σκοτώνει το ελάττωμα και κάποια στιγμή θα αρχίζεις να αισθάνεσαι την παρουσία της θεϊκής σου Μητέρας να ζει μέσα σου.»

«Και τι γίνεται άμα εξαλείφεις τα ελαττώματα και τα εγώ;»

«Αυξάνεις τα ποσοστά της ουσίας που έχεις μέσα σου και με τον καιρό αρχίζεις και συντονίζεσαι με τις θεϊκές δυνάμεις του σύμπαντος, αυξάνοντας την ουσία ή αλλιώς τα κομμάτια της ψυχής σου αυξάνεις παράλληλα τα ποσοστά της συνείδησης σου.»

«Και αυτή η δουλειά θα χρειαστεί δύο χρόνια τουλάχιστον έτσι δεν είναι;»

«Όχι, όχι. Όταν αρχίσεις να δουλεύεις με τα ελαττώματα και τα εγώ σου, πρέπει να αγωνίζεσαι μια ζωή για να πεθάνεις ψυχολογικά, πρέπει να αγωνίζεσαι με σκοπό να αποκαταστήσεις όλα τα κομμάτια της ψυχής σου που είναι εγκλωβισμένα.»

«Αυτό που λες τώρα μου θυμίζει ένα εδάφιο από την αγία γραφή του Αποστόλου Λουκά που ο Ιησούς Χριστός λέει: Στην υπομονή θα κατέχεται της ψυχές σας κάτσε να σου διαβάσω από την αγία γραφή που έχω στο σακίδιο μου, λοιπόν» έβγαλα από το σακίδιο που πριν λίγο είχε γίνει μαξιλάρι μια αγία γραφή που κουβαλώ πάντα μαζί μου έψαξα στη τελευταία σελίδα από τον πίνακα της καινής διαθήκης και μουρμούρισα «σελίδα 910»,και συνέχισα ψάχνοντας στα περιεχόμενα «σελίδα 910, 900, 900, 10, κεφάλαιο, κεφάλαιο, κεφάλαιο ΙΘ εδάφιο, Κ, εδάφιο, ΚΑ εδάφιο, όχι είναι, είναι νάτο εν τη υπομονή» σήκωσα τα μάτια κοιτάζοντας τον συνομιλητή και ξεφώνισα«να τι λέει κεφάλαιο ΚΑ εδάφιο 19 εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών.»

«Ναι έτσι είναι θέλει υπομονή και επιμονή.»

«Και τι γίνεται άμα πεθάνεις ψυχολογικά;»

«Αποκτάς όλη την ουσία αποκαθιστώντας την ψυχή σου και όταν αφήσεις το σώμα όταν γεράσεις θα γυρίσεις με όλα τα μέρη του είναι σου πίσω στο απόλυτο στο σπίτι σου στον πατέρα»

«Τι είναι τα μέρη του ΕίΝΑι;»

«Είναι πολύ δύσκολο να σου εξηγήσω αλλά θα προσπαθήσω να σου δώσω όσο απλά μπορώ όλη τη διαδικασία να το καταλάβεις. Τα μέρη του ΕίΝΑι, είναι όλες αυτές οι δυνάμεις που έφυγαν από το απόλυτο και έφτασαν μέχρι και μέσα στο υλικό επίπεδο. Και κάποια στιγμή προσπάθησαν να γυρίσουν πίσω, μερικές δυνάμεις εγκλωβίστηκαν μέσα στην ύλη, γιατί το θέλησαν, αυτούς μπορούμε να τους πούμε ότι είναι πεσμένοι άγγελοι ή διάβολοι. Οι άλλες δυνάμεις που γυρίσανε πίσω στο απόλυτο προσπαθούν να βοηθήσουν την ανθρωπότητα να σηκωθεί, εφόσον τους επικαλούμαστε για αυτή τη βοήθεια, φυσικά χρειάζονται και άλλα πράγματα που πρέπει να κάνεις με τον εαυτό σου θα σου εξηγήσω κάποια στιγμή, λοιπόν αυτές οι δυνάμεις βρίσκονται σαν μέρη του ΕίΝΑι μας, μέσα μας, ενώ οι διάβολοι είναι αυτές οι κατώτερες δυνάμεις που προσπαθούν μέσα στα ελαττώματα και στα εγώ μας να καταλαμβάνουν το σώμα μας για να μας κρατήσουν στο υλικό επίπεδο ώστε να έχουν τη νίκη σαν αμετανόητοι πολέμιοι απέναντι στο φως»

«Και πως το κατορθώνουν αυτό;»

«Όταν εμείς ταυτιζόμαστε με ένα εγώ αυτό τρέφεται από μας, λοιπόν τώρα μπορείς να διαλέξεις με ποιες δυνάμεις θέλεις να συντονιστείς γιατί είμαστε πιο κοντά στις κολάσεις της γης.»

«Φυσικά προτιμώ να συντονιστώ προς τα πάνω. Αλλά τι γίνεται με αυτούς που ταυτίζονταιμε τα εγώ τους;»

«Θα σου πω, ο άνθρωπος ζει 108 ζωές σαν άνθρωπος μέσα σε αυτό το διάστημα έχει περιθώριο να αλλάξει άμα δεν το καταφέρει αυτό περνάει καθοδικά στο ζωικό, φυτικό βασίλειο σαν στοιχειώδες μετά συνεχίζει στο υλικό επίπεδο όπου υπάρχουν 9 κύκλοι στις κολάσεις του Δάντη, εκεί ο χρόνος είναι απελπιστικά αργός και υποφέρουν μέσα στο υλικό επίπεδο, επιστρέφει αφού έχει καθαρίσει στο καθαρτήριο τις κολάσεις από τα εγώ, επιστρέφει πάλι στο φυτικό, ζωικό βασίλειο και μετά γίνεται άνθρωπος, και πάλι 108 ζωές σαν άνθρωπος και έπειτα πάλι καθοδικά μέχρι 3000 φορές συνεχίζεται αυτή η διαδικασία»

«Ο Ιησούς Χριστός είναι μέρος του ΕίΝΑι μας;»

«Ο Ι.Χ. γεννήθηκε από την απέραντη ενέργεια Αγάπης του Θεού, είναι αυτογέννητος, ξεπήδησε από την απέραντη αγάπη του Θεού, όλοι οι άνθρωποι σε όποια θρησκεία και να ανήκουν έχουν αυτόν τον σπινθήρα μέσα τους αυτό το έμβρυο του Χριστού θρέφεται και μεγαλώνει από την αγάπη.»

«Έτσι απλά από την αγάπη;»

«Όχι δεν είναι μια αγάπη αυτής της μορφής που θέλει ανταλλάγματα δηλαδή εγωϊκή, είναι η αγάπη που μεγαλώνει και αναπτύσσεται από την ενέργεια που αποθηκεύουμε με την εγκράτεια, είναι η χριστική ενέργεια που ανεβαίνει στο ύψοςτου κλειδιού στην σπονδυλική που ονομάζουμε Θυάτειρα (Θεια- τήρα. τήρα το θείο) όταν μπουν σε λειτουργία οι αιθέρες (τσάκρας) ο θύμος αδένας μπαίνει σε λειτουργία και έτσι νιώθουμε μια ανιδιοτελή αγάπη για τους πάντες.»

«Καλά θα με τρελάνεις, τώρα καταλαβαίνω γιατί μίλαγε ο Ιησούς Χριστός να αγαπάμε αλλήλους μου φαινόταν πολύ δύσκολο να το κάνω αυτό, γιατί έλεγα ότι αυτή η αγάπη δεν υπάρχει είναι ψεύτικη να λες ότι αγαπάς όλο τον κόσμο, και να μην το νιώθεις αυτό συνέχεια, αλλά έτσι που τα λες μου έλυσες ένα πρόβλημα που είχα με την αγάπη.»

«Και οι άνδρες που σπαταλάνε αυτές τις ενέργειες είναι πιο θυμώδεις και ποτέ δεν μπορούν ψυχολογικά να νιώθουν όμορφα, επίσης η σπατάλη της χριστικής ενέργειας προκαλεί προβλήματα στους περισσότερους ανθρώπους με προβλήματα στη μέση τους στην σπονδυλική στήλη.»

«Θέλω να μου πεις πως γίνεται αυτή η χριστική ενέργεια να ανέβει από τους σπονδύλους.»

«Το βασικό είναι να έχεις νόμιμη γυναίκα και να εξασκείς την αλχημεία δηλαδή την εγκράτεια τον ενεργειών.»

«Και πως ανεβαίνουν αυτές οι ενέργειες;»

«Σου είπα με την αλχημεία η οποία διεγείρει το κλειδί στο σπόνδυλο της Εφέσου δηλαδή εφ-έσω δηλ επί μέσα, η ηλεκτρονική και πύρινη ουσία του ήλιου στον κόκκυγα είναι πράγματα τα οποία είναι πολύ νωρίς για να σου πω και δεν ξέρω αν πρέπει να σου αποκαλύψω αυτά τα μυστικά», ένιωθα ότι πάλι θα έχω κενά με αυτό που μου είπε με στεναχώρησε την στιγμή που άρχισαν να ξεδιαλύνονται διάφορα πράγματα με διάφορα ερωτήματα που είχα. Όταν λες και κατάλαβε την στεναχώρια μου, μου είπε: «Μην στεναχωριέσαι, θα στα αποκαλύψω κάποια άλλη στιγμή όχι τώρα» με κοίταξε πάλι πάνω από το κεφάλι δίνοντας μου την αίσθηση ότι κάτι έχω εκεί και συνέχισε. «Τι άλλο θέλεις να με ρωτήσεις;» κάθισα σκέφτηκα λίγο και του είπα. «Για τα εγώ πως εκδηλώνονται μέσα μας.» «Σε μορφή σκέψης, συγκίνησης και πράξης.»

«Ήθελα να βάλω τις σκέψεις μου σε μια τάξη όταν κατάλαβα ότι διψούσα και είχα μουδιάσει τόση ώρα στο έδαφος. Ετοιμαζόμουνα να αλλάξω στάση όταν μου είπε: «Πως νιώθεις.» Κατάλαβα ότι εννοούσε ψυχολογικά.»

Και του είπα: «μια χαρά απλώς αναρωτιόμουνα τι άλλα μυστικά να υπάρχουν που είναι τόσα μεγάλα.»

Και μου είπε: «έχεις σκεφτεί ποτέ γιατί ένας άνθρωπος στρέφεται εχθρικά προς έναν άλλο άνθρωπο μέχρι του σημείου να θέλει να τον σκοτώσει και ακόμα να κάνουν πολέμους μεταξύ τους;

Απάντησα «Όχι.»

«Είναι γιατί έχει την δύναμη μέσα του που του τη δίνει το ΕίΝΑι του για να πολεμήσει με τα εγώ του και αυτός αντί να την στρέφει προς τον εαυτό του την στρέφει προς τους άλλους και έτσι βλέπει τα ελαττώματα του στους άλλους και τους κρίνει και του κατηγορεί για την συμπεριφορά τους.»

«Δηλαδή αν οι άνθρωποι πολεμάγανε τα ελαττώματα και τα εγώ τους και την κριτική που εξασκούν στους άλλους την στρέφανε στο εαυτό τους θα αναπτύσσανε περισσότερο την ουσία τους και δεν θα είχαμε πολέμους μεταξύ των ανθρώπων.»

Ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει όταν κατάλαβα πόσο γρήγορα πέρασε η ώρα χαιρέτισα τον φίλο μου τον Ερμή και κανονίσαμε να βρεθούμε την άλλη μέρα, δεν του άρεσε αυτή η συμφωνία και συμφωνήσαμε αν δεν έβρεχε θα βρισκόμασταν κάποια στιγμή χωρίς να ορίσουμε ώρα.

Πήγα σπίτι και προσπαθούσα να πείσω την γυναίκα μου να ακούσει αυτά που συζήταγα με τον Ερμή για τα εγώ για την δημιουργία, κατάλαβα ότι είναι δύσκολο να μιλήσεις με κάποιο άτομο, το οποίο είναι μόνο θρησκευόμενο και δενέχει πνευματικές ανησυχίες.



2. ΗΜΕΡΑ 2η
Την επόμενη ημέρα αγωνιούσα να περάσει η ώρα παρακαλώντας να μην βρέξει για να συζητήσω με τον Ερμή τα καινούρια ερωτήματα που μου δημιουργήθηκαν στο μυαλό κατά την διάρκεια της νύχτας, για την ύπαρξη του ανθρώπου και άλλα διάφορα.

Ξεκίνησα για να συναντήσω τον μυστηριώδη φίλο μου μετά το μεσημεριανό φαγητό, νωρίτερα από χθες, κάθισα περιμένοντας στο ίδιο σημείο προσπαθώντας να βάλω μια σειρά στα ερωτήματα που θα του έβαζα.

Περιμένοντας κάποια στιγμή τον είδα να έρχεται από την κατεύθυνση του ήλιου να με χαιρετά από μακριά και πλησιάζοντας μου είπε: «Καλησπέρα πως τα πας;»

Του απάντησα στα γρήγορα «καλά, εσύ πως τα πας» βιαζόμουνα να τελειώσουν οι χαιρετούρες για να του κάνω τις ερωτήσεις που ήθελα, μουαπάντησε «ας τα λέμε καλά.»

Τον κοίταξα στο πρόσωπο με προσοχή για να δω τι διάθεση είχε και πρόσεξα την ηρεμία που χαρακτήριζε όλη του την εμφάνιση η οποία σου την μετάδιδε, με ένα ελαφρύ χαμόγελο που πρέπει να γεννήθηκε με αυτό. Και του είπα; «Υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με αυτά που συζητήσαμε χθες.»

«Σαν τι;»

«Τι να σου πρωτοπώ.» Κάθισα λίγο σκεφτικός και συνέχισα, «Χθες μιλήσαμε για την δημιουργία και ότι τον άνθρωπο τον δημιούργησαν οι άγγελοι ενώ στην αγία γραφή αναφέρει ότι τον δημιούργησε ο Θεός.»

«Ναι είπαμε ότι το σώμα το δημιούργησαν οι άγγελοι, ενώ την ψυχή είναι ένα καθαρό θεϊκό κομμάτι.»

«Ναι αλλά ο Απόστολος Ιωάννης λέει ότι στην αρχή είναι ο λόγος και ο λόγος ήταν με τον Θεό. Και ο Θεός είναι ο λόγος και όλα γίνανε από τον Θεό, και συγκεκριμένα το λέει έτσι: <Εν αρχή ην ο λόγος και ο λόγος ην προς το Θεόν, και ο Θεός ην ο λόγος. Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. Πάντα δι’ αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν εν αυτώ ζωή ην και η ζωή ην το φως των ανθρώπων>. Στην παλαιά διαθήκη λέει για την δημιουργία διαφορετικά, το απόκρυφο του Ιωάννη τα λέει διαφορετικά»

«Πρέπει να καταλάβεις ότι όλη η δημιουργία έχει πολλούς παραμέτρους που αν σου τα έλεγα θα έπρεπε να μιλάμε μέρες, απλώς το βιβλίο <Απόκρυφο του Ιωάννη>, πρέπει να το διαβάσεις για να έχεις μια λογική εικόνα για την δημιουργία του ανθρώπου. Ακόμα και το βιβλίο Πίστη Σοφία πρέπει να το πάρεις προσωπικά, ότι αυτόν τον δρόμο τον κάνουμε όλοι μας από μόνοι μας.»

«Αυτό που αναρωτιέμαι είναι γιατί ο Ιωάννης ξεκινάει διαφορετικά την δημιουργία, υπάρχει κάποια αιτία γι’ αυτό;»

«Πιστεύω ότι απλώς κάνει ένα σύντομο και περιληπτικό πρόλογο, απλώς με την ανάλυση θα το βρούμε αν κρύβει κάτι.»

«Ναι μου αρέσει αυτό, αλλά ποιο, τι θα αναλύσουμε πρώτα;»

«Ο Θεός είναι δεδομένος εντάξει; άρα πες τι είναι ο λόγος;»

«Ο λόγος έχει σχέση με τη λογική, και η λογική με συνειρμούς που μεταφράζονται σε σκέψεις φαντασίες ή σε ομιλία.»

«Αν λάβουμε ότι είμαστε κατά εικόνα και ομοίωση και ότι ο Θεός μας δημιούργησεμε το λόγο τότε και εμείς θα δημιουργούμασταν και θα δημιουργούσαμε με το λόγο.»

«Εφόσον ο άνθρωπος δημιουργεί με διαφορετικό τρόπο, άρα ο λόγος έχει σχέση με το αναπαραγωγικό σύστημα του ανθρώπου.»

«Πολύ σωστά, ας στραφούμε σχετικά με το λόγο στον ίδιο τον άνθρωπο.»

«Ναι από τον λόγο μπορούμε να πούμε ότι μπορούμε να ξεχωρίσουμε ένα αγόρι, από ένα κορίτσι, έναν άντρα, από μια γυναίκα.»

«Ναι σωστά άρα ο λόγος έχει σχέση και με το αναπαραγωγικό σύστημα του ανθρώπου όπως είπαμε, τι άλλο θα μπορούσαμε να πούμε για τον λόγο;»

«Βλέπουμε ότι ένα αγόρι που μπαίνει στην εφηβεία όταν μπουν οι ορμόνες σε λειτουργία η φωνή του γίνεται πιο βαριά.»

«Σωστά τι άλλο θα μπορούσαμε να πούμε για τον λόγο.»

«Ότι ο άνθρωπος για να συνάψει σχέσεις με κάποιο άλλο άτομο πρέπει να εκφράσει τις απόψεις σε μορφή διαλόγου, αν είναι διαφορετικού φύλου μπορεί και να καταλήξει σε ερωτική σχέση.»

«Και τι άλλο;»

«Και για να μπορεί να κατασκευάζει και να ζητάει η να μεταδίδει τις σκέψεις του χρειάζεται ο λόγος.»

«Επομένως ο λόγος είναι δημιουργία»

«Ναι και καταλήγουμε στο ότι ο λόγος και η δημιουργία έχουν σχέση με το ερωτικό στοιχείο στον άνθρωπο.»

«Θα έχεις προσέξει ότι οι λάγνοι, οι εκφυλισμένοι του σεξουαλικού δεν έχουν καμιά διάθεση για δημιουργία, κυνηγάνε το πάθος τους.»

«Υπάρχει και κάτι άλλο με το αναπαραγωγικό σύστημα του ανθρώπου που μου φαίνεται μη λογικό.»

«Ναι για πες μου.»

«Βλέπω ότι στο ζωικό βασίλειο το ερωτικό στοιχείο εκφράζεται μια με δύο φορές το χρόνο φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις, ενώ στον άνθρωπο η συχνότητα μπορεί να είναι καθημερινή.»

«Εσύ για ποιο λόγο πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό.»

«Όποτε το έχω συζητήσει αυτό το θέμα καταλήγουμε στο ότι επειδή ο άνθρωποςέχει λογική, αλλά αυτή η λογική για μένα δεν στέκει.»

«Και γιατί δεν στέκει;»

«Επειδή η φύση οποιαδήποτε απόλαυση την υποβιβάζει σε τέτοιο βαθμό ώστε και ο ίδιος ο άνθρωπος να το θεωρεί αμαρτία και να μιλάει για εγκράτεια.»

«Πως την υποβιβάζει.»

«Θέλω να πω ότι όλες οι απολαύσεις φέρνουν πόνο, και ο πόνος είναι μια αντίδραση που μας λέει ότι δεν πρέπει να το κάνουμε αυτό ή εκείνο, ας πούμε το πολύ ποτό, το πολύ φαγητό, το κάπνισμα, και άλλα διάφορα όπως και τα ναρκωτικά.»

«Άρα καταλήγεις ότι και το σεξουαλικό μέρος του ανθρώπου μπαίνει στην ίδια κατηγορία των απολαύσεων.»

«Όχι μόνο αυτό αλλά να ο άνδρας καταστρέφει κάθε φορά με την σεξουαλική επαφή δισεκατομμύρια σπερματοζωάρια για να γονιμοποιηθεί μόνο ένα, ενώ η γυναίκα ένα ωάριο το μήνα εκτός εξαιρέσεων.»

«Άρα πιστεύεις ότι το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και στον άνδρα.»

«Ναι αλλά δεν ξέρω πώς; Γιατί συμβαίνει και το άλλο η γυναίκα και χωρίς να φτάσει στην αποκορύφωση μπορεί και τεκνοποιεί, άρα το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει και στον άνδρα.»

«Ναι είναι αλήθεια αυτό που λες και αυτά τα παιδιά άμα τύχη να έρθουν στον κόσμο είναι παιδιά του Θεού.»

«Γιατί γίνεται αυτό;»

«Ναι αλλά πρέπει ο καθένας να το βρει μόνος του το πώς να το κάνει αυτό για να έχουν αξία αυτές οι αλήθειες.»

Τον κοίταξα περιμένοντας μήπως θα συνέχιζε αυτήν την συζήτηση και τον ρώτησα σιγανά «γιατί;»

«Γιατί τα μυστήρια του φωτός είναι μια αλήθεια που πρέπει να κρύβεται καλά για τον ίδιο τον άνθρωπο. Γιατί άμα τα βρει και αρνηθεί να τα υπηρετήσει τότε είναι αναγκασμένος να περνάει συνέχεια από γήινες ενσαρκώσεις μέσα σε πόνους μέχρι να του ξαναδοθεί η ευκαιρία, και αν θα του ξαναδοθεί, γιατί τα μυστήρια θα τον απαλλάξουν από την άγνοια και από τον κύκλο των επαναγεννήσεων.»

«Τώρα που μιλάς για επαναγέννηση ξέρω ότι στην Καινή Διαθήκη αναφέρει για προηγούμενες ζωές και συγκεκριμένα στο σημείο που μιλάνε για τον Ιωάννη τον πρόδρομο, ότι πριν σε προηγούμενη ζωή ήταν ο προφήτης Ηλίας.»

«Ναι η αλήθεια είναι ότι πολλά εδάφια στην αγία γραφή που αναφέρονταν πάνω σε τέτοια ζητήματα έχουν βγει από την αγία γραφή. Και αυτό το εδάφιο με τον προφήτη Ηλία παρέμεινε γιατί στην παλιά διαθήκη αναφέρει ότι πριν να έρθει ο μεσσίας θα έλθει πρώτα ο Ηλίας.»

Έμεινα για λίγο σιωπηλός και κοιτάζοντας τον φίλο μου στα μάτια τον ρώτησα: «Τι πιστεύεις για το προπατορικό αμάρτημα;»

«Ας το αναλύσουμε.»

«Και πως θα γίνει αυτό.»

«Όπως είπαμε χθες οι δυνάμεις που υπάρχουν σε ανώτερα επίπεδα υπάρχουν μέσα μας. Ας ξεκινήσουμε από το ξύλο της ζωής στο μέσον του παραδείσου και το ξύλο της γνώσεως του καλού και του κακού.»

«Αυτό τι σχέση έχει με το προπατορικό αμάρτημα;»

«Απλώς το προπατορικό αμάρτημα μας οδηγεί στον παράδεισο δηλ. τι υπάρχει εκεί.»

«Δηλαδή;»

«Εσύ να μου πεις παίρνοντας τον παράδεισο εντελώς προσωπικά.»

«Δηλαδή εννοείς ότι αν κάποιος προσπαθεί να είναι καλός άρα και ο ψυχισμός του θα είναι καλός γιατί συντονίζεται με καταστάσεις ανωτέρων διαστάσεων άρα φτιάχνει τον προσωπικό του παράδεισο;»

«Ναι σωστό είναι αυτό που λες αλλά θα ήθελα να δεις που είναι αυτό που λέμε για ξύλο της ζωής στο μέσον του παραδείσου και ποιο είναι το ξύλο της γνώσεως του καλού και του κακού πάνω στο σώμα σου.»

«Υπάρχει τέτοιο πράγμα;»

«Ναι βέβαια υπάρχει απλώς την αγία γραφή πρέπει να την πάρεις προσωπικά όλα τα δεδομένα της, να αναλύεις όλες τις καταστάσεις ότι συμβαίνουν μέσα σου, να τα κοιτάζεις εσωτερικά.»

«Πες μου ένα παράδειγμα από αυτό που λες.»

«Γιατί ο Σαμψών και ο Σολομώντας μόλις είχαν επαφή με γυναίκες χάσανε τις δυνάμεις τους; Τι συμβολίζουν τα μαλλιά που κόψανε από τον Σαμψών και έχασε τις δυνάμεις του. Κοίτα στο λευιτικών στο 15 κεφ. 16 εδάφιο συνδύασε τα.»

«Ναι θα το κάνω κάποια στιγμή, για πες μου για το ξύλο της ζωής;»

«Εσύ να μου πεις τι θα λέγαμε ξύλο μέσα στο σώμα μας;»

«Μάλλον τα κοκάλα, τα οστά μας.»

«Και που βρίσκεται αυτό το ξύλο;»

«Στη μέση του παραδείσου.»

«Μπράβο! Και στο σώμα μας που θα το τοποθετούσαμε.»

«Μάλλον στη μέση του σώματος»

«Δηλαδή που;»

«Στην σπονδυλική στήλη.»

«Ωραία! Θα πούμε τώρα τη σπονδυλική της ζωής;»

«Ναι, αλλά αναφερθήκαμε ότι το ξύλο είναι το οστό»

«Σωστά πάμε τότε να το αλλάξουμε, να το πούμε το οστό της ζωής,

«Αφού αλλάξαμε το ξύλο σε οστό δεν πρέπει να αλλάξουμε και τις άλλες λέξεις;»

«Για πες αναλύοντας τις λέξεις ζωής και παράδεισος»

«Λοιπόν παράδεισος είναι η μετάβαση, για το Ζωής δεν ξέρω αν αναλύεται αν και δεν ξέρω τι είναι ζωή.»

«Λοιπόν ανάλυσε την ίδια τη λέξη.»

«Εννοείς τη λέξη ζωής να την διασπάσω;»

«Ναι»

«Ας πούμε ζω και το ης»

«Έτσι μπράβο ζω, εις, υπάρχω μέσα, τι είναι αυτό που υπάρχει μέσα στη σπονδυλική ή στο οστό;»

«Ο μυελός»

«Θα σε πάω τώρα στην Αποκάλυψη του Ιωάννου. Θα μου κάνεις ερωτήσεις μόλις τελειώσω. Ας αναλύσουμε τη λέξη Εκκλησιών = Εκ-κλείς-σείω = από κλειδί κινώ, από κάτι που χρειάζεται το κλειδί του για να κινηθεί, αυτό είναι οι επτά αιθέρες, που πρέπει να ενεργοποιήσουν τα επτά κλειδιά (κέντρα) στη σπονδυλική. Και συνεχίζουμε

΄Εφεσον = Εφ-έσω = επί μέσα η ηλεκτρονική και πύρινη ουσία του ήλιου στον κόκκυγα.

Σμύρναν = σμύρνα = ευωδιαστός χυμός δηλ. τα σεξουαλικά νερά βρίσκεται πάνω στο ιερό οστό.

Πέργαμον = περί-γάμου γύρω ή κοντά από το γάμο η αγάπη στην καρδία και ο έρωτας στο σεξουαλικό, βρίσκεται στον σπόνδυλο απέναντι από το ομφαλικό κέντρο.

Θυάτειρα = Θεια-τήρα = κοίτα τον Εσώτερο στην καρδιά, το κλειδί (κέντρο)βρίσκεται στον σπόνδυλο απέναντι από την καρδιά.

Σάρδεσιν = σαρ(ξ)-δένει = ο σπόνδυλος του λαρυγγικού που μας δένειτο κεφάλι με το σώμα.

Φιλαδέλφειαν = φίλα-αδέλφια = 144.000 εγκεφαλικά άτομα που πρέπει να αποκαταστήσουμε στο μετωπικό στην υπόφυση.

Λαοδίκειαν = λαού δίκη = καταδίκη των χαρακτήρων των εγώ που καταβάλουν το σώμα δρώντας σαν σκέψη. Τώρα σε ακούω.

«Ναι αλλά έτσι με ξαφνιάζεις, με παραπέμπεις στη Βουδιστική φιλοσοφία»

«Και όμως κάνεις λάθος, ο Ιησούς Χριστός ήρθε να συμπληρώσει πάνω σε όλες τις φιλοσοφίες που υπήρχαν στη γη να μας δείξει ένα δρόμο που γίνεται στους εσωτερικούς κόσμους εφόσονθελήσουμε να αλλάξουμε.»

«Ναι αλλά στη βουδιστική φιλοσοφία τις εκκλησίες ή τα κλειδιά όπως τα λες τις ονομάζουν τσάκρας.»

«Δεν με παρακολούθησες από την αρχή τα κλειδιά όπως σου είπα βρίσκονται στην σπονδυλική, και αυτά που ονομάζεις τσάκρας είναι οι αιθέρες στην ελληνική γλώσσα.»

«Και τώρα καταλήγουμε ότι το οστό του μυελού και ο λόγος έχουν σχέση με τις επτά εκκλησίες ή κλειδιά και με τους αιθέρες η αλλιώς τσάκρας;»

«Δεν καταλήξαμε ακόμα, γιατί θέλω να σου επισημάνω ότι αυτή την μυστικιστική φιλοσοφία την έχει μόνο ο Χριστιανισμός γιατί ανεβάζει την ιερή φωτιά από την σπονδυλική στήλη και έτσι έχουμε επαφή με το άγιο πνεύμα και αυτό παραμένει μόνιμο.»

«Και το ξύλο της γνώσεως του καλού και του κακού ποιο είναι;»

«Άμα το αναλύσουμε ξέρουμε ότι το ξύλο είναι το οστό και η γνώση είναι όταν έχεις νιώσει μια κατάσταση, θα μπορούσαμε να πούμε η ουσία είναι μια ουδέτερη κατάσταση ότι το καλό και κακό που έχουμε μέσα μας είναι τα εγώ.»

«Αυτό πως το κάνουμε; Δηλαδή εννοώ να είμαστε καλοί ή κακοί»

«Αυτό το κάνουμε έτσι και αλλιώς.»

«Και πως το κάνουμε αυτό;»

«Όταν λέμε ότι δρα το εγώ βρισκόμαστε στην αντίθεση του καλού και του κακού, αλλιώς δεν έχουμε τη γνώση ενός πράγματος. Αυτό που μας δίνει τη γνώση είναι η γνώση των αντιθέτων αν δεν είχαμε αυτήν την γνώση δεν θα γνωρίζαμε τα αντίθετα. Γιατί άμα δεν νιώθαμε το κακό δεν θα ξέραμε το καλό και όλα τα αντίθετα. Ωραίο, άσχημο, μικρό, μεγάλο, μέρα, νύχτα κλπ. κλπ.»

«Άρα το προπατορικό αμάρτημα δεν είναι το μήλο που φάγανε οι πρωτόπλαστοι;»

«Ε… ποιος σου είπε ότι το μήλο αναφέρεται στο προπατορικό αμάρτημα πουθενά δεν αναφέρεται η λέξη μήλο μόνο το ξύλο της γνώσεως του καλού και του κακού αναφέρεται και το ξύλο της ζωής.»

«Και πως μπορεί κάποιος να βρει την αλήθεια.»

«Θα σου πω, αλλά πριν θέλω να μου αναλύσεις τις λέξεις μήλο και μηλιά.» «Το μήλο μήπως αναφέρεται στις λέξεις μη και όλο επομένως όχι όλο και η μηλιά έχει σχέση με τη λέξη ομιλία δηλαδή το λόγο;»

«Ναι, ναι μπράβο σου κοντά είσαι πιστεύω ότι πολύ εύκολα θα βρεις τις αλήθειες.»

«Δεν πιστεύω ότι θα βρω αυτές τις αλήθειες μόνος μου.»

«Ποιος σου είπε ότι θα τα βρεις μόνος, μέσα σου υπάρχουν οι θεϊκοί σου γονείς, ο εσώτερος που πρέπει να επικαλείσαι για βοήθεια, η θεϊκή σου Μητέρα θα σε βοηθήσει να εξαλείψεις τα εγώ και να γεννηθείς φτιάχνοντας τα ανώτερα σώματα.»

«Πες μου πως θα μπορέσω να καταλάβω ότι υπάρχουν αυτές οι δυνάμεις μέσα μου;»

«Ρώτα και θα σου δείξουν»

«Σε τι μορφή είναι αυτοί οι γονείς μέσα μας;»

«Καλή ερώτηση θα σου απαντήσω, ο εσώτερος είναι ένα άτομο του πατέρα μέσα μας είναι ένα μικρό μπλε φωτάκι στην αριστερή κοιλία της καρδιάς.»

«Και η θεϊκή Μητέρα που βρίσκεται;»

«Αυτή η Θηλυκή Θεϊκή αρχή βρίσκεται στην σπονδυλική μας στήλη και συνδέεται με την καρδιά.»

«Υπάρχει Άνθρωπος που να μην έχει αυτές τις δυνάμεις μέσα του;»

«Όλοι γεννιούνται και έχουν αυτές τις δυνάμεις μέσα τους, εκτός από τους προδότες και τους ψεύτες που τους εγκαταλείπει ο θεϊκός πατέρας.»

«Τι άλλο έχει σχέση με τους εσωτερικούς μας γονείς.»

Κάθισε λίγο σκεπτικός, κοίταξε αριστερά του στον ορίζοντα, ακολούθησα το βλέμμα του, είδα πόσο είχε βραδιάσει και αυτός συνέχισε: «Με όλα αυτά που είπαμε προσπαθώ να τα συνδυάσω και μου έρχεται στο νου ο γάμος εν Κανά το θεωρώ το πιο μεγάλο θαύμα γιατί μας δείχνει με συμβολικό τρόπο τι είναι ο γάμος.»

«Τι είναι ο γάμος;»

«Ο γάμος είναι η πνευματική, διανοητική, ψυχική, και σωματική ένωση δύο ενήλικων ανθρώπων διαφορετικού φίλου, με σκοπό την πνευματική τους αποκατάσταση, επικοινωνώντας διανοητικά, ενωμένοι ψυχικά, και η σεξουαλική τους επαφή γίνεται με σκοπό την εγκράτεια των ενεργειών για τη δημιουργία των ανώτερων σωμάτων και την εξάλειψη των ελαττωμάτων τους.»

«Και η οικογένεια; Τα παιδιά;»

«Αυτά δεν πρέπει να τα επιδιώκεις βιάζοντας το σώμα σου να αφήσεις απογόνους αυτά θα έρθουν από μόνα τους άμα είναι να έρθουν.»

«Και τότε ποιος ο σκοπός του γάμου;»

«Βλέπω ότι δεν με παρακολουθείς ο βασικός σκοπός όπως σου είπα είναι η πνευματική σου αποκατάσταση, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μπερδέψει τον διανοητισμό με τις διάφορες διανοητικές τους θεωρίες, τις τέχνες που είναι έμπνευση δηλαδή ένα στάδιο πριν από το πνευματικό επίπεδο, και έχουν ονομάσει του εαυτούς τους, ανθρώπους του πνεύματος.»

Ενοχλήθηκα λίγο που μου είπε ότι δεν τον παρακολουθώ και συνέχισα προσπαθώντας να δικαιολογηθώ: «Σε παρακολουθώ γιατί αυτά που λες μου είναι πολύ σημαντικά απλά μου φαίνεται δύσκολο να αλλάξω αντιλήψεις από αυτά που έχω μάθει γι αυτό μπορεί να επαναλάβω κάτι που λες για να το χωνέψω και για να μου το κάνεις πιο λιανά.» Κοίταξα πόσο αδιάφορα με κοίταξε στρέφοντας το κεφάλι του στον ορίζοντα που είχε αφήσει μια ανάμνηση του ήλιου που είχε βασιλέψει, χωρίς να το καταλάβουμε, αφήνοντας μια κιτρινοκόκκινη αύρα πάνω στα βουνά να σιγοσβήνει απαλά από ένα μοβέ πέπλο που κατέβαινε σιγά- σιγά με συνοδεία το μουσικό τιτίβισμα των πουλιών που γύρισαν στις φωλιές τους. Και ρώτησα τον φίλο μου τον Ερμή: «Πως μπορείς να κάνεις την πνευματική αποκατάσταση;»

«Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή είδες ότι στο γάμο εν Κανά την τρίτη ημέρα δηλαδή στο φυσικό επίπεδο και συνειδητά, πρώτα πήγε η Παναγία στο γάμο και μετά ο Ιησούς, δηλαδή πρώτα πήγε η θεϊκή Μητέρα, είναι αυτή που μας βοηθάει στην εσωτερική δουλειά και μετά ο Ιησούς που είναι η αληθινή αγάπη και αυτός που μετατρέπει τα σεξουαλικά νερά σε κρασί του πνεύματος δηλαδή οίνος + πνεύμα και στην συνέχεια φεύγει για Καπερναούμ και μετά από μερικές ημέρες ανεβαίνει στα Ιεροσόλυμα πηγαίνει στο ναό και διώχνει με το σχοινί κάνοντας το μαστίγιο, τους εμπόρους από το ναό. Δηλαδή είναι αυτός που εξαλείφει διώχνοντας τα εγώ αιτία από μέσα μας από το ναό μας, πρώτα η θεϊκή Μητέρα εξαλείφει τα απλά εγώ.»

«Πως γίνεται αυτή η σεξουαλική μετατροπή.»

«Ξέρουμε ότι η ενέργεια δεν χάνεται μεταβάλλεται, δηλαδή την μεταβάλεις σε μια διαφορετική μορφή ενέργειας που μετατρέπεται σε αληθινή αγάπη και ανεβάζουμε τα ιερά φίδια φωτιάς ή απλά την ιερή φωτιά από την σπονδυλική μας στήλη καιφτιάχνουμε τα ανώτερα σώματα για να μπορούμε να συντονιζόμαστε με άλλες διαστάσεις και να επικοινωνούμε με άλλους ανώτερους κόσμους, ερχόμαστε σε επαφή με κατοίκους άλλων πλανητών.»

«Για πες μου ποια είναι η συγκεκριμένη βοήθεια της θεϊκής μας Μητέρας; Και ποια του θεϊκού μας πατέρα.»

«Η θεϊκή Μητέρα μας βοηθάει στο θάνατό του εγώ και στη μετατροπή των ενεργειών μπορούμε να την επικαλούμαστε και για βοήθεια σε άλλα πράγματα προτιμότερο είναι τα πνευματικά ζητήματα.»

«Και ο θεϊκός πατέρας;»

«Ο θεϊκός πατέρας μας βοηθάει στον εσωτερικό μας δρόμο, τους θεϊκούς γονείς θα αρχίζεις να τους αισθάνεσαι μέσα σου, επίσης άμα θελήσεις να αλλάξεις θα πάψεις να βλέπεις ωραία όνειρα γιατί θα σου επισημαίνουν συνέχεια τα λάθη σου κατά τη διάρκεια του ύπνου.»

«Ποια λάθη;»

«Αυτά που θα κάνεις κατά τη διάρκεια της ημέρας με τα ελαττώματα και τα εγώ σου.»

«Είναι τόσο σίγουρο ότι θα κάνω λάθη;»

«Όχι πάντα αλλά άμα αρχίσεις να δουλεύεις ένα ελάττωμα να ξέρεις θα περνάς δοκιμασίες στο φυσικό επίπεδο άμα είσαι σε αυτοπαρατήρηση θα καταφέρνεις να τις ξεπερνάς αλώβητος.»

«Δηλαδή πως θα το κάνω αυτό;»

«Κοίτα στην αρχή θα κάνεις λάθη, αλλά με τον καιρό θα αντιλαμβάνεσαι τα λάθη και μέσα από την αυτοπαρατήρηση θα προλαβαίνεις να κάνεις θάνατο στην πορεία επικαλούμενος τη θεϊκή σου Μητέρα νασκοτώσει το ελάττωμα την στιγμή που εκδηλώνεται.»

«Αυτό είναι όλο;»

«Όχι αλλά αυτό το ελάττωμα που ανακάλυψες και δούλεψες το μεταφέρεις το βράδυ στην αλχημεία στη μετατροπή των ενεργειών και το εξαλείφεις, απαραίτητος είναι και ο διαλογισμός.»

«Θέλω να μου πεις τι είναι η αλχημεία πιο αναλυτικά και πιο απλά.»

«Δυστυχώς δεν μπορώ να σου εξηγήσω με λεπτομέρειες τι είναι ακριβώς αυτό θα το βρεις μόνος σου, απλά θα σου πω ότι είναι η μετατροπή των ενεργειών, που συνδυάζεται απαραίτητα με το θάνατο των εγώ μας ή αλλιώς με το θάνατο των ψυχολογικών επιπρόσθετων.»

«Γιατί πρέπει να είναι τόσο μυστικά αυτά τα θέματα;»

«Γιατί όταν ψάξεις και τα βρεις μόνος σου θα έχουν περισσότερη αξία για σένα τον ίδιο και για οποιονδήποτε.»

«Κάτι άλλο θέλω να σε ρωτήσω αυτό που έλεγες πριν για τα φίδια φωτιάς τι είναι;»

«Λες για τα Ιερά φίδια φωτιάς ή την ιερή φωτιά;»

«Ναι.»

«Πρόσεξε με λοιπόν, αυτά τα ιερά φίδια είναι οι δύο προφήτες της αποκάλυψης είναι οι δύο φωτοδότες μας που μας φέρνουν τη φώτιση ανεβαίνουν τυλίγοντας τη σπονδυλική μας στήλη ξεκινώντας από τους όρχεις στους Άντρες και από τις ωοθήκες στις Γυναίκες.»

«Αυτά τα φίδια έχουν σχέση με το φίδι που παρέσυρε τον Αδάμ και την Εύα; Και

αυτό το φίδι το χάλκινο που έβαλε πάνω στο ξύλο ο Μωυσήςδηλαδή στην σπονδυλική έχει σχέση με το φίδι που θεράπευε στην έρημο τους Ισραηλίτες;»

«Ναι γεια σου, που αλλού έχεις δει φίδια να θεραπεύουν;»

«Στην αρχαία Ελλάδα ο Ιπποκράτης που θεράπευε τους ασθενείς του με το φίδι.»

«Που αλλού έχεις δει φίδια; Σαν σύμβολο;»

«Σε ότι έχει σχέση με Ιατροφαρμακευτικά πράγματα, το κηρύκειο του Ερμή, νομίζω είναι και το σκήπτρο που έχει ο επίσκοπος.»

«Ναι είναι και του επισκόπου με τη μόνη διαφορά ότι με το πέρασμα του χρόνου θέλουν και το μεταφράζουν διαφορετικά, από άγνοια.»

«Υπάρχει λόγος που συμβαίνει αυτό.»

«Όχι είναι ένα φυσικό επακόλουθο, σε αυτούς που δεν εξασκούν την αλήθεια να τους παρασύρει η άγνοια σε άλλες λογικές μεταφράσεις, για να καλύψουν την άγνοια τους.»

«Ξέρω ότι στα πρώτα Χριστιανικά χρόνια ο επίσκοπος που είχε την ποιμαντορική ράβδο κανονικά έπρεπε να έχει γυναίκα, τώρα καταλαβαίνω ότι πρέπει να εξασκεί τη μετατροπή των ενεργειών με την αλχημεία.»

«Μπράβο βλέπω ότι έχεις καταλάβει που βαδίζει η συζήτηση και ότι έχεις καταλάβει τις αλήθειες.»

«Και οι καλόγεροι επομένως δεν μπορούν να προχωρήσουν στην εξέλιξη;»

«Δυστυχώς μένουν στάσιμοι και πολλοί λίγοι μπορούν να κάνουν κάτι ειδικά όταν δουλεύουν με τα εγώ τους»

«Σε ποιο ποσοστό;»

«Περίπου το 25% του εσωτερικού δρόμου»

«Αυτό δεν είναι αρκετό;»

«Όχι γιατί δεν αυτοπραγματοποιούνται, απλώς μπορεί να γίνουν άγιοι και όταν ξαναγεννηθούν προσκυνούν τους εαυτούς τους σαν αγίους και μπορεί να πάνε πίσω, αντί για μπροστά.»

«Τώρα που το λες αυτό τώρα καταλαβαίνω γιατί ο Ιησούς καταδικάζει, αυτούς που αποφεύγουν την συνουσία, τους πόρνους, τους ομοφυλόφιλους και μοιχούς.»

«Ναι είναι πολύ λάθος να αφήνεις τη θηλυκή πλευρά σου να καταβάλει την ύπαρξή σου.»

«Αυτή θα είναι η πιο πιθανή κατάληξη σε σχέσεις μόνο με τους ομόφυλους μας.»

«Δεν είναι μόνο αυτό είναι ότι πρέπει να ζουν στην κοινωνία για να μπορούν να αντιλαμβάνονται τα ελαττώματα που εκδηλώνονται ώστε να μπορούν να δουλεύουν τα ελαττώματα τους εξαλείφοντας τα.»

Πρόσεξα ότι είχε νυχτώσει αρκετά, έκατσα λίγο σκεφτικός με ένα γρήγορο χάιδεμα σε αυτά που συζητήσαμε και τον ρώτησα: «Όλη αυτή η μετατροπή των ενεργειών έχει σχέση με τον ταντρικό έρωτα;»

«Μπράβο βλέπω ότι όντως κατάλαβες, αλλά θα σου επισημάνω ότι δεν είναι έτσι ακριβώς όπως δίνεται σήμερα αυτή η Ινδική φιλοσοφία, γιατί έχουν προσθέσει άλλα και άλλα έχουν αφαιρέσει.»

«Τώρα καταλαβαίνω ότι το σπαθί συμβολίζει τον άνδρα και το άγιο δισκοπότηρο την γυναίκα που θα έπρεπε να την σεβόμαστε σαν αγία και το σεξουαλικό μας μέρος θα έπρεπε να το βλέπουμε σαν κάτι το ιερό, για την ίδια μας την αυτοπραγμάτωση.»

«Ναι αλήθεια, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσουμε το άγιο πνεύμα μέσα μας, αυτός είναι ο πραγματικός βαπτισμός που θα σου εξηγείσω κάποια στιγμή.»

Περίμενα λίγο συζητώντας με τον Ερμή για το βιβλίο Π.Σ. που είχε αναφέρεικαι διάφορα άλλα θέματα κοινού χαρακτήρα, ακόμα μου επισήμανε να διαβάσω το κεφάλαιο Γ΄ το κατά Ιωάννη.. Μέχρι να βγει το φεγγάρι και όταν γύρισα σπίτι σ’ όλη τη διαδρομή αισθανόμουνα ότι είχα φτερά και πέταγα από τη χαρά μου για όλα αυτά που συζητούσαμε. Όπου το μονοπατάκι που ακολουθούσα ασήμιζε καθαρό, χωρίς σκιές από τα δέντρα και ήταν ευθύ έτρεχα τόσο δυνατά κρατώντας την αναπνοή μου μέχρι να νιώσω ότι η ανάσα που θα έπαιρνα θα με πόναγε στη εισπνοή, γιατί ένιωθα ότι η καρδιά μου θα έσπαγε από την τόση χαρά.Καθώς έφτασα σπίτι δεν ήθελα να φάω, έπεσα για ύπνο και σκεφτόμουνα όλα αυτά που συζητάγαμε και προσπαθούσα να βρω ερωτήματα με απαντήσεις σε διάφορα άλλα θέματα ακόμα πιο πολύ από τα γνωστικά ευαγγέλια, μέχρι που με πήρε ο ύπνος.




Δεν υπάρχουν σχόλια: